หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4489

“พูดจาเหลวไหล!” ผู้อาวุโสเทียนโต้กลับด้วยความหงุดหงิด “ฉันอุทิศตนให้กับสมาพันธ์ผนึกมารเต็มที่ ไม่เช่นนั้นฉันคงไม่ไปประกาศสงครามที่แคว้นเซียว! ถ้าคุณมีความสามารถขนาดนั้น ทำไมไม่ไปเองเลยล่ะ? ถ้าไปจริงๆ คุณคงตายไปแล้ว!”

เขาไม่มีวันยอมรับว่ากลัวตายหรือไม่ภักดีต่อสมาพันธ์ผนึกมาร

“พอแล้ว” สั่วเทียนเจิ้งโบกมือ และทั้งห้องก็เงียบลงทันที

แม้ว่าการสูญเสียผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสี่สองคนจะเป็นผลเสียต่อสมาพันธ์ผนึกมาร แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะกระตุ้นให้สั่วเทียนเจิ้งโกรธ

“ผู้อาวุโสชู ทางคุณเป็นยังไงบ้าง?” สั่วเทียนเจิ้งถาม

“ทุกอย่างพร้อมแล้ว เสี่ยวเจียนและคนของเขาได้มุ่งหน้าไปยังแคว้นเซียวแล้ว ยอดฝีมือขั้นมหายานทุกคนของพวกเขาถูกเรียกตัวไปที่พระราชวังเพื่อเตรียมรับศึก” ผู้อาวุโสชูตอบ

สั่วเทียนเจิ้งยิ้มมุมปาก “สมบูรณ์แบบ หากจัดการยอดฝีมือของแคว้นเซียวทั้งหมดได้ในคราวเดียว พวกมันย่อมไม่เหลือคนที่จะสู้ได้อีก”

หลังจากพูดจบ สั่วเทียนเจิ้งก็หันไปหาผู้อาวุโสเทียนแล้วพูดว่า “การเยือนแคว้นเซียวครั้งล่าสุดของคุณประสบความสำเร็จ และคุณได้ข้อมูลล้ำค่าเกี่ยวกับความเคลื่อนไหวของพวกมัน ฉันอยากให้คุณเป็นผู้นำการจู่โจมแคว้นเซียว ทุกคนจะทำตามคำสั่งของคุณ แต่คุณต้องยึดแคว้นให้ได้”

ผู้อาวุโสเทียนตกตะลึงชั่วขณะ เขาไม่นึกว่าสั่วเทียนเจิ้งจะมอบหน้าที่สำคัญเช่นนี้ให้เขา “แต่ประมุขสั่ว ฉัน...”

ผู้อาวุโสเทียนลังเลเมื่อนึกว่าตัวเองต้องเข้าไปพัวพันกับเรื่องสำคัญเช่นนี้ เขาตระหนักดีว่าการรับภารกิจนี้อาจทำให้ถึงแก่ชีวิตเลยก็ได้

“ฉันจะให้ผู้อาวุโสชูไปกับคุณ เขาเตรียมแผนไว้แล้ว แคว้นเซียวจะล่มสลายอย่างง่ายดาย” สั่วเทียนเจิ้งขัดพูดขัดจนผู้อาวุโสเทียนไม่ทันได้ทักท้วง

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น ผู้อาวุโสเทียนจึงพยักหน้ายอมรับอย่างไม่เต็มใจ

สมาชิกสมาพันธ์ผนึกมารที่เหลือต่างงุนงง พยายามทำความเข้าใจว่าทำไมสั่วเทียนเจิ้งจึงมอบภารกิจนี้ให้กับผู้อาวุโสเทียน ชายที่พวกเขารู้กันดีว่าเป็นคนขี้ขลาด อย่างไรก็ตาม เมื่อสั่วเทียนเจิ้งพูดจบก็ไม่มีใครกล้าโต้แย้งการตัดสินใจของเขา กฎของสมาพันธ์นั้นชัดเจน คำสั่งของประมุขถือเป็นที่สุด

เมื่อคนอื่นๆ แยกย้ายกันออกไป ผู้อาวุโสเทียนก็อดถอนหายใจไม่ได้ ภารกิจนี้ดูจะหนักอึ้งเกินไป เขาตระหนักดีว่าเขาไม่สามารถแบกรับภาระได้

พูดบ้าอะไรของแก!

สมาพันธ์ผนึกมารได้ระดมผู้บำเพ็ญเพียรหลายร้อย ซึ่งมีขั้นมหายานเกือบร้อยคน นักรบเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นผู้ใช้วิชามาร ซึ่งได้รับการชุบเลี้ยงและฝึกฝนอย่างดีจากสมาพันธ์มาหลายปี กองกำลังชั้นยอดของพวกเขาเกือบทั้งหมดถูกเรียกตัวมาเพื่อภารกิจนี้

สมาชิกสมาพันธ์ผนึกมารหลายร้อยยกทัพมุ่งหน้าสู่แคว้นเซียว

ระหว่างนั้นองค์ชายเซียวก็กำลังรวบรวมกองกำลังของเขา พระราชวังได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนา โดยมีทหารชั้นยอดกว่าพันนายประจำการอยู่ทั่วทุกแห่ง และยอดฝีมือขั้นมหายานหลายสิบคนถูกเรียกตัวมาจากทั่วแคว้นเพื่อเสริมการป้องกัน

“ฝ่าบาท ยอดฝีมือจากทั่วแคว้นมาถึงแล้ว เหลือแต่คนของเมืองชางหลง” อวี่เหวินเฉียงรายงานเสียงเบา

องค์ชายเซียวโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “เมืองชางหลงเหรอ? มันเป็นแค่เมืองเล็กๆ ที่อยู่ห่างไกล ไม่น่าจะมียอดฝีมือหรอก พวกเขาจะมาหรือไม่มาก็คงไม่สำคัญ”

เขาไม่รู้ว่าชายผู้ปกครองเมืองชางหลงเป็นพี่น้องต่างแม่ของเขา มีพ่อคนเดียวกัน และตรงกันข้ามกับที่องค์ชายเซียวสันนิษฐาน เมืองชางหลงเป็นที่อยู่ของผู้บำเพ็ญเพียรที่มีทักษะสูงหลายสิบคน ซึ่งแข็งแกร่งกว่าที่องค์ชายเซียวคิดไว้มาก

พวกเขาคือกองกำลังที่เสี่ยวเจียนสร้างขึ้นตลอดหลายปีที่ผ่านมาในขณะที่ครองเมืองชางหลง ตอนนี้เสี่ยวเจียนกำลังนำทัพของเขามาที่พระราชวังพร้อมกับเหล่ายอดฝีมือที่เขาวางใจ เพื่อเตรียมรับมือกับศึกที่ใกล้จะเกิด