หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4599

ขณะที่เสนาธิการคนนั้นพูด เขาก็ส่ายหัว สีหน้าของเขาแสดงออกว่าไม่เชื่อ

ไป่เฉิงพูดอย่างเหลืออด “ทุกสิ่งที่ฉันบอกเป็นความจริง ถ้ายังไม่เชื่อ ฉันจะพาคุณเฉินมาที่นี่ด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตาม มีแต่คำสั่งปล่อยตัวพิเศษจากแม่ทัพซิงเท่านั้นที่จะช่วยได้ ท้ายที่สุดแล้วเขายังถูกขังอยู่ในคุก”

น้ำเสียงของเขาดูจำยอมระคนไม่พอใจ เขารู้ว่าหากไม่มีคำสั่งปล่อยตัวพิเศษ ก็ไม่มีทางที่จะพาเฉินผิงออกจากเรือนจำ

“ไป่เฉิง ดูเหมือนคุณจะหวังให้แม่ทัพซิงออกคำสั่งปล่อยตัวพิเศษให้คุณ ทั้งหมดก็เพื่อที่คุณจะได้ช่วยคนที่คุณต้องการช่วย ถูกไหม?”

มีคนตั้งคำถามถึงแรงจูงใจของไป่เฉิงอีกครั้ง สายตาของเขาแฝงด้วยความสงสัยขณะที่จ้องตรงไปยังไป่เฉิง ราวกับพยายามมองทะลุความคิดของเขา

“ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันจะพาคุณเฉินมาที่นี่ให้พวกคุณได้เห็น!” ไป่เฉิงตะโกนเสียงดัง แสดงถึงความจริงใจในคำพูดของเขา

เสียงของเขาดังก้องไปทั่วห้องโถง แฝงไปด้วยความมุ่งมั่น

เพียงแต่ว่าสิ่งที่เขาพูดน่าเหลือเชื่อเกินไป ไม่แปลกที่คนอื่นจะไม่เชื่อ

“เอาล่ะ พอได้แล้ว” แม่ทัพซิงขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขาเคร่งขรึมขณะพูดต่อ “พวกคุณทุกคนเป็นเสนาธิการของฉัน ดังนั้นควรจะเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่ใช่มาทะเลาะกันเอง ตอนนี้แม่ทัพอสูรอีกสองคนกำลังรวบรวมคนอย่างลับๆ มีเป้าหมายที่จะขับไล่เราออกไป หากไม่สามัคคีกัน เราก็จะถูกขับออกจากนครอสูรและต้องเร่ร่อนไปตามป่าเขา”

คำพูดของแม่ทัพซิงหนักหน่วงและแทงใจทุกคน ทันใดนั้นทุกคนก็เงียบ ใบหน้าของพวกเขาเผยให้เห็นร่องรอยของความกังวล

พวกเขารู้ว่าตัวเองคงไม่ได้อยู่ในนครอสูรหากไม่มีแม่ทัพซิงคุ้มครอง

“ไป่เฉิง นี่คือคำสั่งปล่อยตัวพิเศษ เอาไปปล่อยตัวหมอนั่นออกมาในวันพรุ่งนี้ ฉันอยากรู้ว่าผู้บำเพ็ญเพียรเผ่ามังกรคนนี้เป็นใคร ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นผู้ทุกข์ยากระดับเก้าที่สามารถเอาชนะผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสี่อย่างคุณได้ ฉันไม่เคยเห็นยอดฝีมือระดับนั้นมาก่อน”

หลังจากที่แม่ทัพซิงพูดจบ เขาก็ปล่อยแสงสีขาวออกมา ไป่เฉิงเอื้อมมือไปรับ และตราประทับเล็กๆ ก็ปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา

ตราประทับเปล่งแสงอ่อนๆ มันประดับด้วยอักขระลึกลับ นั่นคือคำสั่งปล่อยตัวพิเศษ ซึ่งมีพลังในการปล่อยนักโทษจากเรือนจำของนครอสูร

“การปล่อยนักโทษต้องมีคำสั่งปล่อยตัวพิเศษ คุณมีหรือเปล่าล่ะ?” นายกองโจวถาม

เขาไม่ได้รับเอาคำสั่งปล่อยตัวพิเศษมาทันที แต่กลับมองพิจารณาไป่เฉิง ราวกับว่าพยายามหาความจริงในคำพูดของอีกฝ่าย

“มีสิ!” ไป่เฉิงพูดและส่งคำสั่งปล่อยตัวพิเศษให้ทันที คำสั่งปล่อยตัวพิเศษแผ่ประกายแสงอ่อนๆ ในมือของเขา ทำให้เห็นมันยิ่งโดดเด่น

นายกองโจวเห็นคำสั่งปล่อยตัวพิเศษ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความไม่พอใจ แต่ถึงแม้จะไม่เต็มใจ เขาก็ยังหลีกทางให้

ท้ายที่สุดแล้ว คำสั่งปล่อยตัวพิเศษเป็นที่ยอมรับจากคนทั่วนครอสูร แม่ทัพอสูรทั้งสามมีอำนาจออกคำสั่งนี้ และเขาไม่มีสิทธิขัดขวาง

เป็นเหตุผลว่าทำไมฉิวหยูจึงกล้าก่อเรื่องโดยไม่กลัวถูกจับ พ่อของเขาซึ่งเป็นหนึ่งในแม่ทัพอสูร สามารถปล่อยตัวเขาได้อย่างง่ายดายด้วยคำสั่งปล่อยตัวพิเศษ ต่อให้ถูกจับเข้าคุกก็ตาม