อีกด้านหนึ่ง ที่บ้านตระกูลไป๋ในจิงตู
ไป๋จ่านถังยืนตรงนั้นด้วยสายตาเยือกเย็น ใจกลางห้องมีคนเจ็ดคนนั่งรายล้อม ทุกคนคือผู้อาวุโสแห่งตระกูลไป๋ ไป๋จ่านถังที่อายุน้อยที่สุดในหมู่พวกเขาได้แต่ยืน
“ไป๋จ่านถัง เล่าให้เราฟังเรื่องที่เกิดขึ้นในเจียงเป่ยอีกทีสิ!”
ผู้อาวุโสเคราขาวที่นั่งตรงกลางเอ่ยปาก
เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไป๋เสี่ยวซาน ผู้นำแห่งตระกูลไป๋
“ได้ครับ ท่านปู่!” ไป๋จ่านถังพยักหน้า “มีชายหนุ่มอายุยี่สิบจากเจียงเป่ย ชื่อของเขาคือเฉินผิง เขาแข็งแกร่งมาก เขาเพิ่งจะฆ่าเจี่ยงเจิ้งเต๋ออย่างไม่ยากเย็นที่งานชุมนุมศิลปะการต่อสู้ พวกปรมาจารย์ที่ฉินเฟิงพามาก็ถูกฆ่าหมดด้วย อีกอย่างคือเขารู้จักวิธีปรุงยา เขามีสูตรลับที่แม้แต่พวกที่มาจากตำหนักยายังไม่รู้ว่าเขาปรุงยาได้ยังไง”
ที่สำคัญที่สุดคือจี้หยกของตระกูลหยินที่เขากำลังครอบครอง พวกตระกูลฉินที่ถูกฆ่าเพราะพยายามชิงจี้หยกมาจากเขา โชคดีที่ผมไหวตัวทันจึงไม่ได้ปะทะกับเขา ยังไงก็ตาม เขาขู่ให้ตำหนักยาส่งสมุนไพรมาให้ ไม่อย่างนั้นเขาจะทำลายตำหนักให้สิ้น”
ฝูงชนตะโกนเอะอะหลังไป๋จ่านถังเล่าจบ
“คนหนุ่มที่มีพลังขนาดนั้นหาไม่ได้ง่ายๆ เขาเป็นอัจฉริยะรึ? ไป๋จ่านถัง ลูกได้หาข้อมูลของชายคนนี้มาหรือเปล่า?” ไป๋จ้านพ่อของไป๋จ่านถัง
“ใช่ครับพ่อ ข้อมูลทุกอย่างอยู่นี่แล้ว!”
ไป๋จ่านถังหยิบเอาเอกสารออกมาสองสามแผ่นแล้วแจกจ่ายให้คนอื่นๆ
พวกเขาขมวดคิ้วขณะอ่านเอกสาร เขาเป็นแค่มือใหม่ ไม่มีประสบการณ์ต่อสู้ด้วยซ้ำ จู่ๆ เขากลับแข็งแกร่งขึ้นขนาดนี้ได้ยังไง
“ท่านพ่อ ดูนี่สิครับ”
ไป๋จ้านส่งเอกสารให้ไป๋เสี่ยวซาน แล้วพูดอย่างไม่เข้าใจ “ภูมิหลังของเขาก็ดูปกติ ยกเว้นแค่เรื่องที่เขาติดคุกอยู่สามปี เขาไม่น่าจะแข็งแกร่งได้ขนาดนั้น”
ไป๋เสี่ยวซานกวาดสายตาดูเอกสารและเจอเข้ากับปัญหาในทันใด “สังเกตเห็นกันหรือเปล่า? ชีวิตเขาพลิกจากหน้ามือเป้นหลังมือหลังออกมาจากคุก มีบางอย่างที่ไม่ธรรมดาเกิดขึ้นกับเขาตอนอยู่ในคุก!”
“บางอย่างที่ไม่ธรรมดา? มันจะเป็นอะไรไปได้ เขาไม่มีทางฝึกพลังลมปราณได้ภายในสามปี!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...