หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4470

“เฉินผิง ไอ้คนหลายใจ! คุณสัญญาแล้วว่าจะเป็นของฉัน แต่คุณกลับไปยุ่งกับผู้หญิงอื่น!” เสียงสบถแหลมสูงของหลินเข่อติ้งดังขึ้นในหูของเฉินผิง ทำให้เขาตกใจ “ไม่อยากจะเชื่อเลย! ฉันถูกพ่อลงโทษและต้องถูกกักตัวนานถึงสิบปีเพราะคุณ ฉันปวดใจจริงๆ!”

เฉินผิงสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงนั้น ร่างกายแข็งทื่อด้วยความตกใจ เขาผลักรีบจูชิงซิ่วออกและวิ่งไปที่ประตู “คุณจูชิงซิ่ว” เขาพูดติดขัดและพยายามตั้งสติ “ผมทำไม่ได้... ผมทำไม่ได้จริงๆ ได้โปรดอย่าเข้าใจผิด ที่ผมช่วยคุณผมไม่เคยหวังร่างกายของคุณเลย”

เสียงของเขาเบาลงเมื่อพูดต่อ “ตอนนี้คุณควรพักผ่อนได้แล้ว ผมต้องไปฟื้นฟูพลังวิญญาณของผม การกลั่นยาให้คุณทำให้ผมใช้พลังไปมาก”

ก่อนที่จูชิงซิ่วจะตอบ เฉินผิงก็หายไปในพริบตา ปล่อยให้เธอจ้องมองห้องว่างเปล่าด้วยความงุนงง

เธอนิ่งไปชั่วขณะ หัวใจของเธอเต้นระรัว ทำไมเฉินผิงถึงต้านเสน่ห์ของเธอได้?

ฉันไม่น่าดึงดูดพอเหรอ? รูปร่างหน้าตาของฉันมันผิดปกติหรือเปล่า?

จูชิงซิ่วไม่เข้าใจเลย แม้จะพยายามยั่วยวนเฉินผิงแต่ก็ไม่สำเร็จ เขาดูเขินอายอย่างเห็นได้ชัด เธอรุกเข้าหาเขาเพราะหวังว่าทั้งสองจะได้แนบเนื้อใกล้ชิดกัน แต่กลับกลายเป็นว่าเธอต้องอับอาย

ระหว่างนั้นเฉินผิงหนีไปที่ป่าซึ่งอยู่ห่างจากเมืองจูเจียหลายไมล์ หัวใจของเขายังเต้นแรง และเขาถอนหายใจอย่างโล่งอก

ฉันอยู่ที่นั่นไม่ได้อีกต่อไปแล้วขืนอยู่ต่อคงเสร็จจูชิงซิ่วแน่!

ทันใดนั้นเขาก็พูดกับเสียงที่ขัดจังหวะเขา “คุณหนูหลิน เกิดอะไรขึ้นกับคุณ? ทำไมคุณถึงถูกกักตัว?”

เขาไม่เข้าใจว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้หลินเข่อติ้งถูกลงโทษ

เสียงของหลินเข่อติ้งตอบด้วยความขมขื่น “ไม่ต้องห่วงหรอก ถึงฉันจะบอกคุณมันก็ไม่เปลี่ยนอะไร เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น เฉินผิง สิบปีไม่นานหรอก พอถึงเวลานั้นฉันจะไปหาคุณ”

หลินเข่อติ้งไม่ได้ตอบตามตรง ท้ายที่สุดแล้วเฉินผิงไม่มีทางมาที่นครจันทร์ตะวันได้

“สิบปี? ผม-”

เฉินผิงอยากจะพูดต่อ แต่เสียงของหลินเข่อติ้งหายไป ทิ้งให้เขาอยู่ตามลำพังในป่า

จะเกิดอะไรขึ้นถ้า... ในตอนนั้นชีวิตของฉันแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันมีภรรยาลูก... บางทีอาจจะมีหลานด้วย? ถ้าหลินเข่อติ้งได้พบฉันเธออาจต้องยอมเป็นเมียน้อยของฉัน

เฉินผิงจุดปราณอัคคีของเขา และเลือดมังกรวารีก็เริ่มเปลี่ยนแปลง เมื่อเปลวไฟปกคลุม หยดเลือดก็ระเหยเป็นหมอก และค่อยๆ กลายเป็นรูปร่างของมังกรวารี

มังกรวารีตัวนี้ยังไม่เปลี่ยนร่างอย่างสมบูรณ์ มันยังไม่ใช่มังกรที่แท้จริง แต่ก็ใกล้เคียง

เฉินผิงจ้องมองรัศมีของมังกรวารีที่ก่อตัวขึ้นต่อหน้าเขา เขาลังไปชั่วขณะ ไม่อาจดูดพลังมาเพื่อใช้บำเพ็ญเพียร

แม้ว่ามังกรวารีจะด้อยกว่าร่างแท้ของมังกรทอง แต่มันก็ยังถือว่าเป็นมังกร การกลายเป็นมังกรวารีไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้ความพยายามไม่ลดละและฝึกฝนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ตอนนี้มังกรวารีได้เข้าสู่ขั้นใหม่แล้วเมื่อมีสายเลือดของมังกร

ขณะที่เฉินผิงกำลังใช้ความคิด ไม่แน่ใจว่าจะทำอย่างไร แสงสีแดงก็พุ่งผ่านกะทันหัน มังกรวารีสลายไปในหมอกในทันที

เฉินผิงตกใจและหันไปมองแสงสีแดง เขาตระหนักได้ว่าแสงสีแดงแผ่ออกมาจากแก่นมังกรของเฉินปี่ชิง มันดูดเอารัศมีทั้งหมดที่เกิดจากเลือดของมังกรวารีเข้าไปจนไม่มีเหลือ