หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4491

สรุปบท ตอนที่ 4491 เขามาแล้ว: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนที่ 4491 เขามาแล้ว – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 4491 เขามาแล้ว จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

นี่คือรากฐานของแคว้นเซียว พวกเขาสามารถยืนหยัดอย่างผ่าเผยในอาณาจักรนิรันดร์เป็นเวลาหลายปีในขณะที่ปกครองดินแดนอันกว้างใหญ่ในอี้ไป๋ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่จะทำได้หากปราศจากพลังที่แท้จริง

ทันใดนั้นคนของสมาพันธ์ผนึกมารและกองกำลังแคว้นเซียวก็เริ่มปรากฏกาย

ในขณะนั้นทุกคนไม่ขยับ ราวกับว่าเวลาระหว่างฟ้าดินหยุดนิ่งไป อากาศอบอวลด้วยความตึงเครียดของการต่อสู้ที่ใกล้เข้ามา ความรู้สึกกดดันลอยอยู่ในบรรยากาศ

ไม่มีฝ่ายใดเคลื่อนไหว แต่แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรระดับต่ำหลายคนแทบทนไม่ไหว

ขณะที่ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน สั่วเทียนเจิ้งซึ่งอยู่ที่ฐานทัพของสมาพันธ์ผนึกมารยืนอยู่ในห้องขนาดเล็กด้วยท่าทีนอบน้อม เขาเผชิญหน้ากับมิติสีดำขนาดใหญ่ที่หมุนอยู่ตลอดเวลา

ในขณะที่หลุมดำเริ่มหมุนเร็วขึ้นเรื่อยๆ พลังที่แข็งแกร่งมากพอที่จะข่มขู่วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ก็ค่อยๆ ออกมาจากหลุมดำ

ใบหน้าของสั่วเทียนเจิ้งเปลี่ยนไปเมื่อเขารู้สึกถึงพลังที่หลั่งไหลออกมา หลังจากนั้นเขาก็คุกเข่าลงและหมอบกราบลงบนพื้น เขากล่าวว่า “ฉันคือสั่วเทียนเจิ้ง ประมุขแห่งสมาพันธ์ผนึกมาร ขอต้อนรับองค์ชายฉือผู้ยิ่งใหญ่!”

ในขณะที่เสียงของสั่วเทียนเจิ้งดังขึ้น หลุมดำก็หยุดหมุนกะทันหัน ร่างหนึ่งค่อยๆ ปรากฎจากความมืด

หลังจากที่ร่างนั้นโผล่ออกมา หลุมดำก็ค่อยๆ หายไป สั่วเทียนเจิ้งยังคงหมอบอยู่ที่พื้นโดยไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง

“ลุกขึ้น...” ผู้มาเยือนพูดกับสั่วเทียนเจิ้ง

น่าแปลกที่เสียงนั้นเป็นเสียงของเด็กที่ยังไม่พ้นวัยรุ่น

ร่างของสั่วเทียนเจิ้งสั่นเล็กน้อยก่อนที่เขาจะลุกขึ้นช้าๆ เมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ตรงหน้าแท้จริงแล้วเป็นแค่เด็กวัยรุ่น พร้อมด้วยใบหน้าไร้เดียงสาและถืออมยิ้มอยู่ในมือ เขาก็รู้สึกสับสน

เขาไม่นึกเลยว่าองค์ชายฉือจะเป็นเด็กวัยรุ่นที่ยังคงมีความไร้เดียงสาในแววตา

แม้ว่าสั่วเทียนเจิ้งจะเต็มไปด้วยความสงสัยในใจ แต่เขาก็ไม่กล้าแสดงอาการออกมา เขารู้ว่าแม้แต่เด็กก็ไม่ควรประมาท

“ท่านพ่อบอกข้าแล้ว เขาส่งข้ามาช่วยเจ้า ลำพังเจ้าจัดการแคว้นเซียวไม่ได้หรอก”

องค์ชายฉือพูดด้วยเสียงอู้อี้ขณะที่อมยิ้มอยู่ในปาก

“องค์ชายฉือ ฉันส่งคนไปแคว้นเซียวแล้ว นอกจากนี้ยังได้ชักจูงให้องค์ชายเสี่ยวเจียนแห่งแคว้นเซียวมาอยู่ฝ่ายเรา ดังนั้นการปราบแคว้นเซียวควรจะเป็นไปอย่างราบรื่นไร้ปัญหา” สั่วเทียนเจิ้งตอบ

ในขณะเดียวกันที่สำนักผลาญอัคคี เฉียนฮ่าวเทียนลืมตาขึ้นกะทันหัน แม้ว่าผิวของเขาจะยังซีดอยู่ แต่ดวงตาของเขากลับมีแววของความประหลาดใจและยินดี

“ในที่สุดพวกเขาก็ปรากฏตัว...” เฉียนฮ่าวเทียนพูดก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง

ภายในคฤหาสน์บนภูเขาอันเงียบสงบ คุณชี่กำลังจ้องมองไปยังแดนเหนือ “พวกเขามาแล้ว จะอย่างไรพวกเขาก็ต้องมาในสักวัน”

ในขณะเดียวกัน ดูเหมือนว่าผู้มาจากอาณาจักรแดนสรวงที่ติดอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์จะสัมผัสได้ถึงบางอย่างในเวลาเดียวกัน

พวกเขาต่างจ้องไปทางเดียวกัน สีหน้าแสดงอารมณ์ต่างกันไป

“เหว่ยฉี ใครจะคิดว่าพวกเขายังอยู่” เจิ้นมัวกล่าว

“พวกเขาไม่เคยหายไปจริงๆ เราแค่ไม่ยอมรับเท่านั้นเอง!”

เหว่ยฉีถอนหายใจเบาๆ ดูเหมือนว่าจะมีหลายอย่างในใจเขาที่ไม่อาจเอ่ยออกมาได้

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร