หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4390

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก เรื่องเล็กน้อย” เฉินผิงพูดอย่างเรียบเฉย

การกำจัดฉีเหิงง่ายดายเหมือนเหยียบมดให้ตาย

“คุณเฉิน พ่อของฉันบาดเจ็บสาหัส คุณช่วยรักษาได้ไหม?” จูชิงเยวี่ยถาม

เธอรู้ว่าเฉินผิงก็เป็นนักกลั่นยาเช่นกัน และเขาเชี่ยวชาญด้านการแพทย์

เฉินผิงเหลือบมองจูหยวนจื่อก่อนจะพยักหน้า “แม้ว่าอาการจะสาหัส แต่ก็ไม่ถึงแก่ชีวิต ผมจะช่วยรักษาให้เอง”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น จูชิงเยวี่ยก็ดีใจทันที จากนั้นเธอก็สั่งให้คนมาเก็บกวาดที่เกิดเหตุ

จากนั้นเธอก็พาเฉินผิงและจูหยวนจื่อไปที่หลังบ้าน

จูชิงซิ่วยังอยู่ที่หลังบ้าน เธอรออย่างกระวนกระวายโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก

เมื่อเธอเห็นเฉินผิงเดินเข้ามาพร้อมทั้งช่วยจูชิงเยวี่ยพยุงพ่อของเธอ ความกังวลในใจเธอก็หายไป

เธอเคยร่วมเป็นร่วมตายกับเขามาแล้ว เธอจึงตระหนักดีถึงความสามารถของเขา

เมื่อเขาอยู่ที่นี่ เมืองฉีเจียจึงไม่เป็นภัยคุกคามต่อพวกเขาอีกต่อไป

“คุณจูชิงเยวี่ย ระหว่างที่ผมรักษาพ่อของคุณ อย่าให้ใครมารบกวน นอกจากนี้ยังมีทรัพยากรบางอย่างที่ผมอยากขอจากเมืองจูเจีย” เฉินผิงพูดกับจูชิงเยวี่ย

แม้ว่าเขาจะมีทรัพยากรจำนวนมาก แต่ทรัพยากรเหล่านั้นเกือบจะหมดลงหลังจากการต่อสู้ดุเดือดกับหนิงจื้อ โดยเฉพาะวงแหวนอาคมพิชิตมารที่สิ้นเปลืองอย่างมาก

ยิ่งกว่านั้น เขายังใช้เรี่ยวแรงไปไม่น้อย ทำให้เขาจำเป็นต้องพักฟื้น

แต่ถ้าหากไม่มีทรัพยากร เขาก็ทำไม่ได้

เนื่องจากเขาช่วยเมืองจูเจีย จึงนับว่ายุติธรรมที่เมืองจะต้องตอบแทนด้วยทรัพยากรจำนวนหนึ่ง

เขาไม่ใช่นักบุญ ดังนั้นเขาจะไม่ช่วยโดยไม่ได้อะไรเลย

“วางใจได้ ฉันจะรวบรวมทรัพยากรทั้งหมดของเมืองจูเจียมาให้คุณ คุณเฉิน!”

หลังจากจูชิงเยวี่ยพูดจบ เธอก็รีบไปรวบรวมมาทันที

อันที่จริงแล้ว การรักษาแผลไหม้บนใบหน้าของจูชิงซิ่วไม่ใช่ส่วนที่ยาก ความยากที่แท้จริงอยู่ที่การรวบรวมหญ้าเซียน

คงเป็นไปไม่ได้ที่เฉินผิงจะมีหญ้าเซียนหลากหลายชนิดที่รักษาได้ทุกโรค

“ตราบใดที่ใบหน้าของฉันยังรักษาได้ คุณเฉิน เรื่องนั้นสำคัญที่สุด! ส่วนการหาหญ้าเส้นใยเซียน ฉันจะจัดการเอง!” จูชิงซิ่วอุทานด้วยความยินดี

ขอแค่รักษาใบหน้าของฉันได้ฉันก็จะไม่ต้องหลบหลังหน้ากากอีกต่อไป!

ขณะที่เฉินผิงเริ่มรักษาจูหยวนจื่อ จูชิงซิ่วก็ออกจากห้องไปโดยไม่ต้องการขัดขวางการรักษาพ่อของเธอ

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังอยากรู้ด้วยว่าสมุนไพรที่รู้จักกันในชื่อหญ้าเส้นใยเซียนมีอยู่ในแดนตะวันออกหรือไม่

ในที่สุดรอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ จะอย่างไรหญิงสาวทุกคนก็ปรารถนาที่จะงดงามอยู่แล้ว

จูชิงซิ่วก็เช่นกัน เธอโหยหาช่วงเวลาที่จะได้กลับไปมีใบหน้าสวยสดงดงามอีกครั้ง

จากนั้นจูชิงเยวี่ยก็ส่งคนไปรวบรวมทรัพยากรทั้งหมดของเมืองจูเจีย เมื่อชาวเมืองได้ยินว่ารวบรวมไปเพื่อรักษาจูหยวนจื่อ พวกเขาก็กระตือรือร้นและมอบทุกอย่างที่มีให้