หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4612

สรุปบท ตอนที่ 4612 แกเป็นผู้ใช้วิชามาร: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนที่ 4612 แกเป็นผู้ใช้วิชามาร – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 4612 แกเป็นผู้ใช้วิชามาร จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

“ผมมีตราประทับของแม่ทัพซิง ตอนนี้ผมเป็นเสนาธิการใต้บัญชาเขา คุณกล้าทำร้ายผมเหรอ? ไม่กลัวว่าเขาจะไม่พอใจหรือไง?” เฉินผิงถามอย่างเย็นชา

“ฮ่าๆๆ! กลัวเหรอ? อย่างแม่ทัพซิงจะไปทำอะไรได้ ต่อให้ฉันฆ่าแกเขาก็ทำอะไรไม่ได้หรอก ถ้ากล้าแตะต้องฉัน ก็ต้องเจอกับพ่อของฉัน...”

ฉิวหยูหัวเราะลำพองใจ ไม่เกรงกลัวแม่ทัพซิงแม้แต่น้อย

เฉินผิงจึงตระหนักได้ว่าการใช้แม่ทัพซิงขู่ไม่มีผลต่อฉิวหยู ดูเหมือนว่าอิทธิพลและสถานะของแม่ทัพซิงจะไม่ได้สูงที่สุดในบรรดาแม่ทัพอสูรทั้งสาม

“คิดว่าคุณพาสมุนมามากพอที่จะเอาคืนผมได้เหรอ?”

เฉินผิงเหลือบมองกลุ่มคนที่ฉิวหยูพามาและยิ้มเยาะ

ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับสามที่ฉิวหยูพามาไม่คู่ควรที่เฉินผิงจะใส่ใจ

“หุบปากซะ! ถ้าไม่เล่นงานฉันทีเผลอ ก็ไม่มีทางที่แกจะเอาชนะฉันได้หรอก! วันนี้ฉันจะสั่งสอนแกให้หนักจนลืมไม่ลง จากนั้นค่อยลากแกกลับเข้าคุก!” ฉิวหยูคำราม ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ทันทีที่พูดจบ ฉิวหยูก็โจมตี แสงสว่างวาบปรากฏขึ้นในมือของเขา เผยให้เห็นดาบวิเศษที่แผ่ปราณเย็นออกมา ดาบนั้นประดับด้วยอักขระซึ่งเปี่ยมด้วยพลังมหาศาล

ฉิวหยูพุ่งเข้าหาเฉินผิงราวกับสายฟ้า ดาบของเขาวาดลวดลายซับซ้อนกลางอากาศขณะเล็งไปที่จุดตายของเฉินผิง

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงสงบนิ่ง เขาขยับเท้าเบาๆ ร่างของเขาสั่นไหว หลบการโจมตีของฉิวหยูได้อย่างง่ายดาย

ฉิวหยูฟันดาบอีกครั้งด้วยความโกรธหลังพลาดเป้า ปราณดาบแผ่ออกมาจากอาวุธราวกับสายฝนที่คมกริบและพุ่งเข้าหาเฉินผิง

เฉินผิงพ่นลมหายใจ เขาใช้มือประสานอินพร้อมร่ายคาถาเสียงเบา และโล่โปร่งใสก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา ปราณดาบปะทะกับโล่ มันสลายเป็นประกายแสงไร้พลัง

“ทำได้แค่นี้เหรอ? ไม่อยากเชื่อเลยว่ายังจะมีหน้ามาล้างแค้นผม” เฉินผิงเย้ยหยัน

กระบี่น้ำแข็งแต่ละเล่มมีพลังมหาศาล โถมกระหน่ำลงมาไม่หยุดหย่อน

เฉินผิงเงยหน้าขึ้นมองการโจมตี รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

เปลวไฟพุ่งออกมาจากร่างของเขา กลายเป็นมังกรเพลิงขนาดใหญ่ที่ขดอยู่รอบตัว

เมื่อกระบี่น้ำแข็งปะทะมังกรเพลิงก็ละลายกลายเป็นน้ำทันที

“แก... แกใช้เพลิงปีศาจของเผ่ามาร! แกไม่ใช่เผ่าอสูร แกเป็นผู้ใช้วิชามาร!” ฉิวหยูอุทานด้วยความตกใจขณะจ้องมองเปลวเพลิงของเฉินผิง

นครอสูรได้รับการคุ้มกันอย่างเข้มงวด มีทหารยามคอยดูแลให้เฉพาะคนในเผ่าอสูรเท่านั้นที่จะเข้าไปได้

ถึงกระนั้นผู้ใช้วิชามารอย่างเฉินผิงกลับหลุดรอดสายตาและแทรกซึมเข้ามาในเมืองได้!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร