หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4437

หลังจากตรวจดูจารึกแล้ว หลินเข่อติ้งก็มึนงงไม่แพ้กัน จากนั้นเธอก็พูดอย่างมั่นใจ “จารึกนี้ไม่มีทางมาจากอาณาจักรนิรันดร์แน่นอน”

“ถ้าไม่ได้มาจากอาณาจักรนิรันดร์ หรือว่ามันจะมาจากอาณาจักรแดนสรวง? ในเมื่อที่นี่คือสมรภูมิแห่งทวยเทพ และหลายๆ คนที่อยู่ที่นี่ล้วนมาจากอาณาจักรแดนสรวง” จี้อวิ๋นถามด้วยความสงสัย

หลินเข่อติ้งไม่ตอบ เธอไม่รู้ว่าวัตถุจากอาณาจักรแดนสรวงหน้าตาเป็นยังไง

“จารึกนี้ไม่ได้มาจากอาณาจักรแดนสรวงเช่นกัน” เฉินผิงพูดแทรกขึ้น

แม้จะอยู่ในระดับผู้ทุกข์ยาก เขาก็เคยพบกับของวิเศษและคนจากอาณาจักรแดนสรวงมามากจนพอจะดูออก

“แปลก ถ้าไม่ได้มาจากอาณาจักรนิรันดร์หรืออาณาจักรแดนสรวง แปลว่ามันมีอาณาจักรอื่นๆ อยู่อีกเหรอ?” จี้อวิ๋นถามอีกครั้งด้วยความสับสน

ความรู้ของจี้อวิ๋นจำกัดอยู่แค่ในอาณาจักรนิรันดร์และความเป็นไปได้ในการขึ้นสู่อาณาจักรแดนสรวงเท่านั้น เขาไม่รู้เรื่องโลกมนุษย์ด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับอาณาจักรอื่นๆ

หากจี้อวิ๋นรู้ว่าเฉินผิงมาจากโลกมนุษย์และเคยเป็นแค่เป็นคนธรรมดามาก่อน เขาก็คงตกตะลึง

“มีอาณาจักรอื่นอีกนับไม่ถ้วนนอกเหนือจากอาณาจักรนิรันดร์ แม้แต่อาณาจักรแดนสรวงก็ไม่เหมือนที่คุณคิดไว้ อาณาจักรแดนสรวงนั้นแบ่งออกเป็นสามสิบหกชั้น และแต่ละชั้นต่างก็นับเป็นอาณาจักรหนึ่ง”

เฉินผิงบอกสิ่งที่เขารู้กับจี้อวิ๋น ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างด้วยความตกใจ

“เฉินผิง คุณเป็นแค่ผู้ทุกข์ยาก คุณรู้มากขนาดนี้ได้ยังไง? แล้วทำไมถึงรู้ว่าอาณาจักรแดนสรวงมีสามสิบหกชั้น?” หลินเข่อติ้งถามด้วยความสับสน

“เรื่องนั้นคุณไม่ต้องสนหรอก ผมรู้มากกว่าที่คุณคิดไว้เยอะ” เฉินผิงตอบอย่างเรียบเฉย