หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4548

เมื่อมู่คุนหลงออกมาจากการเก็บตัวฝึกวิชา เขาไม่รู้ว่าเฉินผิงอยู่ที่ไหน เขาจึงตัดสินใจที่จะสั่งสอนตำหนักก่วงหานก่อนแล้วค่อยตามหาเฉินผิง

อย่างไรก็ตาม ซิงเฉียนประมุขสำนักว่านถงกลับเชิญมู่คุนหลงมาพบ

ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลมู่พึ่งพาสำนักว่านถงในหลายๆ ด้าน ดังนั้นมู่คุนหลงจึงไม่มีเจตนาจะขัดแย้งกับพวกเขา

“คุณซิง ฉันเห็นด้วยกับเรื่องนั้น แต่ถ้าเฉินผิงไม่มาล่ะ” มู่คุนหลงถามอย่างเย็นชา

“ประมุขมู่ ไม่ต้องกังวล ฉันส่งข่าวไปยังตำหนักก่วงหานแล้ว ฉันเชื่อว่าพวกเขาแจ้งเรื่องนี้ให้เฉินผิงแล้ว สามวันจากนี้ หากเฉินผิงไม่มาคุณก็โจมตีตำหนักก่วงหานได้เลย ฉันจะไม่ขวางทางคุณ” ซิงเฉียนเอ่ยอย่างมั่นใจ

ในขณะนั้น สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือยื้อไว้จนกว่าเฉินผิงจะมาถึง

หากตระกูลมู่ตัดสินใจโจมตีตำหนักก่วงหานจริงๆ ตำหนักก็คงได้รับความเสียหายหนัก

“ตกลง ฉันจะรอเฉินผิงสามวัน ถ้าเขาไม่โผล่มาก็อย่าหาว่าฉันไม่ปรานี!”

เมื่อมู่คุนหลงพูดจบ เขาก็ดื่มกาแฟจนหมดแล้วจากไป

เมื่อเห็นว่ามู่คุนหลงไปแล้ว ซิงเฉียนก็ถอนหายใจโล่งอก

“คุณเฉิน ฉันทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อช่วยคุณแล้ว จากนี้ไปก็ขึ้นอยู่กับคุณ...”

เฉินผิงมอบหมายให้ซิงเฉียนช่วยปกป้องตำหนักก่วงหาน

อย่างไรก็ตาม สำนักว่านถงเป็นเพียงสำนักพาณิชย์ และซิงเฉียนประมุขสำนักเป็นเพียงผู้นำสาขาย่อยเท่านั้น เขาชี้นิ้วสั่งตระกูลมู่ไม่ได้

เขาทำได้แค่ซื้อเวลาเพื่อให้เฉินผิงสะสางด้วยตัวเอง

บนเรือเหาะ เฉินผิงมองดูอย่างเคร่งขรึมในขณะที่เขาสั่ง “จี้อวิ๋น เดินหน้าเต็มกำลัง...”

“รับทราบ!”

จี้อวิ๋นเร่งความเร็วของเรือเหาะ

เนื่องจากเฉินผิงมีทรัพยากรมากมายให้ใช้ เรือเหาะจะใช้เชื้อเพลิงมากแค่ไหนเขาก็ไม่กังวล

“คุณเฉิน พบกันอีกแล้ว...”

ซิงเฉียนยิ้มแย้มและเดินไปหาเฉินผิง

เฉินผิงลงจากเรือเหาะ รอยยิ้มน้อยๆ ปรากฏบนริมฝีปากขณะที่เขาจับมือกับซิงเฉียน

ทันใดนั้นซิงเฉียนก็หยุดชะงัก จากนั้นก็มองเฉินผิงด้วยความประหลาดใจ “คุณเฉิน คุณเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าแล้วหรือ?”

เฉินผิงพยักหน้า

ใบหน้าของซิงเฉียนเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เฉินผิงฆ่ามู่ชิงและออกจากเมืองหนานจิงได้เพียงไม่กี่วัน แต่เขากลับบรรลุถึงขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าแล้ว

เฉินผิงเพิ่มระดับเร็วกว่าที่เขาคาดไว้เสียอีก

“คุณเฉิน คุณช่างเป็นคนที่มากพรสวรรค์ หากเพิ่มระดับเร็วขนาดนี้ คุณคงไปถึงอาณาจักรแดนสรวงได้ง่ายดายราวกระดิกนิ้ว” ซิงเฉียนกล่าวชมเฉินผิง

“ซิงเฉียน ขอบคุณที่คอยถ่วงตระกูลมู่ ไม่อย่างนั้นตำหนักก่วงหานคงพินาศไปแล้ว” เฉินผิงเอ่ยขอบคุณ