หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 465

“เฉินผิง?” เฉินหยิงเซี่ยเรียกเขาอย่างลังเลขณะที่เอามือกุมข้อศอกของเขาไว้

เขาเพียงแค่ยิ้มปลอบโยน “ไม่ต้องห่วง เธอเป็นลูกสาวตัวจริงของซูเหวินจง”

ก่อนที่เฉินหยิงเซี่ยจะทันได้ตกใจ ซูอวี่ฉีกดโทรออกหาพ่อของเธอเรียบร้อยแล้ว “พ่อคะ” เธอพูดเมื่อโทรติด “พ่อได้ให้ผู้จัดการชุยดูแลงานพัฒนาเมืองอาเวินปู้ถื่อรึเปล่าคะ?”

“ไม่รู้สิ เรื่องนั้นลุุงหลิวเป็นคนจัดการ ถามทำไมลูก?”

ซูเหวินจงไม่ได้เข้ายุ่งเกี่ยวกับกิจการทั่วไปของบริษัทในพักหลัง ตั้งแต่ที่เขาต้องพักฟื้นสุขภาพ ถ้าไม่ได้เฉินผิงช่วยเอาไว้ เขาก็คงตายไปแล้ว

“ไม่เป็นไรค่ะพ่อ เดี๋ยวหนูจะโทรหาคุณลุงหลิวเอง!” เธอไม่ปล่อยให้พ่อซักไซ้มากไปกว่านี้ แล้วซูอวี่ฉีก็ตัดสาย

ตอนนี้สีหน้าของผู้จัดการชุยเริ่มถอดสี เพราะลุุงหลิวคือหัวหน้าของเขาจริงๆ

โกวจื่อรีบปลอบผู้จัดการอีกครั้ง “ไม่ต้องห่วงครับ ผู้จัดการชุย เธอก็แค่แสดงเก่งเท่านั้นเอง”

แต่ผู้จัดการไม่ได้สนใจโกวจื่ออีกแล้ว เขามองซูอวี่ฉีอย่างหวาดกลัว เหงื่อเริ่มไหลอาบหน้าผาก

ซูอวี่ฉีกดโทรออกอีกหมายเลข อีกสักพักก็มีเสียงร่าเริงตอบกลับมา “ซูอวี่ฉี มีอะไรให้ลุงรับใช้?”

ลุุงหลิวเป็นผู้ช่วยที่ซื่อสัตย์ของซูเหวินจงตั้งแต่ที่เขาก่อตั้งบริษัทขึ้นมา ซูเหวินจงเชื่อใจเขาจนมอบหมายให้ดูแลบริษัทตอนที่เขานอนโรงพยาบาล

พอจำเสียงของลุุงหลิวที่ปลายสายได้ ผู้จัดการชุยก็เข่าทรุด

“ผู้จัดการชุย!” โกวจื่ออุทานขณะที่พุ่งเข้าไปช่วยพยุง ยังคงไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น “ไม่สบายหรือเปล่าครับ?”

พอถึงตอนนี้ ผู้จัดการก็ตัวสั่นจนพูดตะกุกตะกัก

“คุณลุงหลิว” ซูอวี่ฉีถาม “คุณได้มอบหมายให้ผู้จัดการชุยคุมงานพัฒนาเมืองอาเวินปู้ถื่อหรือเปล่าคะ?”

“ใช่แล้ว ถามทำไมครับ?”

“คุณต้องไล่เขาออก” ซูอวี่ฉีพูดอย่างโกรธเกรี้ยว “เขาบังคับให้ฉันเสิร์ฟไวน์แถมยังจะหลับนอนกับฉันด้วย!”