หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4473

ที่ฐานทัพของสมาพันธ์ผนึกมาร ความเงียบแผ่ปกคลุมทั่วห้องโถงใหญ่

ที่หัวโต๊ะคือสั่วเทียนเจิ้ง ประมุขสมาพันธ์ ชายผู้เป็นที่หวาดกลัวและเคารพยำเกรง ต่อหน้าเขาคือยอดฝีมือขั้นมหายานกว่าสิบคน รัศมีความมืดของพวกเขาหมุนวนน่าขนลุก

ช่างน่าขันที่สมาพันธ์ซึ่งอ้างว่ากำจัดความชั่วร้ายเพื่อรักษาสันติภาพ กลับกลายเป็นที่ซ่องสุมของเหล่าผู้ใช้วิชามาร

“ผู้อาวุโสชู ได้ข่าวอะไรมาบ้าง” สั่วเทียนเจิ้งถาม สายตาเย็นชาของเขาจ้องไปที่ผู้อาวุโสชู

ผู้อาวุโสชูซึ่งเป็นที่รู้จักในด้านความเจ้าเล่ห์มากกว่าฝีมือก้าวไปข้างหน้า แม้จะอ่อนแอกว่าหลายๆ คนที่อยู่ที่นั่น แต่บทบาทของผู้อาวุโสชูในการควบคุมปฏิบัติการของสมาพันธ์ในอาณาจักรนิรันดร์ ทำให้ไม่มีใครแทนที่เขาได้

“สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ” ผู้อาวุโสชูเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงสงบแต่สุขุม “อย่างที่พวกคุณอาจสังเกตเห็นแล้ว ผู้ใช้วิชามารในหลายพื้นที่ได้หายตัวไป รวมถึงพวกที่เราจับตามองอย่างใกล้ชิดด้วย”

เขาหยุดชั่วครู่ ปล่อยให้ทุกคนย่อยข้อมูล “เรื่องนี้ทำให้เราหาคนเข้าสมาพันธ์ได้น้อยลงและขัดขวางแผนของเรา อย่างไรก็ตาม หลังจากสืบสวนอย่างละเอียด ฉันจึงคาดว่าการหายตัวไปมีความเชื่อมโยงกับนักพรตฉีเต้าจาง ดูเหมือนเขาจะพาผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านั้นไปยังอาณาจักรลับ”

ห้องโถงเต็มไปด้วยเสียงพึมพำ ผู้ใช้วิชามารที่มารวมตัวกันสบตาอย่างกระสับกระส่าย

สั่วเทียนเจิ้งหันไปหาร่างหลังค่อมที่นั่งอยู่ทางขวาของเขา “ผู้อาวุโสเทียน คุณคิดยังไง?”

ผู้อาวุโสเทียนลุกขึ้นเพื่อพูดกับคนในห้อง เขาเพิ่งกลับมาจากภารกิจในแดนตะวันออก ซึ่งเขาได้ปะทะกับเฉินผิงและถูกฉีเต้าจางเข้ามาขัดขวาง

“ฉันเดินทางไปยังแดนตะวันออกเพื่อช่วยเหลือตระกูลฉี” ผู้อาวุโสเทียนเริ่มด้วยน้ำเสียงแหบพร่าตามวัย “อย่างไรก็ตาม ฉันไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับเฉินผิง เขามีพันธมิตรที่แข็งแกร่ง และศิษย์ของฉันก็ได้รับบาดเจ็บ ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอย”

เมื่อเขายอมรับว่าล่าถอย คนอื่นๆ จึงหัวเราะเย้ยหยัน

น้ำเสียงของผู้อาวุโสเทียนเริ่มจริงจังมากขึ้น “ฉันสงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นจะเกี่ยวข้องกับเมืองที่หายไปเมื่อหลายพันปีก่อน ยิ่งกว่านั้น ฉันเชื่อว่านักพรตฉีเต้าจางส่งผู้ใช้วิชามารที่หายสาบสูญเหล่านั้นไปยังเมืองที่ว่า”

เมื่อผู้อาวุโสเทียนพูดจบ ความไม่สบายใจก็แผ่ไปทั่วห้อง สีหน้าของพวกที่ล้อเลียนเขาเมื่อไม่กี่นาทีก่อนเปลี่ยนเป็นขมวดคิ้ว

“เมืองที่หายไปเมื่อหลายพันปีก่อน?” มีคนถามขึ้นท่ามกลางความเงียบ “คุณหมายถึงนครจันทร์ตะวันเหรอ? ไม่มีการพูดถึงเมืองนั้นมานานแล้ว เป็นไปได้ยังไงที่คนจากที่นั่นจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งในตอนนี้?”

สั่วเทียนเจิ้งซึ่งนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะในห้องโถงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจ “นครจันทร์ตะวันไม่ได้หายไปจริงๆ มันใช้เครือข่ายพลังวิญญาณสร้างอาณาจักรลับขึ้นมา มันอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์มาตลอด แต่เราไม่สามารถมองเห็น”

เห็นได้ชัดว่าสั่วเทียนเจิ้งได้รับรายงานของผู้อาวุโสเทียนแล้ว และเขาลงมือสืบสวนเรื่องนครจันทร์ตะวันด้วยตัวเอง