เฉินผิงพยักหน้า “ใช่ ในมิติในต้นไม้โบราณต้นนั้น...”
“มิติในต้นไม้โบราณเหรอ”
ใบหน้าของแม่ทัพซิงเต็มไปด้วยความสับสน เขาดูจะไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเฉินผิงหมายถึงอะไร
เมื่อเห็นสีหน้าของแม่ทัพซิง เฉินผิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยเช่นกัน “คุณไม่รู้เรื่องมิติในต้นไม้โบราณเหรอ”
แม่ทัพซิงส่ายหัว “ไม่รู้!”
“ผมพูดถึงต้นไม้โบราณในเรือนจำ คุณสั่งให้ไป่เฉิงเฝ้ามันไว้ไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณถึงไม่รู้เรื่องมิติในต้นไม้โบราณ” เฉินผิงถามด้วยความสับสน
“โอ้ หมายถึงต้นไม้โบราณในเรือนจำ การเฝ้าต้นไม้ต้นนั้นเป็นคำสั่งจากท่านเจ้าเมืองเมื่อหลายปีก่อน เมื่อก่อนคุกอยู่ใต้การดูแลของแม่ทัพหยาน ในขณะที่ฉันให้ลูกน้องเฝ้าต้นไม้โบราณไว้ เป็นการเฝ้าระวังสองชั้นและป้องกันไม่ให้ใครเข้าไปยุ่งกับต้นไม้โบราณ แต่ฉันไม่รู้ว่าในต้นไม้โบราณมีมิติ และยิ่งไม่รู้ว่าท่านเจ้าเมืองอยู่ที่ไหน” แม่ทัพซิงอธิบาย
เฉินผิงกล่าวว่า “ภายในต้นไม้โบราณคืออีกมิติหนึ่ง เจ้าเมืองกำลังบำเพ็ญเพียรอยู่ในนั้น ผมเคยพบเขาครั้งหนึ่ง นอกจากนี้ต้นไม้โบราณยังเติบโตได้โดยการดูดซับพลังวิญญาณของนักโทษ ซึ่งจะถูกเปลี่ยนเป็นทรัพยากรบำเพ็ญเพียรของเจ้าเมือง”
แม่ทัพซิงเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็แสดงความกังวล “ถ้าอย่างนั้น ท่านเจ้าเมืองก็คงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในนครอสูรใช่ไหม ถ้าเขารู้ว่าเราฆ่าแม่ทัพฉิว เราคงเดือดร้อนแน่...”
ในขณะนั้นแม่ทัพซิงรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย ถ้าเจ้าเมืองโทษเขาที่ฆ่าแม่ทัพฉิว เขาคงรับผลที่ตามมาไม่ไหว
แม้แต่เฉินผิงก็ไม่อาจรับมือ เพราะท้ายที่สุดแล้ว ท่านเจ้าเมืองเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียน
ถึงเฉินผิงจะสังหารผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้าได้ แต่คนที่ไปถึงขั้นเซียนได้นั้น พลังของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด
ในขั้นมหายานระดับเก้านั้นถือว่ายังผู้บำเพ็ญเพียรคนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม เมื่อบรรลุถึงขั้นเซียนแล้ว จะได้รับร่างกายกึ่งอมตะ
“อย่ากังวล ผมมีแผนจะคุยกับท่านเจ้าเมืองวันพรุ่งนี้ เขาคงมัวแต่บำเพ็ญเพียรจนไม่มีเวลาสนใจเรื่องที่เกิดในนครอสูร แต่ถ้าคุณคิดจะย้ายเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์เจ้าเมืองและขึ้นครองนครอสูรก็ควรรอก่อนดีกว่า อย่ารีบร้อนเกินไป” เฉินผิงแนะนำแม่ทัพซิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...