หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4561

เมื่อเฉินผิงโบกมือ ไฟที่กำลังโหมกระหน่ำใส่ผู้อาวุโสชางและลู่เซียงก็ดับลง ทั้งสองคนหอบหายใจ

สามคนนั้นอยู่ในขั้นมหายาน ชายชุดเขียวและลู่เซียงอยู่ที่ขั้นมหายานระดับหนึ่ง

ส่วนผู้อาวุโสชางนั้นแข็งแกร่งกว่า ดูเหมือนว่าจะอยู่ที่ขั้นมหายานระดับสาม

“ระดับบำเพ็ญเพียรของพวกคุณสูงแค่ไหนถ้าเทียบกับพลเมืองของนครอสูร?” เฉินผิงถาม

ผู้อาวุโสชางและลู่เซียงยังคงเงียบ ในขณะที่ชายชุดเขียวพูดว่า “ฉันเดาว่าคงอยู่ที่ระดับกลางๆ มีคนมากมายในนครอสูรที่ระดับบำเพ็ญเพียรสูงกว่าเรา”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เฉินผิงก็หายใจเข้าลึกๆ ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเผ่าพันธุ์อสูรใน อาณาจักรนิรันดร์ถึงอ่อนแอ เพราะพวกที่แข็งแกร่งซ่อนตัวมาโดยตลอด

คนอย่างยี่เหอและสามราชาสี่ประมุขอาจจะดูมีฝีมือ แต่ที่จริงแล้วระดับของพวกเขาอยู่ที่ขั้นผู้ทุกข์ยากเท่านั้น

ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังได้รับการยกย่องว่าเป็นราชาและประมุขแห่งเผ่าพันธุ์อสูร เพราะคนที่แข็งแกร่งจริงๆ ในเผ่าพันธุ์อสูรต่างก็ซ่อนตัวอยู่

“แล้วนครอสูรอยู่ที่ไหน?” เฉินผิงใช้โอกาสนี้ถาม

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชายชุดเขียวก็รีบส่ายหัว “ฉันบอกไม่ได้จริงๆ” เขากล่าว “ต่อให้คุณฆ่าฉัน ฉันก็บอกคุณไม่ได้!”

เมื่อผู้อาวุโสชางหยุดหอบ เขาก็พูดกับเฉินผิงว่า “ฆ่าพวกเราซะ!”

เฉินผิงไม่สนใจผู้อาวุโสชาง แต่กลับหยิบแผนที่ออกมาและกางออกต่อหน้าชายชุดคลุมเขียว “คุณเห็นจุดที่วงกลมสีแดงไว้หรือเปล่า มันคือนครอสูรใช่ไหม?”

ชายชุดเขียวตกใจ จากนั้นก็มองเฉินผิงด้วยความสับสน “คุณ... ทำไมคุณถึงมีแผนที่?”

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของชายชุดเขียว เฉินผิงก็รู้ว่าเขาคาดเดาถูกต้อง

ชายชุดเขียวรู้ตัวว่าหลุดปากและรีบชี้แจง “ไม่ใช่ จุดที่วงกลมด้วยสีแดงไม่ใช่นครอสูร คุณก็แค่เดาสุ่มไปเรื่อย”

อย่างไรก็ตาม ท่าทางของชายชุดเขียวบอกทุกอย่างชัดเจนแล้ว

ตอนนั้นเองที่เฉินผิงรู้ว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง

“ไอ้หนู เลิกเดาซะที ถึงแกจะเดาถูกก็ไม่มีทางที่จะออกจากวงแหวนลวงตาได้ ถ้าไม่มีพวกเราสามคน แกก็คงไม่มีวันได้ออกจากวงแหวนลวงตา!” ผู้อาวุโสชางเอ่ยด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง

เฉินผิงยอมรับว่าถ้าเขาไม่ใช้อุบายล่อให้ทั้งสามเปิดเผยตัวตน ก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะทำลายวงแหวนลวงตาและหนีออกมาได้

“ก็ถูก แต่จากนี้ไปพวกคุณต้องทำตามที่ผมสั่ง”

หลังจากเฉินผิงพูดจบเขาก็กระดิกนิ้ว และลำแสงสีทองก็หายเข้าไปในร่างของทั้งสาม

จากนั้นร่างเงาก็ปรากฏขึ้นเหนือทั้งสามคน เฉินผิงเอื้อมมือออกไปและคว้ามันไว้ด้วยมือของเขา

วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของทั้งสามอยู่ในฝ่ามือของเฉินผิงแล้ว ทำเอาพวกเขาตกตะลึง