หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4652

“ตั้งใจจะหักหลังผมไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมาขอร้องเอาตอนนี้”

เฉินผิงมองเฉียนชื่อขณะพูด

“คุณเฉิน ตอนนั้นฉันพูดเหลวไหลไปเรื่อย ได้โปรดยกโทษให้ด้วย ในเมื่อเราต่างก็เป็นผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ด้วยกัน โปรดไว้ชีวิตฉันด้วยเถอะ!”

เฉียนชื่ออวดครวญอยู่ในใจ เขาไม่นึกว่าเฉินผิงจะเก่งกว่าที่คิดไว้ และไม่นึกว่าเรื่องมันจะบานปลายถึงขนาดนี้

“เฉียนชื่อ ผมให้โอกาสและทางเลือกคุณแล้ว แต่น่าเสียดายที่คุณเลือกผิด ไม่ใช่ว่าความผิดพลาดทุกครั้งในชีวิตจะขอโทษได้ ถ้าไม่เข้าข้างตระกูลฉิว คุณก็คงโชคดีกว่านี้มาก แถมคุณยังจะได้โอกาสดีๆ จากผม แต่แล้ว...”

เฉินผิงส่ายหัว

“คุณเฉิน ฉันผิดไปแล้ว! ไว้ชีวิตฉันเถอะ! ยกโทษ-”

เฉียนชื่อยังคงร้องขอความเมตตา แต่คำพูดของเขาเงียบลงกะทันหันก่อนที่จะพูดจบ

เฉินผิงตบหัวเฉียนชื่อด้วยฝ่ามือของเขา ทันใดนั้นหัวของเฉียนชื่อก็แตกโพละ ทำให้ตายสนิทไม่มีวันฟื้น

เมื่อเห็นอย่างนั้น ฉิวถูและปรมาจารย์หลวนก็กลัวจนตัวสั่น

ตอนนี้เฉียนชื่อตายแล้ว ต่อไปก็ถึงคราวพวกเขา

สำหรับปรมาจารย์หลวน เขาไม่ได้แค้นเคืองเฉินผิงเลย เขาเข้ามาเกี่ยวข้องเพียงเพราะต้องการช่วยตระกูลฉิวเท่านั้น

ตอนนี้เขาบาดเจ็บสาหัส ทำอะไรไม่ได้อีกนอกจากรอความตาย

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงจ้องมาที่เขา ปรมาจารย์หลวนก็รีบก้มหน้าลง

“สหาย เราไม่มีเรื่องแค้นเคืองกัน ที่ฉันเป็นศัตรูกับคุณเพราะคำสั่งของฉิวถูเท่านั้น หากคุณปล่อยฉันไป ฉันจะยอมมอบของวิเศษทั้งหมดที่มีให้คุณ ฉันรู้ว่าคุณชำนาญศาสตร์อาคม ฉันมีคัมภีร์จารึกอาคมสี่ม้วน ฉันหาพบในซากโบราณสถานหลายแห่ง เพราะไม่มีความรู้ด้านอาคมมากพอ ฉันจึงไม่เข้าใจคัมภีร์จารึกอาคมเหล่านี้ ฉันยินดีที่จะมอบทั้งหมดให้คุณ สหาย”