หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4426

เมื่อเห็นเช่นนั้น สีหน้าของทุกคนก็ยิ่งซีดกว่าเดิม

หลินเข่อติ้งก็ตัวสั่นเล็กน้อยเช่นกัน และเธอเอนไปหาเฉินผิงโดยไม่รู้ตัว

เฉินผิงเอื้อมมือไปโอบเอวของเธอ น่าแปลกที่เธอไม่ขัดขืน

ตอนนั้นเธอต้องการใครสักคนช่วยปลอบโยนเธอ

เมื่อได้เห็นภาพนั้น จี้อวิ๋นก็อดหัวเราะเบาๆ ไม่ได้

ในทางกลับกัน จูชิงซิ่วกลอกตาและหันหน้าไปอีกทาง

“อันตราย!” ทันใดนั้นจ้าวมารสีชาดก็ตะโกนขึ้นมาในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิง

ก่อนที่เฉินผิงจะทันตั้งตัว ทรงกลมแสงก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนทุกคนรู้สึกเวียนหัว

ในขณะนั้นท่าทีของอสูรสายฟ้าก็เปลี่ยนไปเช่นกัน มันรีบเตือนว่า “จับให้แน่นๆ ข้าจะเร่งความเร็ว”

มันควบคุมทรงกลมแสงให้ลอยลงมาอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นเปลวไฟก็พุ่งเข้าปกคลุมทรงกลมแสงพร้อมกับเสียงปริแตกดังเป็นระยะ รอยแตกร้าวเริ่มปรากฏขึ้นบนทรงกลม

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก

หากไม่มีทรงกลมแสงปกป้อง พวกเขาต้องตายแน่นอนถ้าตกลงมา

ตอนนั้นเองที่หลายคนเริ่มรู้สึกเสียใจ

พวกเขาไม่น่าลงมาตั้งแต่แรก ไม่เพียงแต่รักษาศิลาวิญญาณไว้ได้เท่านั้น แต่พวกเขายังจะรอดไปจากที่นี่ได้ด้วย

แต่ในตอนนี้มันสายไปแล้ว

ทันใดนั้น ทุกคนก็เห็นมือขนาดใหญ่โผล่ออกมาจากความมืดและฟาดลงบนทรงกลมแสง

ตูม!

ทรงกลมแสงแตกสลายในทันที

อสูรสายฟ้ากระอักเลือดและร่วงลงมา

คนอื่นๆ ก็หล่นลงมาอย่างไม่อาจควบคุมเช่นกัน

หลินเข่อติ้งยังคงอยู่ในอ้อมแขนของเฉินผิง เธอกำเหรียญตราไว้ในมือแน่น แววมุ่งมั่นฉายผ่านดวงตาของเธอ

ขณะที่เธอเตรียมใช้เหรียญตราคุ้มภัย พลังน่าสะพรึงกลัวก็พัดผ่าน ทุกคนปลิวไปราวใบไม้ในสายลม และพวกเขารู้สึกมึนหัวก่อนจะหายไปในความมืด

หลังจากเวลาผ่านไปพักหนึ่ง เฉินผิงก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นเมื่อเขารู้สึกตัวอีกครั้ง