หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4659

แม่ทัพซิงหัวเราะออกมาอย่างเย็นชาในขณะที่หอกยาวปรากฏขึ้นในมือของเขา เมื่อฟาดหอกเพียงครั้งเดียว ลมก็พัดรุนแรง และอากาศโดยรอบก็ราวกับจะแข็งตัว รัศมีอันทรงพลังแผ่ออกมาจากตัวเขา กดดันทุกคนราวกับภูเขาสูงตระหง่าน

แม่ทัพซิงหัวเราะเยาะและพูดว่า “มาดูกันว่าแกเก่งพอที่ฆ่าฉันได้หรือเปล่า วันนี้เราจะสู้กันให้รู้แล้วรู้รอด!”

เมื่อเห็นอย่างนั้น ทั้งสองฝ่ายก็ถอยออกไป ทิ้งสนามรบที่ว่างเปล่าและกว้างใหญ่เอาไว้เบื้องหลัง

แม่ทัพซิงและแม่ทัพฉิวสบตากัน สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยจิตวิญญาณนักสู้ ราวกับจะห้ำหั่นให้ตายกันไปข้าง

“ดี มาจบเรื่องวันนี้เลย!” แม่ทัพฉิวคำราม ร่างของเขาพุ่งไปข้างหน้า ตรงไปที่แม่ทัพซิง

หมัดของเขากำแน่น ปกคลุมไปด้วยพลังรุนแรงที่แตกกระจายราวสายฟ้าพุ่งแหวกอากาศ เล็งไปที่อกของแม่ทัพซิง

แม่ทัพซิงแค่นเสียงเย็นชาและก้าวไปข้างหน้าแทนที่จะถอย หอกของเขาเคลื่อนไหวราวกับมังกร โจมตีจุดตายของแม่ทัพฉิว

การเคลื่อนไหวของแม่ทัพซิงนั้นคล่องแคล่ว ล่องลอยไปในสนามรบราวกับมังกรที่แหวกว่าย หอกในมือของเขาราวกับมีชีวิต การโจมตีแต่ละครั้งทลายลายภูเขาและเล็งไปที่คอ หัวใจ และบริเวณอื่นๆ ที่อาจถึงแก่ชีวิต

ทั้งสองเข้าปะทะกัน อาวุธและหมัดของพวกเขาประสานกันราวกับระบำมรณะ การต่อสู้ที่ดุเดือดทำให้หินแตกกระจัดกระจายและฝุ่นฟุ้งรอบตัวพวกเขา

การโจมตีแต่ละครั้งเต็มไปด้วยพลังมหาศาลและท่วงท่าอันประณีต ราวกับว่าพวกเขาตั้งใจที่จะทำลายเขาทั้งลูก ร่างของพวกเขาเคลื่อนไปทั่วสนามรบด้วยความเร็วสูงราวกับสายฟ้าสองเส้น ทำให้ผู้ชมมองตามแทบไม่ทัน

เปรี้ยง! เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นขณะที่ทั้งสองถูกผลักถอยหลังไปหลายก้าว ดินใต้เท้าพวกเขาแตกร้าวจากแรงมหาศาล และดูเหมือนว่าพื้นจะสั่นสะเทือน

ทุกคนต่างหวาดกลัว หัวใจเต้นแรง แทบไม่เคยเห็นพลังระดับนี้

พวกเขาพากันถอยออกมา กลัวว่าจะถูกลูกหลงจากการต่อสู้น่าสะพรึงกลัว

แม่ทัพฉิวคำรามอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายของเขาพลุ่งพล่านด้วยพลังวิญญาณ หมัดของเขาซึ่งตอนนี้ห่อหุ้มด้วยสายลมคำรามและพลังอันรุนแรง พุ่งเข้าหาแม่ทัพซิงอีกครั้ง

หมัดแต่ละหมัดแฝงด้วยพลังฟ้าดิน กระแทกหอกของแม่ทัพซิงด้วยเสียงดังสนั่น

แม่ทัพฉิวโกรธจัดและคำรามออกมา กรงเล็บของเขาเล็งไปที่อกของแม่ทัพซิง พยายามใช้ประโยชน์จากข้อได้เปรียบในการต่อสู้ระยะประชิดของเขา

แม่ทัพซิงส่งเสียงฮึดฮัดและกระโจนถอยหลังเพื่อหลบการโจมตีของแม่ทัพฉิว

แม่ทัพซิงสะบัดหอกและระดมแทงออกไปอย่างถี่ยิบ ปลายหอกพุ่งลงมาราวหยดน้ำฝน แต่ละครั้งรวดเร็วและแม่นยำ หมายจะแทงแม่ทัพฉิวให้พรุน

แม่ทัพฉิวไม่ยอมถอย มือของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างโล่พลังขัดขวางการโจมตี

ทว่าหอกของแม่ทัพซิงก็เจาะทะลุโล่ราวกับแสงอาทิตย์สาดส่องยามค่ำคืน แทงใส่จุดตายของแม่ทัพฉิวอย่างไม่ลดละ

ทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือดและไม่ยอมอ่อนข้อ บรรยากาศรอบตัวพวกเขามืดมนและสั่นสะเทือนไปตามแรงปะทะ

ร่างของพวกเขาเคลื่อนไหวในสนามรบดุจเงา บางครั้งก็พุ่งผ่านกันอย่างพร่ามัว บางครั้งก็ปะทะกันด้วยพลังรุนแรง เป็นการต่อสู้ที่เอาถึงตาย ซึ่งไม่มีฝ่ายใดแสดงท่าทีว่าจะยอมถอย