หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4619

นายกองโจวเป็นคนของจวนเจ้าเมือง แต่ฉิวถูฆ่าเขาได้อย่างไม่ลังเล เท่านี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าฉิวถูโหดเหี้ยมยิ่งกว่าฉิวหยู

“แกทำร้ายน้องชายของฉันเหรอ?” หลังจัดการนายกองโจว สายตาที่เย็นชาและเฉียบคมของฉิวถูก็มองเฉินผิง น้ำเสียงของเขาทรงอำนาจ

“แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ?” เฉินผิงถามด้วยรอยยิ้มสงบเยือกเย็น ไร้ซึ่งความกลัว

แม้ฉิวถูจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับห้า แต่เฉินผิงก็ไม่หวั่นไหว เขาเข้าใจความสามารถของตัวเองเป็นอย่างดี และมั่นใจว่าจะรับมือกับพลังของฉิวถูได้

“ฉิวถู มันนั่นแหละ!” ฉิวหยูร้องออกมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน “มันทำร้ายฉันแถมยังขโมยแก่นอสูรของเราไปด้วย! หนำซ้ำยังตัดขาฉันอีก! พี่ต้องแก้แค้นให้ฉัน!”

ฉิวถูมองฉิวหยูด้วยสายตาปลอบประโลม “อย่ากังวล” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ฉันจะไม่ปล่อยให้มันรอดไปได้ ส่วนขาของนาย ฉันจะหาทางรักษาให้เอง”

จากนั้นเขาก็จ้องเฉินผิงด้วยสายที่เย็นชาและเปี่ยมเจตจำนงสังหาร

“รักษาเหรอ?” เฉินผิงหัวเราะเบาๆ มือของเขาสะบัดแสงสีขาวที่พุ่งผ่านอากาศ ทันใดนั้นขาที่ถูกตัดขาดของฉิวหยูก็สลายเป็นผง หายไปหมดสิ้นและกลายเป็นเถ้าถ่าน ไม่มีทางรักษาให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว

“แก...” เสียงของฉิวถูสั่นด้วยความตกใจและโกรธแค้น เขาไม่นึกว่าเฉินผิงจะโอหังขนาดนี้ เขาเป็นแค่ผู้ทุกข์ยากคนหนึ่ง เหตุใดถึงกล้าเผชิญหน้ากับฉันที่เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับห้าอย่างไม่กลัวเกรง?

“ตายซะ!” ฉิวถูคำราม ความโกรธของเขาปะทุขณะที่ดึงดาบยาวออกมาจากข้างหลัง ปราณดาบฟันผ่านอากาศด้วยพลังมหาศาลจนทำมิติสั่นสะเทือน จิตดาบแผ่กระจายออกไปพร้อมรัศมีรุนแรง

“ศาสตราวิญญาณ? นึกไม่ถึงว่าคุณจะครอบครองเหมือนกัน!” สีหน้าของเฉินผิงเปลี่ยนไป ความประหลาดใจปรากฏชัด ดาบของฉิวถูก็เป็นศาสตราวิญญาณเช่นกัน และชัดเจนว่ามีวิญญาณสถิตในดาบ

ศาสตราวิญญาณนั้นหายากพอสมควร แต่ดาบที่มีวิญญาณสถิตนั้นหายากยิ่งกว่า และการปลูกฝังสติปัญญาให้กับวิญญาณดาบเป็นสิ่งที่ซับซ้อนและยากเย็น มีน้อยคนจะทำได้

“อย่าบอกนะว่าเขาก็ใช้ศาสตราวิญญาณเหมือนกัน?” ดวงตาของฉิวถูหรี่ลง จ้องเขม็งไปที่กระบี่พิฆาตมังกรในมือของเฉินผิง สายตาของเขาแหลมคมราวกับเหยี่ยว คอยมองหาสัญญาณหรือร่องรอยที่อาจอธิบายการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่คาดคิดได้

ความประหลาดใจพุ่งพล่านในตัวเขาราวคลื่นยักษ์ มันปั่นป่วนความเยือกเย็นของเขา เขาไม่นึกว่าผู้บำเพ็ญเพียรที่ดูธรรมดาอย่างเฉินผิงจะมีศาสตราวิญญาณในครอบครอง และดูจากการปะทะกันเมื่อครู่แล้ว กระบี่ของเฉินผิงไม่ได้ด้อยไปกว่าอาวุธของเขาเลย

“แก... กระบี่ของแก... มันเป็นศาสตราวิญญาณด้วยเหรอ?” เสียงของฉิวถูสั่น ความเหลือเชื่อแฝงในคำพูดของเขา เขาไม่เข้าใจว่าผู้บำเพ็ญเพียรที่มีระดับพลังต่ำกว่ามีอาวุธล้ำค่าระดับนั้นได้ยังไง

เฉินผิงยิ้มอย่างเรียบเฉย กระบี่พิฆาตมังกรในมือสั่นเบาๆ ราวกับตอบรับความภาคภูมิของผู้เป็นนาย “นี่คือกระบี่พิฆาตมังกร เป้นสหายคู่กายผมมาหลายปี วิญญาณในกระบี่มีจิตใจเป็นของตัวเอง”

พอเขาพูดไม่ทันไร แสงเจิดจ้าก็พุ่งออกมาจากกระบี่ เงาเลือนรางของจงหลี่ปรากฏขึ้น ร่างของเธอแผ่รัศมีอันเก่าแก่และสง่างามที่เริ่มอบอวลรอบตัวพวกเขา