หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4668

แม่ทัพซิงรู้สึกถึงพลังที่ไม่อาจต้านทานได้พุ่งผ่านตัวเขา เขากระเด็นไปอย่างไม่อาจควบคุม ราวกับว่าวสายป่านขาด ลอยไปไกลหลายสิบเมตรก่อนจะลงถึงพื้น เขาไถลไปบนพื้น ทิ้งร่องรอยเป็นทางยาว และสุดท้ายก็หล่นลงบนก้อนหินขนาดใหญ่

“อั่ก!”

แม่ทัพซิงกระอักเลือดสดๆ ออกมาเต็มปาก ทำให้พื้นดินตรงหน้าเขาเป็นสีแดงสด

“แม่ทัพซิง!”

เมื่อเห็นอย่างนั้น คนของแม่ทัพซิงก็เริ่มตื่นตระหนกและตะโกน อยากจะรีบเข้าไปช่วย แต่พวกเขากลับขยับไม่ได้เมื่อถูกพลังมหาศาลที่แผ่ออกมาจากหลัวต้ากดดัน

แม่ทัพซิงดิ้นรนและพยายามลุกจากพื้น เขาเช็ดคราบเลือดที่มุมปากด้วยมือที่สั่นเทา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกตะลึงและดุดัน

เขาไม่นึกมาก่อนว่านอกจากท่านเจ้าเมืองแล้ว ยังมีคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ในนครอสูร จนถึงขั้นที่เขาไร้ทางสู้

เมื่อเห็นแม่ทัพซิงเจ็บหนักจากหมัดเดียวของหลัวต้า แม่ทัพฉิวก็ดีใจจนเนื้อต้น

เขาจ้องแม่ทัพซิงด้วยสายตาเยาะเย้ย “แม่ทัพซิง แกยอมยกเหมืองผลึกเซียนให้เราจะดีกว่า จากนั้นก็ส่งตัวคนที่ฆ่าลูกชายฉันมาซะ เห็นแก่ที่เป็นสหายเก่า ฉันอาจไว้ชีวิตแกก็ได้ ถ้ายังดื้อรั้นต่อไป ฉันเกรงว่าคงช่วยอะไรไม่ได้ หลัวต้าน่ะอารมณ์รุนแรง แค่หมัดเดียวของเขาก็อาจฆ่าแกได้”

ตอนนี้แม่ทัพฉิวไม่อยากให้หลัวต้าฆ่าแม่ทัพซิง เพราะหลัวต้ามาจากนอกนครอสูร และถ้าเขาฆ่าแม่ทัพซิง มันคงยุ่งยากหากท่านเจ้าเมืองสืบสวน

สิ่งที่เขาต้องทำคือยึดเหมืองผลึกเซียนแล้วจัดการเฉินผิง

ส่วนชีวิตของแม่ทัพซิงนั้นแม่ทัพฉิวจะจัดการด้วยตัวเอง หากท่านเจ้าเมืองสืบสวนจริงๆ มันก็จะเป็นศึกภายใน ไม่ใช่ความผิดที่ต้องรับโทษถึงตาย

“แม่ทัพฉิว อย่ามาแกล้งทำเป็นเมตตาฉันเลย แกอยากฆ่าฉันมานานแล้ว อย่าคิดว่าฉันไม่รู้เรื่องนี้ ฉันจะไม่ยกเหมืองผลึกเซียนให้แก และแน่นอนว่าจะไม่ส่งตัวคุณเฉินด้วย ถ้าแกแน่จริงก็ลงมือเลย!”

แม่ทัพซิงผู้หนักแน่นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา