หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4408

ระหว่างที่คุยกันก็มีเสียงกรอบแกรบดังขึ้น ทันใดนั้น แมงป่องทรายตัวยาวหลายเมตรก็โจมตีอย่างรวดเร็ว

หางของแมงป่องทรายยกขึ้นสูง เหล็กไนพิษของมันเปล่งประกายน่าสะพรึงกลัว

เมื่อเห็นดังนั้น จี้อวิ๋นและจูชิงซิ่วก็เตรียมพร้อมทันที จูชิงซิ่วกำลังจะโจมตีด้วยดาบยาวในมือ

อย่างไรก็ตาม เธอนึกขึ้นได้ว่าเธอไม่มีพลังวิญญาณเหลืออยู่เลยเมื่อฟันดาบ และเธอไม่สามารถฆ่าแมงป่องทรายที่อยู่ตรงหน้าได้

ในขณะนั้นพวกเขาตื่นตระหนก ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือด

คิ้วของเฉินผิงขมวดเล็กน้อย เขากำหมัดแน่น พร้อมจะโจมตีแมงป่องทรายด้วยหมัดเซิ่งกวงของเขา

ในทางกลับกัน หลินเข่อติ้งและบอดขวาดูไม่เกรงกลัวเมื่อแมงป่องทรายพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ขณะที่แมงป่องทรายเข้ามาใกล้ บอดขวาก็ชักดาบออกมาแล้วฟาดฟันอย่างรุนแรง

แมงป่องทรายถูกผ่าเป็นสองส่วนทันที แม้แต่พื้นดินก็ยังมีร่องรอยของพลังดาบทิ้งไว้เป็นรอยลึก

เมื่อได้เห็นภาพนั้น เฉินผิงและคนอื่นๆ ก็พากันตะลึง

เฉินผิงหันไปมองหลินเข่อติ้งและถามด้วยความสับสน “ทำไมเขาถึงยังใช้พลังวิญญาณที่อยู่ภายในตัวได้?”

“เขาเป็นนักดาบ และสิ่งที่เขาเพิ่งใช้ไปไม่ใช่พลังวิญญาณแต่เป็นจิตดาบ ผู้หญิงคนนี้มาจากสำนักหมื่นดาบ แสดงว่าเธอก็ใช้จิตดาบได้เหมือนกันใช่ไหม?”

หลินเข่อติ้งมองดูจูชิงซิ่ว

จูชิงซิ่วก้มหน้าลงด้วยความอับอาย

เธอเป็นนักดาบและเป็นศิษย์ของสำนักหมื่นดาบ แต่เธอไม่มีจิตดาบ เพราะมีเพียงศิษย์ระดับสูงไม่กี่คนของสำนักหมื่นดาบเท่านั้นที่สามารถฝึกวิชานั้นได้

“จิตดาบ?” เฉินผิงพึมพำพร้อมครุ่นคิด

หลินเข่อติ้งหัวเราะ “เพื่อชดเชยที่ลูกน้องของฉันเสียมารยาท ฉันจึงบอกคุณเรื่องมนต์สะกดในสมรภูมิแห่งทวยเทพ ส่วนคุณจะรอดออกไปหรือหาของวิเศษพบหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว”

หลังจากหลินเข่อติ้งพูดจบ เธอก็หันหลังแล้วจากไปพร้อมกับบอดขวา