หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4600

สรุปบท ตอนที่ 4600 บ้านของข้า: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอน ตอนที่ 4600 บ้านของข้า จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 4600 บ้านของข้า คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่เขียนโดย อาร์ม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

นายกองโจวรู้สึกไม่พอใจลึกๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่มองไป่เฉิงเดินไปที่ห้องขัง

เมื่อเข้าไปในห้องขัง ไป่เฉิงก็เห็นเฉินผิง รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของเขาขณะที่พูดอย่างตื่นเต้น “คุณเฉิน ฉันได้คำสั่งปล่อยตัวพิเศษมาแล้ว ฉันจะพาคุณออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้”

ใบหน้าของเขาประดับรอยยิ้มยินดี ดวงตาของเขามีประกายความคาดหวัง ราวกับเขาเห็นภาพสีหน้าประหลาดใจของทุกคนเมื่อพวกเขาได้พบกับเฉินผิง

เฉินผิงชี้เหยาเก้อแล้วพูดว่า “ผมไม่ไป ใช้คำสั่งปล่อยตัวพิเศษปล่อยตัวเขาแทน”

ท่าทางของเฉินผิงสงบนิ่ง เขาไม่สนว่าตัวเองจะได้ออกจากคุกหรือไม่ ที่เขากังวลมากกว่าคือความปลอดภัยของเหยาเก้อ

จากนั้นไป่เฉิงก็พูดด้วยสีหน้าลำบากใจ “คุณเฉิน คำสั่งปล่อยตัวพิเศษนี้ฉันขอมาให้คุณโดยเฉพาะ แม่ทัพซิงต้องการพบคุณ ฉันเล่าเรื่องคุณให้แม่ทัพซิงฟังแล้ว แต่ไม่มีใครเชื่อฉัน พวกเขายืนกรานให้ฉันพาคุณไปที่คฤหาสน์แม่ทัพเพื่อให้พวกเขาเห็นด้วยตาตัวเอง หากใช้คำสั่งปล่อยตัวพิเศษกับคนอื่นและคุณไม่สามารถไปที่คฤหาสน์แม่ทัพ แบบนั้นฉันคงลำบาก นอกจากนี้หลายคนอาจคิดว่าฉันโกหก และแม่ทัพซิงก็คงไม่ไว้ใจฉันอีก”

น้ำเสียงของไป่เฉิงแฝงด้วยความลำบากใจและร้อนรน เขาไม่รู้จะโน้มน้าวเฉินผิงอย่างไร

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหยาเก้อก็วิตกทันที เขาเกรงว่าหากเฉินผิงไม่ช่วยเขาและใช้คำสั่งปล่อยตัวพิเศษพาตัวเองไปจากคุก เขาก็จะไม่ได้ออกไปอีกเลย

ความกลัวปรากฏชัดในดวงตาของเขา ร่างกายของเขาสั่นเบาๆ เขาเกาะชายเสื้อของเฉินผิงแน่นราวกับว่ามันเป็นฟางเส้นสุดท้าย

หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เฉินผิงก็พูดว่า “ก่อนอื่นให้ใช้คำสั่งปล่อยตัวพิเศษพาเขาออกไป จากนั้นรอผมที่นอกคุกคืนนี้ แล้วเราจะไปที่คฤหาสน์แม่ทัพด้วยกัน”

ในแววตาของเฉินผิงมีความมุ่งมั่น เขาจะปล่อยให้เหยาเก้อติดคุกไม่ได้ นอกจากนี้เขาไม่จำเป็นต้องใช้คำสั่งปล่อยตัวพิเศษถ้าเขาต้องการไปจากเรือนจำ

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ไป่เฉิงก็ตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็พาเหยาเก้อออกไป

หลังจากนั้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ปรากฎท่ามกลางความโกลาหล ล้อมรอบไปด้วยรัศมีพลังวิญญาณอันหนาแน่น

พลังวิญญาณที่หนาแน่นจนแทบจะสัมผัสได้อยู่ในรูปของหมอกที่เปล่งแสงอ่อนๆ เมื่ออยู่ท่ามกลางพลังวิญญาณ เฉินผิงรู้สึกราวกับว่าเขาได้ก้าวเข้าสู่แดนลี้ลับ

เฉินผิงตระหนักดีว่านี่เป็นโอกาสบำเพ็ญเพียรอันหาได้ยาก แม้ครึ่งชั่วโมงจะไม่นานนัก แต่เขาก็ดูดซับพลังวิญญาณรอบตัวอย่างเต็มที่ ส่งผลให้ระดับของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ดวงตาของเขาปิดสนิท ทุกส่วนในร่างกายดูดซับพลังวิญญาณอย่างกระหาย รัศมีรอบตัวเขาหนาแน่นขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ท้ายที่สุดแล้ว พลังวิญญาณเหล่านี้มาจากผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่น วิธีนี้จึงเร็วกว่าการดูดซับพลังวิญญาณแล้วแปลงเป็นพลังของตัวเอง

ในขณะที่เฉินผิงกำลังดูดซับพลังวิญญาณที่อยู่รอบตัวเขา แสงสีขาวก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้น ในที่สุดมันก็กลายเป็นร่างของชายชราที่ยืนอยู่ตรงหน้าเฉินผิง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร