หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4698

ที่ห้องโถงรองของนครจันทร์ตะวัน หลินเข่อต้งถือคำสั่งประหารอยู่ในมือ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

ด้านหลังหลินเข่อต้ง มีผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดสีขาว ผมยาวของเธอสยายลงมาปิดไหล่ และใบหน้าของเธอดูเย็นชาและห่างเหิน ในมือซ้ายของเธอคือดาบยาวที่อยู่ในฝัก

“หลินโร่วหยา ผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้นเป็นทรัพยากรที่ไม่น้อยเลย” หลินเข่อต้งพูดกับผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขาโดยไม่หันกลับไป น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“องค์ชาย ไม่แน่ใจว่าตำหนักลำดับสิบจะมีผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้นจริงหรือไม่ หนำซ้ำฝ่าบาทยังสั่งห้ามไม่ให้ใครออกจากนครจันทร์ตะวัน บันไดสวรรค์กำลังจะลงมาในไม่ช้า ฝ่าบาทสั่งให้ทุกคนเร่งเตรียมการเพื่อที่พวกท่านจะได้ใช้โอกาสนี้ฝึกฝนบนบันไดสวรรค์” หลินโร่วหยากระซิบ

“ฮึ ท่านพ่อสั่งให้เราเตรียมตัวเท่านั้น แต่กลับไม่มีทรัพยากรให้ข้าเลย แล้วข้าจะเตรียมตัวยังไง หลินเข่อติ้งถูกกักตัวอยู่ แต่กลับมีคนส่งทรัพยากรให้เธอฝึกฝนทุกวัน ท่านพ่อลำเอียงมากเกินไปแล้ว” หลินเข่อต้งพ่นลมหายใจด้วยความไม่พอใจ

“องค์ชาย ทรัพยากรในนครจันทร์ตะวันลดน้อยลงทุกวัน ฝ่าบาทไม่มีทางเลือกอื่น ฝ่าบาทถึงได้สั่งให้ท่านเตรียมตัว ทันทีที่บันไดสวรรค์ปรากฎ คุณต้องขึ้นไปบนนั้นเพื่อฝึกฝน นอกจากนี้คำสั่งประหารจากตำหนักลำดับสิบอาจเป็นเพียงแผนสมคบคิด หากคนของตำหนักลำดับสิบฆ่าเฉินผิงไม่ได้ แล้วเราจะทำได้อย่างไร แต่ถ้าหากตำหนักลำดับสิบฆ่าเฉินผิงได้ แล้วทำไมพวกเขาถึงต้องยอมเสียผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้นด้วย นี่มันขัดแย้งไปหมด ทั้งพวกตำหนักลำดับสิบล้วนเย่อหยิ่งของหอง ไม่มีความน่าเชื่อถือแม้แต่น้อย ดังนั้นคงจะดีกว่าหากท่านไม่หวังมากเกินไป องค์ชาย” หลินโร่วหยาเกลี้ยกล่อมหลินเข่อต้ง โดยชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสียของคำสั่งประหารอย่างระมัดระวัง

“ข้าไม่สนว่าตำหนักลำดับสิบจะน่าเชื่อถือหรือไม่ หากข้าฆ่าเฉินผิงและพวกมันไม่ยอมมอบผลึกเซียนให้ข้า ข้าจะนำกองทหารของนครจันทร์ตะวันไปทำลายล้างตำหนักลำดับสิบให้ราบคาบ อย่าลืมว่าตอนนี้ข้าครอบครองตราบัญชาทหารหลวง ท่านพ่อมอบอำนาจควบคุมกองทัพให้ข้า ถ้าได้ผลึกเซียนหนึ่งแสนชิ้น ข้าก็จะขึ้นไปถึงขั้นเซียน และกลายเป็นองค์ชายผู้ทรงพลังที่สุดในบรรดาองค์ชายทุกคน” ประกายความโลภปรากฎในดวงตาของหลินเข่อต้ง

แม้ว่าเขาจะเป็นองค์ชายคนโต แต่เขาก็ไม่ได้มีความสามารถมากนัก เพราะเหตุนี้ระดับพลังของเขาจึงอยู่ที่ขั้นมหายานระดับเก้าเท่านั้น หลายปีแล้วที่เขาพยายามขึ้นไปให้ถึงขั้นเซียน

ในบรรดาองค์ชายหลายคน บางคนขึ้นไปถึงขั้นเซียนแล้ว โดยเฉพาะองค์ชายลำดับที่สี่ หลินเข่อฟ่าน ซึ่งไปถึงขั้นเซียนได้หลายปีแล้ว

ในฐานะผู้ติดตามหลินเข่อต้ง เธอจะห่างกายเขาได้อย่างไร

“ดีมาก เมื่อข้าได้ครองบัลลังก์ ข้าจะมอบตำแหน่งสนมให้แก่เจ้า ในที่สุดเจ้าก็จะมีตำแหน่งเป็นของตนเอง ไม่จำต้องทำหน้าที่เป็นผู้ติดตามอีกต่อไป” หลินเข่อต้งคว้ามือของหลินโร่วหยาแล้วเริ่มลูบไล้เธอ

หลินโร่วหยาแสดงสีหน้าไร้ความรู้สึก ปล่อยให้หลินเข่อต้งสัมผัสร่างกาย ในที่สุดหลินเข่อต้งก็กดหลินโร่วหยาไว้ใต้ร่างเขา

เธอไม่มีทางเลือกอื่น เพราะถึงอย่างไรเธอก็เป็นแค่เชื้อสายรองในตระกูลหลิน ชะตากรรมของคนอย่างพวกเธอที่เกิดในตระกูลรองคือการรับใช้เชื้อพระวงศ์เท่านั้น