ในขณะนั้นหลินเข่อติ้งรู้สึกว่าสถานการณ์ชักจะยุ่งยาก เพราะการเปลี่ยนแปลงของสมรภูมิแห่งทวยเทพในปัจจุบันแตกต่างไปจากที่เธอคาดไว้ก่อนหน้านี้
รวมถึงการปรากฏตัวกะทันหันของอสูรสายฟ้าและผู้ใช้วิชามารที่ทิ้งเสี้ยววิญญาณเอาไว้ด้วย
เธอไม่รู้เลยว่าจะมีเรื่องคาดไม่ถึงรออยู่ข้างหน้ามากแค่ไหน
หากพวกเขายังไปต่อ จะมีอันตรายเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
แต่หากพวกเขาหยุดและกลับออกไป เธอก็ไม่แน่ใจว่าจะพูดเรื่องนี้ยังไง เนื่องจากทุกคนที่อยู่ด้านหลังต่างติดตามเธอ
คุณจะพาฉันไปตาย อาจารย์ ไหนคุณบอกว่าเตรียมทุกอย่างไว้ให้ฉันเรียบร้อยแล้ว?
หลินเข่อติ้งแอบสาปแช่งอาจารย์ของเธอในใจ
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอจะตื่นตระหนกไม่ได้ ทำได้เพียงแสร้งทำเป็นใจเย็นและพูดว่า “ผู้บำเพ็ญเพียรทั้งหลาย หากไปต่อจะต้องเผชิญอันตรายแน่นอน ถ้าพวกคุณไม่เต็มใจที่จะเสี่ยงเดินทางต่อ เราหันหลังกลับได้เสมอ”
เธอต้องการให้ฝูงชนตัดสินใจ หากพวกเขาไม่เสี่ยงไปต่อ เธอก็จะตามน้ำและกลับไปพร้อมกับพวกเขา
ทุกคนเงียบ
ตอนแรกพวกเขาคิดว่าที่นี่คือซากปรักหักพังโบราณ แต่ที่แท้กลับเป็นสมรภูมิแห่งทวยเทพ
ด้วยเหตุนี้ ขอบเขตของอันตรายที่อยู่ข้างหน้าจึงไม่อาจหยั่งได้
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีเสี้ยววิญญาณของผู้ใช้วิชามารอยู่ข้างหน้า ชัดเจนว่าผู้ใช้วิชามารคนนั้นทรงพลัง พวกเขาจึงไม่แน่ใจว่าจะรับมือได้หรือไม่ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงเสี้ยววิญญาณก็ตาม
แต่หากพวกเขากลับไป ก็อาจมีของวิเศษมากมายรออยู่ข้างหน้า
ท้ายที่สุดแล้วข้างหน้าคือผาหักกระดูก ที่นั่นเต็มไปด้วยซากกระดูกของเซียนและมารที่ล้มตายระหว่างศึกแห่งทวยเทพ
เซียนและมารเหล่านั้นจะต้องมีอาวุธและของวิเศษในครอบครองแน่ๆ
เนื่องจากพวกเขาตายกันหมดแล้ว อาวุธและของวิเศษจึงต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งในสมรภูมิแห่งทวยเทพ
ในขณะนั้น ทุกคนต่างตัดสินใจไม่ถูก สับสนระหว่างไปต่อและหันหลังกลับ
“จี้อวิ๋น คุณจูชิงซิ่ว ไปกันเถอะ”
เฉินผิงมองออกว่าหลินเข่อติ้งคิดอะไรอยู่ เขาจึงเรียกจี้อวิ๋นและจูชิงซิ่วให้มากับเขา หลังจากนั้น พวกเขาก็เตรียมไปต่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...