หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4575

เขาส่งยาให้เหยาเก้อ “ผมสังหรณ์ว่าผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านั้นน่าจะตายเพราะพลังงานวิญญาณของพวกเขาถูกดูดจนหมด”

“ถูกดูดเหรอ? ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย” เหยาเม่ยพูดด้วยความสับสน

เหยาเก้อพยักหน้า “ฉันไม่รู้สึกถึงพลังดึงดูด แต่ก็รู้สึกได้ว่าร่างกายของฉันกำลังแย่ลง คนที่ตายไป... สภาพของพวกเขาเหมือนมัมมี่”

“พลังนี้มาจากไหน?” เหยาเม่ยถามด้วยน้ำเสียงตึงเครียด

เฉินผิงส่ายหัว “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เราใช้ปราณสัมผัสที่นี่ไม่ได้ และการหาต้นตอของพลังดึงดูดก็ไม่ใช่เรื่องง่าย”

ขณะที่เฉินผิงกำลังจะตรวจสอบห้องขังและถามรายละเอียดเพิ่มเติมจากเหยาเก้อ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

“หมดเวลาแล้ว!” เสียงตะโกนของนายกองโจวดังมาจากด้านนอก

“พี่เหยาเก้อ รอก่อนนะ ฉันจะหาทางช่วยพี่ออกมาให้ได้” เหยาเม่ยพูดพร้อมจับมือพี่ชายของเธอไว้แน่น

“ตกลง” เหยาเก้อตอบพร้อมพยักหน้า

“อย่าลืมกินยา ถ้าไม่กินคุณคงอยู่ได้อีกไม่นาน” เฉินผิงเตือนเขา

เหยาเก้อไม่ลังเลที่จะหยิบยาเข้าปาก ผิวพรรณของเขาดูสดใสขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นอย่างนั้น เหยาเม่ยก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ความวิตกของเธอบรรเทาลงชั่วขณะ

หลังออกจากห้องขังแล้ว เหยาเม่ยเหลือบมองต้นไม้โบราณสูงตระหง่านเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินออกจากบริเวณคุกไปพร้อมกับเฉินผิง

“ดึกแล้ว” เหยาเม่ยพูดพลางมองขึ้นไปยังท้องฟ้าที่มืดลง “เราต้องรีบออกจากเมือง ถ้าประตูปิด เราจะติดอยู่เมืองทั้งคืน”

เฉินผิงเลิกคิ้ว “นครอสูรไม่อนุญาตให้คนนอกอยู่ที่นี่เหรอ?”

เหยาเม่ยส่ายหัว “ไม่ใช่แบบนั้น แต่มีกฎห้ามออกมาตอนกลางคืน ถ้าจะอยู่ในเมืองก็ต้องหาโรงเตี๊ยมสำหรับค้างคืน”

เธอพูดต่อ “ถ้าไม่มีที่พัก พวกทหารยามก็จะมาจับ พวกเขาไม่อนุญาตให้คนเดินเตร่ตามท้องถนนหลังเวลาที่กำหนด”

“ที่พักในเมืองน่าจะราคาแพง” เหยาเม่ยอธิบาย “คงจะดีกว่าถ้าเราออกนอกเมืองสักคืนหนึ่ง ค่อยหาที่พักเท่าที่หาได้แล้วกลับมาในวันพรุ่งนี้”

“เดี๋ยวก่อน!” เหยาเม่ยแทรก “เราต้องการแค่ห้องเดียว ไม่จำเป็นต้องจองสองห้อง”

เจ้าของโรงเตี๊ยมลังเล เธอเหลือบมองพวกเขาไปมาก่อนจะพยักหน้า “เข้าใจแล้ว”

เฉินผิงหันไปหาเหยาเม่ยแล้วเลิกคิ้วขึ้น “แค่ห้องเดียว? คุณไม่กลัวผมเหรอ?”

เหยาเม่ยสบตากับเขาโดยไม่ลังเล “กลัว? กลัวคุณน่ะเหรอ? ฉันกลัวซะที่ไหนล่ะ”

“แล้วไม่กลัวเหรอว่าผมจะล่วงเกินคุณ” ริมฝีปากของเฉินผิงโค้งเป็นรอยยิ้มเยาะ ตอนแรกเธอระแวงฉัน แต่ตอนนี้กลับยินดีที่จะพักห้องเดียวกัน เธอหลงเสน่ห์ฉันเข้าแล้วเหรอ?

“ถ้าคุณอยากนอนกับฉันจริงๆ ถึงจองสองห้องก็ไม่ต่างกันหรอก” เหยาเม่ยพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“ถูกของคุณ!” เฉินผิงหัวเราะ

ไม่นานจากนั้น ห้องของพวกเขาก็พร้อมให้เข้าพัก