หยุนหลี่จ้องด้ามดาบที่หักในมือของเขาอย่างมึนๆ ในที่สุดก็ทำได้เพียงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และยิ้มอย่างขมขื่น “กระบี่พิฆาตมังกรของเจ้าทรงพลังจริงๆ ดาบของข้าเป็นศาสตราวิญญาณชั้นยอด แต่ไม่นึกว่ามันจะพังทลายเมื่อเผชิญกระบี่ของเจ้า ขอดูกระบี่ของเจ้าได้ไหม”
“ได้สิ!” เฉินผิงโยนกระบี่พิฆาตมังกรให้หยุนหลี่
หยุนหลี่รับกระบี่พิฆาตมังกรด้วยสีหน้าจริงจังขณะตรวจสอบ
เขาเพียงแค่ส่งพลังวิญญาณลงในกระบี่พิฆาตมังกรเล็กน้อย เพื่อทำความเข้าใจอาวุธชิ้นนี้
ทันทีที่พลังวิญญาณเข้าไป กระบี่พิฆาตมังกรก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรง หลังจากนั้นลำแสงกระบี่ร้อนแรงก็พุ่งตรงไปที่ฝ่ามือของหยุนหลี่
หยุนหลี่ตกใจและปล่อยมืออย่างรวดเร็ว จากนั้นกระบี่พิฆาตมังกรก็ลอยกลับไปที่มือของเฉินผิง
“มีวิญญาณอยู่ในกระบี่พิฆาตมังกรด้วยเหรอ” หยุนหลี่ถามด้วยความประหลาดใจ
“ใช่ แต่ดาบของคุณก็มีวิญญาณเหมือนกันไม่ใช่เหรอ” เฉินผิงกล่าว
อย่างไรก็ตาม หยุนหลี่ส่ายหัวและพูดว่า “มันไม่เหมือนกัน ถึงดาบของข้าจะมีวิญญาณ แต่มันก็ไม่เหมือนกระบี่พิฆาตมังกร มันโจมตีเองไม่ได้ เมื่อเทียบกับกระบี่พิฆาตมังกรแล้ว ดาบของข้าก็แค่ดาบที่หักเท่านั้น หลังจากสู้กันหลายกระบวนท่า เจ้าก็ปราบข้าได้โดยแทบไม่ต้องออกแรง เจ้าคงออมมือให้ข้า ดูจากความแข็งแกร่งของเจ้าแล้ว เกรงว่าข้าคงจะแพ้ภายในสามกระบวนท่า”
เฉินผิงยิ้มเล็กน้อยขณะเก็บกระบี่พิฆาตมังกรไว้ในฝัก “ชมกันเกินไปแล้ว” เขากล่าวอย่างใจเย็น “ชัยชนะและความพ่ายแพ้เป็นเรื่องธรรมดา การต่อสู้ในวันนี้ทำให้ผมได้เห็นอะไรมากมาย”
ประกายสับสนปรากฏขึ้นในดวงตาของหยุนหลี่ครู่หนึ่ง “ไม่ต้องปลอบใจข้าหรอก ข้าเดิมพันและข้าแพ้ เพราะข้าสู้ไม่ได้ คงพูดไม่ได้ว่าข้าไม่สมควรโดน”
เฉินผิงยิ้มโดยไม่พูดอะไร แต่ยังคงรู้สึกยินดีกับชัยชนะของเขาในใจ
เขาปิดบังความสามารถไว้จริงๆ เมื่อเผชิญหน้ากับผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ ยิ่งซ่อนวิชาเอาไว้มากเท่าไหร่ โอกาสเอาชีวิตรอดก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
นอกจากนี้ เขาไม่อยากทำให้หยุนหลี่ขายหน้า เพราะไม่มีความคับแค้นระหว่างพวกเขา และมันเป็นแค่การประลองเท่านั้น
“ในเมื่อรู้ผลแล้ว ทำไมเราไม่ไปดื่มด้วยกันสักหน่อยล่ะ” เฉินผิงชวน
เฉินผิงพบว่าหยุนหลี่แตกต่างจากชาวสวรรค์คนอื่นๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...