หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4468

สรุปบท ตอนที่ 4468 มันหลอกฉัน: หัตถ์เทวะราชันมังกร

อ่านสรุป ตอนที่ 4468 มันหลอกฉัน จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บทที่ ตอนที่ 4468 มันหลอกฉัน คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย อาร์ม อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

ฟ่านเสียนป่อตัวแข็งทื่อ สายตาของเขาจับจ้องศิษย์ที่ล้มลงรอบๆ ตัวเขา พวกเขาอยู่ในสภาพน่าสังเวชจนยากที่จะบอกได้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่

เฉินผิงแม้จะเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ด แต่กลับสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าเขาได้อย่างง่ายดาย

ทุกคนต่างเห็นได้ชัดว่าความสามารถที่แท้จริงของเฉินผิงเหนือกว่าที่เขาแสดงออกมามาก ตอนนี้ไม่มีข้อสงสัยแล้ว พลังของเฉินผิงอยู่ที่ขั้นมหายานระดับสอง

“คุณทดสอบผมอยู่ไม่ใช่เหรอ? คิดว่ายังไงล่ะ?” เสียงหัวเราะเย็นชาของเฉินผิงแทรกผ่านความเงียบขณะที่เขามองฟ่านเสียนป่อ

“ขอยอมรับว่าฉันนึกไม่ถึงที่แกซ่อนความแข็งแกร่งที่แท้จริงเอาไว้” ฟ่านเสียนป่อตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แต่เท่าที่ฉันเห็น แกอยู่ที่ขั้นมหายานระดับสองเท่านั้น แปลว่าเราฝีมือพอๆ กัน ดังนั้นอย่าคิดว่าแกเหนือกว่าฉัน”

ฟ่านเสียนป่อส่งเสียงฮึ่มพร้อมสะบัดข้อมือ ดาบยาวสีแดงเข้มปรากฏขึ้นในมือของเขา บรรยากาศเปลี่ยนไปในทันทีเมื่อรัศมีของเขาเพิ่มแรงกดดัน

“นี่ไม่ใช่ดาบยาวทั่วไปของสำนักหมื่นดาบ แกเอาดาบมารนั่นมาจากไหน?” เสียงของจูชิงซิ่วดังขึ้น เธอทั้งสงสัยและโกรธขณะที่เดินไปข้างหน้า

อาวุธของสำนักหมื่นดาบขึ้นชื่อเรื่องความบริสุทธิ์ แต่ดาบสีแดงเข้มกลับแผ่พลังมารที่น่ากลัวและชั่วร้าย

สายตาเฉียบคมของเฉินผิงจ้องไปที่ดาบยาว เขาหรี่ตาลงเมื่อรู้สึกถึงบางสิ่งที่คุ้นเคย รัศมีที่อยู่รอบดาบของฟ่านเสียนป่อนั้นความคล้ายคลึงกับดาบสีแดงเลือดที่เฉินผิงเคยเห็นในมือของเทียนหลัว

เทียนหลัวเป็นผู้ใช้วิชามาร แต่ฟ่านเสียนป่อผู้เป็นศิษย์อาวุโสของสำนักหมื่นดาบควรจะเป็นตัวแทนฝ่ายธรรมมะ

“สมาพันธ์ผนึกมารคงมอบอาวุธนั้นให้เขา” เฉินผิงพึมพำเสียงต่ำ “พวกมันมีของวิเศษมากมายที่เกี่ยวพันกับวิชามาร ตอนนี้ชัดเจนแล้วว่าฟ่านเสียนป่อรับใช้พวกมัน เป็นเหตุผลที่สำนักของคุณถึงคราวล่มสลาย”

ฟ่านเสียนป่อทำท่าเหมือนจะเข้าต่อสู้ การกระทำและท่าทางของเขาคล้ายเตรียมจะเข้าห้ำหั่น แต่ที่จริงเขาคิดที่จะหนีตั้งแต่แรกแล้ว แม้แต่เฉินผิงยังคาดไม่ถึงว่าเขาจะหนีไป

ชั่วพริบตานั้นฟ่านเสียนป่อเต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร แต่วินาทีต่อมาเขากลับหายตัวไป ทำเอาเฉินผิงสับสน เฉินผิงไม่มีเวลาแม้แต่จะโต้ตอบ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงหยุดเขา

“บัดซบ! หนีรอดไปจนได้” จูชิงซิ่วพูดพร้อมกัดฟัน “ถ้าหยุดเขาได้ ฉันคงได้ล้างแค้นให้ศิษย์สำนักหมื่นดาบไปแล้ว”

“ปล่อยไปเถอะ” เฉินผิงตอบ “ไม่ช้าก็เร็วเขาจะกลับมาหาคุณ เพราะถึงยังไงคุณก็มีม้วนคัมภีร์ลับ ถ้าไม่มีคัมภีร์เขาก็ครองสำนักหมื่นดาบไม่ได้”

เขาพูดต่อ “ผมเจอหญ้าเส้นใยเซียนแล้ว ผมจะติดต่อจี้อวิ๋นแล้วเราค่อยกลับ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร