หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 457

รถคันนั้นเป็นของซูอวี่ฉี เฉินผิงไม่ได้ซื้อรถไว้ใช้เอง เพราะมีรถมากมายให้หยิบยืมจากอู่ของซูอวี่ฉีและหลินเทียนหู่ ดังนั้นเฉินผิงจึงเสมือนมีคลังรถเอาไว้ใช้ส่วนตัวได้อยู่เสมอ

เฉินหยิงเซี่ยพยักหน้าอย่างกระวนกระวาย “เขาพูดกันว่าคุณกลับมาพร้อมกับสาวสวย เธอเป็นแฟนคุณเหรอ?”

เฉินผิงพยักหน้ารับพลางยิ้มอย่างเสียไม่ได้ เรื่องซุบซิบของสาวชาวบ้านนี่ไวกว่าข่าวลือในอินเตอร์เน็ตซะอีก!

“เธออยู่ไหนล่ะ?” หยิงเซี่ยอ้อนวอนถามพร้อมกับลากเขาเข้าไปข้างใน “พามาเจอฉันหน่อยสิ!”

เมื่อเปิดประตูออกมา พวกเขาก็เจอกับถังหงอิงและซูอวี่ฉีที่มารอรับอยู่อีกฝั่ง

“คุณป้าหงอิง!” หยิงเซี่ยร้องออกมาด้วยความดีใจ

“อีกสองสามวันจะแต่งงานอยู่แล้วนะ หยิงเซี่ย ทำไมยังเที่ยวไปไหนต่อไหนเรื่อยเปื่อยอยู่อย่างนี้อีกล่ะ?”

“ก็ที่บ้านคนเยอะแล้วก็หนวกหูด้วยนี่คะ! หนูก็ต้องออกมาสูดอากาศข้างนอกซะหน่อย”

หยิงเซี่ยจ้องมองไปยังซูอวี่ฉีที่ยืนอยู่ข้างถังหงอิง “คุณคงเป็นแฟนของเฉินผิงใช่ไหมคะ” เธออุทานออกมา “โอ้โห สวยมากเลยนะคะเนี่ย!”

ถึงแม้ลึกๆ จะรู้สึกเขิน แต่หัวใจของซูอวี่ฉีก็พองโตขึ้นด้วยความอบอุ่นจากคำชมที่จริงใจ

“ฉันชื่อ ซูอวี่ฉี ค่ะ ยินดีที่ได้พบคุณนะคะ” เธอยื่นมือออกมาหาหญิงสาวที่อ่อนวัยกว่า

“เฉินหยิงเซี่ย ค่ะ” เธอยื่นมือออกมาจับกับมือของซูอวี่ฉี “ยินดีที่ได้เจอนะคะ คุณซูอวี่ฉี!”

“หลบแดดหน่อยไหม เด็กๆ ไปคุยกันข้างในดีกว่า” หงอิงกล่าวก่อนจะก้าวเข้าประตูไป “ไปหาพ่อกับแม่ของหยิงเซี่ยก่อนนะ”

ทุกคนเดินกลับเข้าไปในบ้านขณะที่เฉินหยิงเซี่ยจ้องมองซูอวี่ฉีอย่างไม่วางตา จนทำให้ซูอวี่ฉีรู้สึกไม่ค่อยสะดวกใจ

“ไปจ้องเขาอย่างนั้นทำไม? หยิงเซี่ย” เฉินผิงถามอย่างไม่ได้ใส่ใจมากนัก