หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4517

“เฉินผิง นักพรตคนนี้เป็นใครกันแน่? เขาบอกว่าเจ้าเป็นคนรักของศิษย์เขาไม่ใช่หรือ? นี่เจ้าแต่งงานและหาคู่บำเพ็ญเพียรได้แล้วหรือ?” องค์ชายเซียวหันไปถามเฉินผิง

เฉินผิงทำได้เพียงยิ้มและไม่ตอบอะไร เพราะเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

สิ่งที่ฉีเต้าจางพูดเป็นเรื่องจริง และเฉินผิงก็ตอบตกลง

แม้ว่าหลินเข่อติ้งจะบอกในภายหลังว่าเธอแค่เล่นละครตบตา แต่เฉินผิงก็ไม่สามารถกลับคำพูดของเขาได้

หากตอนนี้หลินเข่อติ้งต้องการเขา เฉินผิงก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องไปช่วย

ฉันสัญญากับเธอแล้ว

เพียงแค่ฉีเต้าจางลงมือเบาๆ องค์ชายฉือก็ต้องถอยไปไกลห้าสิบกิโลเมตร ทำให้สั่วเทียนเจิ้งและคนอื่นๆ ต่างก็แสดงท่าทีวิตกกังวล

พวกเขาไม่นึกว่าฉีเต้าจางจะปรากฏตัวขึ้นกะทันหัน โดยเฉพาะตอนที่แคว้นเซียวกำลังอยู่ในภาวะวิกฤติ

ฉีเต้าจางเกี่ยวข้องกับแคว้นเซียวยังไง?

เหตุใดระหว่างที่แคว้นเซียวตกอยู่ในอันตรายฉีเต้าจางถึงยื่นมือเข้ามาช่วย? หรือว่าเขาจะมาเพราะเฉินผิง?

สั่วเทียนเจิ้งมองเฉินผิงด้วยสายตาสับสน

องค์ชายฉือคายอมยิ้มในปากออกมา ใบหน้าของเขามีทั้งความเคร่งขรึมและจริงจัง

ข้อมือขวาขององค์ชายฉือชุ่มไปด้วยเลือดที่ไหลออกมาจากแขนเสื้อ

การโจมตีครั้งล่าสุดไม่เพียงแต่ทำลายดาบยาวสีทองเท่านั้น แต่ยังทำให้องค์ชายฉือบาดเจ็บอีกด้วย

องค์ชายฉือไม่มีท่าทีเย่อหยิ่งอีกต่อไป เขาจ้องมองฉีเต้าจางเขม็ง

ฉีเต้าจางยิ้มน้อยๆ แต่รอยยิ้มนั้นแฝงไปด้วยความเย้ยหยัน

สถานการณ์ตอนนี้กลับพลิกผัน

ตอนแรกองค์ชายฉือดูหมิ่นทุกคน แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับตาลปัตร และเขาคือคนที่ถูกดูหมิ่นเสียเอง

องค์ชายฉือรับไม่ได้เมื่อถูกเหยียดหยามถึงเพียงนี้

“ไอ้แก่ แกไม่รอดแน่...”

หลังจากองค์ชายฉือพูดจบ เขาก็เอื้อมมือไปข้างหลังทันที

ตอนแรกไม่มีอะไรอยู่ข้างหลังเขา แต่ในขณะนั้น ดาบอันงดงามเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือขององค์ชายฉือ..

เขาฟันดาบเล่มนั้นเข้าใส่ฉีเต้าจาง

ดาบนี้รวดเร็วราวกับสายฟ้า มันกลายเป็นลำแสงและไปถึงใบหน้าของฉีเต้าจางในพริบตา

ตูม!

ในฐานะราชาแห่งแคว้นเซียว เซียวหยวนซานเป็นหนึ่งในคนที่ทรงพลังที่สุดในอาณาจักรแห่งนี้อย่างไม่ต้องสงสัย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับฉีเต้าจาง ความแข็งแกร่งของพวกเขาอยู่คนละระดับกันเลย

ในขณะนั้นอู๋เหวยเป็นเพียงร่างเงา เมื่อได้ยินบทสนทนาของคนอื่นๆ เขาก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มขมขื่น

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ความสามารถของเขาไม่ด้อยไปกว่าฉีเต้าจางแน่นอน

มิฉะนั้นเขาก็คงไม่ก้าวเข้ามาปกป้องแคว้นเซียว

น่าเสียดายที่ในช่วงสองสามพันปีที่ผ่านมา พลังของเขาลดลงอย่างมากเนื่องจากถูกอาคมฟ้าดินสะกดไว้

จนกระทั่งถึงตอนนี้ พลังของเขาลดลงหนักมากจนแม้แต่การจัดการกับผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานยังยากเกินจะทำได้

ในขณะนั้นคนของสมาพันธ์ผนึกมารต่างก็มีสีหน้าเคร่งเครียดและตัวสั่นเทา

หลายคนรู้จักชื่อฉีเต้าจาง พวกเขาเคยได้ยินชื่อเสียงอันโด่งดังของเขา

แต่ไม่มีใครคาดคิดว่าฉีเต้าจางจะน่ากลัวได้ขนาดนี้

นี่มันเกินความเข้าใจของพวกเขาไปแล้ว

หากยังเป็นแบบนี้ต่อไป ฝ่ายสมาพันธ์คงไม่มีใครเหลือรอด