หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4657

สรุปบท ตอนที่ 4657 แม่ทัพหยาน: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 4657 แม่ทัพหยาน – หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บท ตอนที่ 4657 แม่ทัพหยาน ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร ในหมวดนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อาร์ม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“ทุกคน รีบรวบรวมกองกำลังของตัวเองเดี๋ยวนี้ เฉินผิงจะนำทัพ และเราจะมุ่งหน้าไปเหมืองผลึกเซียนด้วยกัน ครั้งนี้ฉันจะไปที่นั่นด้วยตัวเอง ถ้าแม่ทัพฉิวกล้าขวาง ฉันจะสู้กับเขาจนถึงที่สุด!”

เหล่าผู้บัญชาการน้อมรับคำสั่งของแม่ทัพซิงและรีบออกไป

ภายในไม่กี่นาที ทหารหลายร้อยนายก็มารวมตัวกันพร้อมกับเสนาธิการหลายสิบ หนึ่งในนั้นมีไป่เฉิงด้วย

เฉินผิงไม่เสียเวลาและพาพวกเขาออกจากเมือง

ระหว่างทาง พวกเขาทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรหลายคนที่ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นรีบหลีกทางให้

แม้แต่ทหารยามที่ประตูเมืองก็ถอยออกไปหลังเห็นพวกเขาจากระยะไกล ไม่มีใครกล้าซักถามหรือตรวจสอบ

ใครล่ะที่โง่พอที่จะท้าทายทหารของคฤหาสน์ตระกูลซิง แบบนั้นเท่ากับฆ่าตัวตาย

ขณะที่เฉินผิงนำทัพออกจากเมือง แม่ทัพฉิวยืนอยู่ในห้องโถงของคฤหาสน์ตระกูลฉิว ตัวสั่นขณะจ้องมองร่างไร้วิญญาณของฉิวถู

ตอนฉิวหยูตาย แม่ทัพฉิวไม่ได้เสียใจมากนักเพราะเขายังมีฉิวถูอยู่

เมื่อเทียบกับฉิวหยูแล้ว ฉิวถูมีความสามารถสูงกว่ามากและเป็นทายาทในอุดมคติของแม่ทัพฉิว

ฉิวหยูเป็นแค่ลูกไม่เอาไหนที่เสียเวลาไปกับการเสพสุข การตายของเขาไม่มีผลกระทบใดๆ

แต่ตอนนี้ฉิวถูจากไปแล้ว ลูกชายทั้งสองของเขาตายแล้ว แม่ทัพฉิวรู้สึกว่าเรื่องนี้ยากจะยอมรับ

“ท่านแม่ทัพ แม่ทัพซิงเพิ่งพาคนหลายร้อยออกจากเมือง!” พ่อบ้านตระกูลฉิวรายงานต่อแม่ทัพฉิว

แม่ทัพฉิวขมวดคิ้วและกัดฟัน “หมอนั่นคงจะมุ่งหน้าไปที่เหมืองผลึกเซียน ฉิวถูต้องมาตายเพราะเหมืองนั้น ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้มันตกไปอยู่ในมือของแม่ทัพซิง รวบรวมกำลังเดี๋ยวนี้ เราจะออกเดินทาง!”

แม่ทัพฉิวรู้เรื่องเหมืองผลึกเซียนอยู่แล้ว ฉิวถูบอกตำแหน่งของเหมืองนั้นก่อนที่เขาจะเสียชีวิต

เมื่อเห็นว่าแม่ทัพซิงยกทัพออกจากเมือง แม่ทัพฉิวก็พอจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้

“แปลกมาก สองคนนั้นคิดจะทำอะไร ดูเหมือนว่าสองสามวันมานี้นครอสูรจะมีแต่เรื่อง”

“นายกองโจวถูกฆ่าตายอย่างลึกลับนอกเมือง และตระกูลฉิวกำลังจัดงานศพ เกิดอะไรขึ้นกันแน่”

แม่ทัพหยานหรี่ตาที่แหลมคมเหมือนนกอินทรีของเขาอย่างครุ่นคิด

“แม่ทัพหยาน ตอนนี้ทั้งสองตระกูลออกจากเมืองไปแล้ว ทำไมเราไม่ใช้โอกาสนี้ยึดนครอสูร เมื่อเรายึดได้แล้ว พวกเขาคงยึดคืนไม่ได้ง่ายๆ” สมุนแนะนำ

“เงียบเถอะ แกคิดว่าท่านเจ้าเมืองไม่มีจริงหรือไง เขาอาจไม่ปรากฏตัวมาหลายปีแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่อยู่ ฉันไม่โง่พอที่จะทำแบบนั้น ฉันพอใจกับตำแหน่งแม่ทัพ ฉันไม่ได้อยากเป็นเจ้าเมือง ถ้าสองคนอยากเป็นเจ้าเมืองนักก็ช่างมัน รวบรวมข้อมูลต่อไป คอยจับตาดู แต่ไม่ต้องก้าวก่ายหรือช่วยเหลือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เข้าใจไหม” แม่ทัพหยานสั่ง

“รับทราบ” สมุนตอบและพยักหน้าก่อนจะหันหลังเดินจากไป

แม่ทัพหยานกลิ้งลูกเหล็กสองลูกในมือของเขา รอยยิ้มน้อยๆ ปรากฏบนริมฝีปาก “เจ้าโง่สองคนนั่น พวกแกไม่เคยได้ยินเหรอว่าฝ่ายที่สามจะได้ประโยชน์เมื่อสองฝ่ายสู้กันเอง”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร