หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4510

จากนั้นเซียวหยวนซานก็ก้าวไปข้างหน้าและชกออกมาเช่นกัน

ตูม!

การโจมตีนั้นทำให้องค์ชายฉือลอยออกไปไกลห้าสิบกิโลเมตร

เซียวหยวนซานไม่ได้หยุดแค่นั้น ร่างของเขาพร่ามัวและปรากฏตัวต่อหน้าอีกฝ่าย พร้อมปล่อยหมัดออกไปอีกครั้ง

ตูม!

องค์ชายฉือปลิวไปอีกห้าสิบกิโลเมตร

เมื่อเห็นอย่างนั้น ทุกคนก็ตื่นเต้นจนแทบกระโดดโลดเต้น

แม้ว่าอสูรวิญญาณทั้งหมดในนครหลวงจะตายไป แต่พวกมันก็ตายอย่างสมศักดิ์ศรี

คลื่นรัศมีที่ไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่องจากทั่วนครหลวงเข้าสู่ร่างเซียวหยวนซานไม่หยุด

เขาไม่ได้สู้เพียงลำพังอีกแล้ว

เขาเปิดฉากโจมตีอย่างรุนแรงใส่องค์ชายฉือ เพื่อแก้แค้นให้กับชาวแคว้นเซียวที่ตายไป และเพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีของแคว้น พิสูจน์ให้อีกฝ่ายเห็นว่าแคว้นเซียวไม่ใช่เหยื่อที่ฆ่าได้ง่ายๆ

การโจมตีของเขาทั้งโหดเหี้ยมและเด็ดขาด แต่ถึงแม้องค์ชายฉือจะร่นถอย เขาก็ไม่แสดงอาการตื่นตระหนกแต่อย่างใด ตรงกันข้าม เขาหลบการโจมตีของเซียวหยวนซานอย่างเยือกเย็น

เฉินผิงที่เห็นอย่างนั้นขมวดคิ้ว สีหน้าของเขาดูวิตกกังวลเล็กน้อย

แม้จะดูเหมือนว่าเซียวหยวนซานถือไพ่เหนือกว่า ขณะที่องค์ชายฉือเอาแต่ถอยไม่หยุด แต่ก็ไม่มีวี่แววตื่นตระหนกบนสีหน้าขององค์ชายฉือ

ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้ใช้อาวุธอะไรเลย เฉินผิงไม่เชื่อว่าเขาจะมีแค่ดาบยาวเล่มเดียว

ตูม!

เกิดเสียงระเบิดดังกึกก้อง พลังของหมัดนับไม่ถ้วนบังคับให้องค์ชายฉือถอยไปหลายร้อยกิโลเมตร

แม้ว่าการโจมตีของเซียวหยวนซานแต่ละครั้งจะน่ากลัวมาก แต่องค์ชายฉือก็ยังไม่เป็นอะไร

“ดูเหมือนว่าถึงเวลาที่ข้าจะต้องเอาจริงบ้างแล้ว!”

หลังจากองค์ชายฉือพูดจบ ดาบยาวก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาทันที

น่าแปลกที่มันเหมือนกับดาบที่แตกไปก่อนหน้านี้ทุกประการ

“ตาย!”

จากนั้นองค์ชายฉือก็ฟาดฟันดาบยาวลงมา

ลำแสงน่าสะพรึงกลัวจากดาบพุ่งตรงไปที่เซียวหยวนซาน

เซียวหยวนซานไม่กล้าประมาท เขาได้แต่กำหมัดแน่นและส่งรัศมีนับไม่ถ้วนเข้าสู่ตัวเขา ก่อนจะชกหมัดสวนออกไปอีกครั้ง

ตูม!

ตูม!

แต่เพียงแค่พริบตา องค์ชายฉือก็กลับมาไร้เทียมทานอีกครั้ง

ชัยชนะและความพ่ายแพ้พลิกผันอย่างรวดเร็ว

เซียวหยวนซานร่วงลงพื้นอย่างแรงต่อหน้าทุกคน เริ่มมีเลือดไหลออกมาจากบาดแผล สีหน้าของเขาเคร่งเครียดอย่างมาก

ทุกคนมองดูเขา ไม่แน่ใจว่าจะพูดหรือปลอบใจเขาอย่างไร

“แม้แต่ท่านก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาหรือ? ฝ่าบาท” เฉินผิงถาม ขณะที่สายตาของเขาจ้องมองชายคนนั้น

เซียวหยวนซานส่ายหัว “ไม่ไหว เด็กคนนี้มีพลังน่าสะพรึงกลัว หากมีพลังระดับนี้ทั้งที่ยังเป็นแค่เด็ก เขาก็ไม่น่าจะใช่ผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรนิรันดร์”

ท้ายที่สุดแล้ว จักรวาลอันกว้างใหญ่มีอาณาจักรนับพัน อาณาจักรนิรันดร์เป็นเพียงอาณาจักรของผู้ใช้พลังวิญญาณที่ต่ำต้อยท่ามกลางอาณาจักรทั้งหลาย

“ฝ่าบาท หากไม่มีวิธีอื่นแล้ว ท่านน่าจะใช้วิชาลับของบรรพชนควบคุมความรุ่งโรจน์ของแคว้นเซียว เราอาจมีโอกาสชนะ!” อวี่เหวินเฉียงแนะนำเซียวหยวนซาน

“ไม่ เป็นไปไม่ได้ ความรุ่งโรจน์ของแคว้นเซียวไม่ใช่ของข้า จะให้ข้านำมาใช้ตามใจได้อย่างไร ถ้าไม่มีมัน แคว้นเซียวคงอยู่ได้อีกไม่นาน”

เซียวหยวนซานส่ายหัว

ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงดังสนั่นก็เกิดขึ้นที่ทุกมุมของนครหลวง

หลังจากนั้นทหารหลายแสนนายก็บุกเข้ามาในเมือง ทหารของแคว้นเซียวแต่ละนายสวมหมวกสีเงินและชุดเกราะทองคำ รัศมีมหาศาลของพวกเขาแผ่ไปในอากาศเหนือนครหลวง