โกวจื่อหันไปหาเฉินหยิงเซี่ยอย่างร้อนรน “มานี่สิเฉินหยิงเซี่ย มารินเหล้าให้ผู้จัดการชุย”
เฉินหยิงเซี่ยตัวสั่นขณะเกาะไหล่ซูอวี่ฉีเอาไว้ ผู้กำลังบีบมือหญิงสาวที่อายุน้อยกว่าเธอเอาไว้แน่น
“เฉินหยิงเซี่ยยังเด็ก ยังไม่มีประสบการณ์ เดี๋ยวให้ฉันทำเอง”
ซูอวี่ฉียืนขึ้นหยิบขวดไวน์ขาว ก่อนเดินเข้าไปหาผู้จัดการชุยที่อีกฟากของโต๊ะ
โกวจื่อยิ้มเยาะเมื่อเห็นแบบนั้น เขามั่นใจว่าตัวเองคิดถูก การที่ซูอวี่ฉีมารินไวน์ให้แบบนี้บ่งบอกแล้วว่าตัวตนแท้จริงของเธอคือนางโลม
ผู้จัดการชุยตอบรับการบริการของซูอวี่ฉี ขณะที่เขากวาดสายตามองเรือนร่างของเธอก่อนจะยื่นแก้วของตัวเองให้
“โกวจื่อ” เขาเรียกอย่างชื่นชม “สาวน้อยน่ารักคนนี้เป็นใคร?”
“เธอเป็นแฟนลูกพี่ลูกน้องของคู่หมั้นของผมครับ” โกวจื่อตอบทันที เขารู้ดีว่าคนใหญ่คนโตอย่างผู้จัดการชุยคงไม่คบค้ากับผู้หญิงหากิน
“คุณทำงานอะไรเหรอคะ ผู้จัดการชุย?” ซูอวี่ฉีถามเสียงหวานระหว่างที่รินไวน์
“ผู้จัดการชุยเป็นผู้บริหารของตระกูลซู” โกวจื่อโพล่งขึ้นก่อนผู้จัดการจะตอบ “พวกเขานี่แหละหัวหอกของความเจริญแห่งหงเฉิง!”
ซูอวี่ฉียิ้มอย่างยินดี ที่เธอสงสัยว่าเขาอาจจะเกี่ยวข้องกับบริษัทของครอบครัวเธอเป็นความจริง งั้นไอ้โง่นี่ก็เป็นลูกน้องของคุณพ่อ!
“เธอชื่ออะไรเหรอ คนสวย?” ผู้จัดการถามระหว่างที่ยังไม่ละสายตาจากเธอ ไม่ปิดบังความปรารถนาในแววตาของเขา
“ชื่อของฉันคือซูอวี่ฉีค่ะ” เธอตอบด้วยรอยยิ้ม
“ซูอวี่ฉี?” หน้าผากของผู้จัดการย่นเป็นรอยเมื่อเขาขมวดคิ้ว ก่อนจะกลับมาเรียบดังเดิม “ชื่อน่ารักดี ที่จริงลูกสาวของเจ้านายฉันก็ชื่อซูอวี่ฉีเหมือนกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...