หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4398

ไม่ช้าร่างเหล่านั้นก็มาถึง ราวกับว่าพวกเขาฉีกมิติให้เปิดออก

คนที่นำหน้าเป็นชายในชุดคลุมสีขาวที่ยังดูหนุ่ม เขาถือดาบวิเศษที่ด้ามทำด้วยหยกอยู่ในมือ ใบหน้าของเขาดูงดงามเกลี้ยงเกลา

ข้างหลังเขาคือชายชราสองคนที่ตามมา พวกเขามีลักษณะเด่นร่วมกัน แต่ละคนต่างไม่มีตาข้างหนึ่ง

คนทางซ้ายไม่มีตาข้างซ้าย และอีกคนไม่มีตาข้างขวา

ทั้งสองถือดาบยาว รัศมีของพวกเขาพุ่งพล่านอยู่ตลอดเวลา

ด้านหลังพวกเขาคือผู้บำเพ็ญเพียรอีกหลายคนที่ถือกระบี่ มองเพียงแวบเดียวก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขาผ่านการฝึกฝนมาแล้ว บุคลิกและท่วงท่าของพวกเขาผ่าเผย

ใบหน้าของพวกเขานั้นไร้ซึ่งอารมณ์ แต่ละคนแผ่รัศมีของผู้ทุกข์ยากระดับแปด

เมื่อเฉินผิงเห็นอย่างนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าฉันคงจะแกร่งมากพอที่จะบัญชาผู้ทุกข์ยากระดับแปดได้ นอกจากนี้ เขาจะต้องมีกลุ่มอำนาจขนาดใหญ่หนุนหลังอยู่แน่นอน!

เขารู้สึกประหลาดใจเมื่อพบว่าไม่สามารถตรวจจับระดับพลังของชายหนุ่มและชายชราสองคนที่อยู่ตรงหน้าเขาได้ อย่างเดียวที่สัมผัสได้คือรัศมีอันทรงพลังของพวกเขา

เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีวิธีซ่อนระดับบำเพ็ญเพียรเพื่อไม่ให้ผู้อื่นรับรู้

“หญิงสาวคนนี้ทั้งสง่างามและมีเสน่ห์ หากเปลี่ยนไปใส่ชุดผู้หญิง เธอจะต้องกลายเป็นสาวสวยราวเทพธิดาแน่นอน!” ในขณะนั้นจ้าวมารสีชาดก็พูดขึ้น

“หญิงสาว?”

เฉินผิงชะงักไป

เขาอดไม่ได้ที่จะพิจารณาชายที่อยู่ตรงหน้าเขา เพราะจ้าวมารสีชาดบอกว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิง แต่เขาดูไม่ออกเลยแม้แต่นิดเดียว

“เจ้าแยกแยะผู้ชายกับผู้หญิงไม่ออกทั้งที่รอบตัวเจ้ามีผู้หญิงมากมาย แม้ว่าคนๆ นี้จะสวมเสื้อรัดรูปอยู่ก็ตาม แต่ก็ยังเห็นได้ชัดเจนในแวบเดียว ผู้ชายที่ไหนกันจะมีอกเด่นเป็นสง่าเช่นนี้” จ้าวมารสีชาดเยาะเย้ย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองหน้าอกของผู้ชายคนนั้น กล้ามเนื้ออกของผู้ชายคนนั้นดูผิดปกติเล็กน้อยและไม่ค่อยสมส่วน

หากผู้ชายมีสัดส่วนร่างกายเช่นนี้คงถือว่าแปลก แต่ถ้าเป็นผู้หญิงก็คงปกติ

เมื่อฟังเธออธิบายเพิ่มเติม เฉินผิงก็พูดไม่ออก มีวิธีแยกแยะชายกับหญิงแบบนี้ด้วย?

คิ้วของเฉินผิงขมวดเข้าหากัน เขานึกไม่ถึงว่าชายคนนี้จะโจมตีเขาโดยไม่ทันตั้งตัว

ร่างเกราะทองคำของเขาทำงานทันที และแสงสีขาวจางๆ ก็เริ่มส่องประกายรอบตัวเขาในเวลาเดียวกัน

จูชิงซิ่วก็ตอบสนองทันทีเช่นกัน เธอสะบัดดาบยาวในมือของเธอออกไปเพื่อป้องกันการโจมตี

เคร้ง!

หลังจากเสียงโลหะกระทบกัน จูชิงซิ่วก็เซถอยหลังไปสองสามก้าว ในขณะเดียวกันปราณดาบของชายชราก็สลายไปเช่นกัน

“ศิษย์สำนักหมื่นดาบ?”

ชายชราที่ตาบอดข้างซ้ายขมวดคิ้ว สายตาของเขาจ้องไปที่เฉินผิงและคนอื่นๆ ดาบยาวในมือของเขาสั่นเล็กน้อย ปราณดาบอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านไปในอากาศอย่างต่อเนื่อง

จูชิงซิ่วสัมผัสได้ถึงปราณดาบ และสีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด ตรงกันข้ามกับเฉินผิงที่มองชายชราอย่างสงบนิ่ง