หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4423

“ข้าแค่ใช้ประโยชน์จากอัสนีบาตเพื่อฝึกวิชาเท่านั้น ไม่ได้กำลังเพิ่มระดับจริงๆ”

จากนั้นพวกที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังก็ตามเฉินผิงและหลินเข่อติ้งทัน เมื่อพวกเขาเห็นอสูรสายฟ้าอยู่ตรงหน้า ใบหน้าของพวกเขาก็ซีดเผือก

“อสูรสายฟ้า? นั่นอสูรสายฟ้าใช่ไหม?”

ชายชราคนหนึ่งในฝูงชนจำอสูรสายฟ้าได้และกลัวมากจนขาทั้งสองข้างทรุดลงทันที

ในอาณาจักรนิรันดร์ อสูรสายฟ้าเป็นเพียงตำนานที่แทบไม่มีใครเคยเห็นมันเลย มีข่าวลือว่ามันดุร้ายมาก มันสามารถเรียกสายฟ้าได้นับหมื่นครั้งเมื่อค้อนทั้งสองของมันกระทบกัน ทำให้ทุกคนที่ขวางทางมันกลายเป็นเถ้าถ่าน

อสูรสายฟ้ากวาดสายตาไปทั่วฝูงชนก่อนจะหันไปมองเฉินผิง

“พวกเขามากับเรา” เฉินผิงกล่าว

เมื่อเห็นเช่นนั้น อสูรสายฟ้าก็รีบเก็บค้อนคู่ของมันและโค้งคำนับฝูงชน “ไม่ต้องกลัวไป ข้าจะไม่ทำร้ายพวกเจ้า”

เมื่อได้ยินคำพูดของมัน ทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“กล่าวกันว่าอสูรสายฟ้าโหดเหี้ยม แต่เมื่อได้เจอกับตัวเองก็ชัดเจนแล้วว่าข่าวลือเหล่านั้นไม่จริง”

“แม้ว่าอสูรสายฟ้าจะดุร้ายอยู่บ้าง แต่โดยธรรมชาติแล้วมันเป็นมิตร”

“หลังออกจากที่นี่ไปได้ หากมีใครอ้างว่าอสูรสายฟ้าดุร้ายป่าเถื่อน ฉันจะแย้งว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น”

เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรเริ่มพูดคุยกันเมื่อตระหนักว่าอสูรสายฟ้าไม่ได้อันตรายแต่อย่างใด

เฉินผิงยิ้มน้อยๆ หากไม่ใช่เพราะอสูรสายฟ้าเกรงกลัวกิเลนเพลิงและอสูรกลืนสวรรค์ เราคงตายไปแล้วเพราะสายฟ้าของมัน

“ถ้าเราเดินต่อจากตรงนี้ก็จะไปถึงผาหักกระดูกใช่ไหม?” หลินเข่อติ้งถามอสูรสายฟ้า

อสูรสายฟ้าตัวนั้นชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นก็พยักหน้ายืนยัน “ใช่ แต่เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้างหน้าคือผาหักกระดูก เจ้าเคยมาที่นี่หรือ?”

หลินเข่อติ้งเม้มปากและรีบส่ายหัว “ฉันไม่เคยมาที่นี่ แค่ได้ยินมาเท่านั้น”

ที่นี่คือสมรภูมิแห่งทวยเทพ เป็นไปได้ไหมที่จะยังมีคนอาศัยอยู่หลังจากผ่านไปหลายปี? แล้วยอดฝีมือคนนั้นคือใคร?

ทว่ามันกลับเป็นการกระทำของยอดฝีมือที่เข้ามาทีหลัง มีคนที่เก่งขนาดนั้นอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ด้วยหรือนี่?

เมื่อคนอื่นๆ ได้ยินว่าที่นี่คือสมรภูมิแห่งทวยเทพ พวกเขาก็ตกตะลึงเช่นกัน

ตอนแรกพวกเขานึกว่าที่นี่คือซากปรักหักพังโบราณและเข้ามาโดยหวังว่าจะพบของวิเศษอยู่ภายใน หากรู้ว่าที่นี่คือสมรภูมิแห่งทวยเทพ หลายคนก็คงไม่กล้าเข้ามา

ท้ายที่สุดแล้ว สมรภูมิแห่งทวยเทพอันตรายอย่างน่าเหลือเชื่อ ไม่เหมือนกับซากปรักหักพังโบราณ

ในขณะเดียวกัน ดวงตาของหลินเข่อติ้งก็เริ่มสั่นไหวในขณะที่เธอฟังอสูรสายฟ้า

“แล้วคุณรู้มากขนาดนี้ได้ยังไง? ยอดฝีมือคนนั้นไว้ชีวิตคุณเหรอ?” เธอถาม

“ตอนนั้นข้าเป็นเพียงหนูหิมะตัวหนึ่ง ข้าถูกสายฟ้าฟาดใส่ด้วยความบังเอิญ ซึ่งเป็นผลจากการต่อสู้อันดุเดือด น่าอัศจรรย์ที่ข้าไม่ตายและกลายร่างเป็นอสูรสายฟ้าแทน ตอนนั้นยอดฝีมือไม่แม้แต่จะชายตามองข้าด้วยซ้ำ การที่เขาจะฆ่าข้าคงไม่ต้องพูดถึง” อสูรสายฟ้าอธิบาย

หลังจากฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว หลินเข่อติ้งก็เงียบไป เธอจ้องไปข้างหน้าด้วยสายตาเคร่งขรึม