หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4618

นายกองโจวเห็นเพียงภาพพร่ามัวก่อนที่เฉินผิงจะถึงตัวเขา กระบี่พิฆาตมังกรเป็นประกายในมือของเฉินผิง กระบี่คมกริบพุ่งเข้าไปที่อกของนายกองโจว

สัญชาตญาณทำงานขณะที่นายกองโจวยกดาบขึ้นป้องกันตัว แต่การโจมตีของเฉินผิงแฝงด้วยพลังมหาศาล

ฉึก!

พริบตาหลังจากนั้น กระบี่ของเฉินผิงก็ฟันผ่านดาบของเขา ทะลุไปถึงหน้าอกอย่างแม่นยำและไร้ปราณี เลือดสีแดงเข้มกระเซ็นเปื้อนพื้นดินขณะที่นายกองโจวเซถอยหลัง ตาของเขาเบิกกว้าง ความตกใจและเหลือเชื่อผสมกันจนใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว

เฉินผิงก้าวเข้ามาใกล้ เขาดึงกระบี่พิฆาตมังกรออกมาอย่างลื่นไหลคล่องแคล่ว “ผมเตือนคุณแล้ว” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงแข็งแกร้าว “แต่คุณก็ยังเข้ามาตาย”

ฉิวหยูนอนอยู่บนพื้นและมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อหน้า เมื่อเห็นนายกองโจวถูกกระบี่ของเฉินผิงแทง เขาก็รู้สึกเสียใจอย่างที่สุด

ตอนแรกเขาเชื่อว่าตัวเองคงรอดแล้ว แต่ตอนนี้กลับหมดสิ้นซึ่งความหวัง ต่อให้นายกองโจวรับมือเฉินผิงได้ไม่นาน แบบนั้นก็อาจทำให้พี่ชายของเขามีเวลามาช่วยทัน แต่นายกองโจวกลับถูกจัดการในสองกระบวนท่าเท่านั้นเอง ถูกบดขยี้ราวลูกไก่ในกำมือ

อาคมที่นายกองโจวและทหารยามคนอื่นๆ สร้างขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเขาลงทุนลงแรงฝึกฝนมานาน กลับไม่อาจต้านการโจมตีเพียงครั้งเดียวจากกระบี่ของเฉินผิง

“ฉันผิดไปแล้ว! อย่าฆ่าฉันเลย... ฉันขอร้อง...” นายกองโจวหายใจหอบ เลือดสดๆ ทะลักจากมุมปาก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเสียใจและสิ้นหวัง

แม้ว่าเขาจะได้เห็นการต่อสู้ของเฉินผิงกับไป่เฉิงมาแล้ว และรู้ว่าเฉินผิงไม่ใช่พวกฝีมือปลายแถว แต่เขาก็ไม่นึกว่าเฉินผิงจะแข็งแกร่งขนาดนี้ แม้แต่อาคมที่สร้างขึ้นอย่างยากลำบากของเรือนจำยังถูกทำลายอย่างง่ายดาย ถ้ารู้แบบนี้ เขาก็คงไม่คิดจะตามล่าเฉินผิง

อย่างมากเขาก็แค่โดนลงโทษที่ปล่อยให้เฉินผิงแหกคุก แต่เมื่อเทียบกับความตาย บทลงโทษก็เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย

เฉินผิงมองดูนายกองโจวที่กำลังอ้อนวอน ทันใดนั้นความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นในหัว และรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมก็ปรากฏบนใบหน้า

“ผมจะช่วยคุณก็ได้ แต่คุณต้องทำบางอย่างให้ผม” เฉินผิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉียบขาดและไม่ปราณี

“ทำอะไร?” นายกองโจวถามอย่างระมัดระวัง

เฉินผิงชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมา คมกระบี่เป็นประกายน่าสะพรึงกลัว และเขาเล็งกระบี่ไปที่ฉิวหยูที่นอนหมดทางสู้อยู่บนพื้น “ถ้าคุณฆ่าเขา ผมจะยอมปล่อยคุณไป”

“แต่ว่า...” นายกองโจวลังเล สีหน้าของเขาดูไม่แน่ใจ

เคร้ง!

ชั่วขณะนั้น ชายคนหนึ่งที่มีหน้าตาคล้ายกับฉิวหยูก็ปรากฏตัวขึ้น เขาเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่น่าตกตะลึง ชายหนุ่มยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาในพริบตา

“ฉิวถู...” เสียงของฉิวหยูสั่นเมื่อเห็นผู้มาเยือน น้ำตาไหลอาบแก้มของเขา ฉิวถู พี่ชายของเขามาช่วยแล้ว

ผมยาวของฉิวถูพลิ้วไสวไปตามสายลม ร่างของเขาปกคลุมด้วยพลังวิญญาณที่ดูคล้ายหมอก ดาบยาวที่เหน็บไว้ข้างหลังยิ่งทำให้รัศมีนักดาบเด่นชัด ดูจากพลังอันแข็งแกร่งที่แผ่ออกมาจากตัวเขาแล้ว ชัดเจนว่าฉิวถูอยู่ที่ขั้นมหายานระดับห้า

ขณะที่สายตาของเขาจับจ้องสภาพน่าสมเพชของฉิวหยู ฉิวถูก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หันไปมองนายกองโจวด้วยสายตาเย็นชา

เมื่อเห็นฉิวถูจ้องเขม็ง นายกองโจวก็ตัวสั่น เขาพยายามแก้ตัว “คุณฉิวถู ฉัน...”

ฉับ!

แต่ก่อนที่จะพูดจบ แสงสีขาวก็สว่างวาบ ฉิวถูเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเด็ดขาด ดาบของเขาฟันอย่างแม่นยำจนผ่าร่างนายกองโจวออกเป็นสองท่อน อีกฝ่ายล้มลงกับพื้นราวกับหมดเรี่ยวแรงและตายสนิท

ราวกับว่าดาบที่อยู่บนหลังของฉิวถูไม่ได้ขยับเลย เขาเร็วมากจนคนส่วนใหญ่แทบไม่รับรู้ถึงการโจมตีของเขา