หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4549

เห็นได้ชัดว่าเฉินผิงได้ติดต่อกับเจ้าตำหนักและได้รู้ว่าซิงเฉียนช่วยขัดขวางมู่คุนหลง

“ผมก็แค่ใช้ประโยชน์จากชื่อเสียงของสำนักว่านถง แต่เรื่องจัดการกับมู่คุนหลง คุณจะต้องทำด้วยตัวเอง คุณเฉิน ยังไงก็ตาม ตอนนี้มู่คุนหลงไปถึงขั้นมหายานระดับห้าแล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าคุณมั่นใจแค่ไหน...” ซิงเฉียนตอบ

เขาพูดอย่างนั้นเพราะเขารู้ว่าเฉินผิงเก่งพอที่จะสู้ข้ามระดับได้

ตอนนี้เฉินผิงเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเก้า แต่เขาจะเอาชนะมู่คุนหลงที่อยู่ในขั้นมหายานระดับห้าได้หรือไม่นั้น มีแต่ตัวเฉินผิงที่รู้

“ขั้นมหายานระดับห้า...” เฉินผิงยิ้มน้อยๆ “ผมคงฆ่าเขาได้ในทันที...”

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง ซิงเฉียนก็ชะงักชั่วขณะ ความอิจฉาในดวงตาปรากฎชัดเจน

หากคำพูดเหล่านี้มาจากปากของคนอื่น ซิงเฉียนคงคิดว่าคนพูดกำลังโอ้อวด

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเฉินผิงเป็นคนพูด ซิงเฉียนจึงเชื่อโดยไม่มีข้อกังขา..

“คุณเฉิน คุณอยากพักผ่อนก่อนไหม?” ซิงเฉียนถาม

“ไม่จำเป็น!” เฉินผิงส่ายหัว

“ถ้าอย่างนั้นผมจะส่งคนไปแจ้งมู่คุนหลง เราไปที่สนามประลองได้เลย” ซิงเฉียนเสนอ

ขณะที่ซิงเฉียนนำทาง เฉินผิงก็มุ่งหน้าไปยังสนามประลองของเมืองหนานจิง

ข่าวการมาถึงเฉินผิงแพร่กระจายทั่วเมือง และเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรก็รีบวิ่งไปดูที่สนามประลอง

ในเวลาเดียวกัน สำนักว่านถงก็เริ่มวางเดิมพันการต่อสู้ที่จะเกิดขึ้นอีกครั้ง

เมืองหนานจิงซึ่งตั้งอยู่ทางใต้สุดเป็นสถานที่ซึ่งผู้บำเพ็ญเพียรใช้เวลาส่วนใหญ่ฝึกวิชา แทบไม่มีงานรื่นเริงใดๆ

การวางเดิมพันจึงกลายเป็นกิจกรรมยามว่างที่เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรชื่นชอบ

ทันทีที่เปิดให้เดิมพัน ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนก็เริ่มลงเงิน

จากประสบการณ์ก่อนหน้านี้ หลายคนได้เห็นแล้วว่าเฉินผิงสู้กับคนที่ระดับสูงกว่าได้ ครั้งนี้จึงมีหลายคนวางเดิมพันข้างเขา

อย่างไรก็ตาม มู่คุนหลงซึ่งอยู่ในขั้นมหายานระดับห้าถือเป็นยอดฝีมือชั้นแนวหน้าในอาณาจักรนิรันดร์ ดังนั้นจึงมีผู้บำเพ็ญเพียรไม่น้อยที่ลงเงินข้างเขา

“ประมุขมู่ เฉินผิงมาแล้ว!” หัวหน้าพ่อบ้านแจ้งมู่คุนหลง

นี่เป็นการเผชิญหน้าครั้งที่สองของพวกเขา ในครั้งแรกมู่คุนหลงส่งร่างเงาของเขามา

สุดท้ายเจ้าแคว้นแดนใต้ก็โจมตีร่างเงา ทำให้ร่างต้นของมู่คุนหลงได้รับบาดเจ็บ

หากไม่เป็นเช่นนั้น มู่คุนหลงก็คงออกจากการเก็บตัวฝึกวิชาไวกว่านี้มาก และลูกชายของเขาคงไม่ถูกเฉินผิงฆ่าตาย

มู่คุนหลงกระโดดขึ้นไปและร่อนลงสู่สนามประลองอย่างมั่นคง

มู่คุนหลงจ้องเฉินผิงอย่างเดือดดาลและพูดว่า “เจ้าหนู วันนี้ฉันจะทำให้แกรู้สึกอยากตายไปให้พ้นๆ”

“จะฆ่าผมยังไงก็เชิญเลย ถ้าหากว่าคุณฆ่าผมได้” เฉินผิงเยาะเย้ย

“ย่อมได้ งั้นฉันจะฆ่าแกให้ดูเป็นขวัญตา!”

หลังจากมู่คุนหลงพูดจบ รัศมีของเขาก็ระเบิดออกมา

“เดี๋ยวก่อน...”

ขณะที่มู่คุนหลงกำลังจะโจมตี ซิงเฉียนก็ขัดจังหวะพวกเขา