หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 47

“เอ่อ...”

เมื่อเห็นเฉินผิงส่ายหัวปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาซูเหวินจงก็อึ้งไปครู่หนึ่งแล้วยิ้มตอบไม่นานหลังจากนั้น “ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร ส่วนซูอวี่ฉีก็อย่ามองว่าเธอเป็นเพียงเด็กผู้หญิงนะ เรื่องทำธุรกิจการค้าถือว่าใช้ได้เลยล่ะ มีเธอก็เพียงพอแล้ว!”

หลังจากซูเหวินจงพูดจบก็เดินจากไป!

เฉินผิงมองแผ่นหลังของซูเหวินจงแล้วยิ้มออกมาอย่างจนใจ เขาเข้าใจว่าซูเหวินจงคิดยังไง!

อย่างไรเสียเขาก็มีซูอวี่ฉีเป็นลูกสาวเพียงคน ในอนาคตทรัพย์ที่มีทั้งหมดก็ต้องมอบให้กับซูอวี่ฉี ถ้าหากตนกับซูอวี่ฉีได้อยู่ด้วยกันจริงๆ ทรัพย์สินที่มากมายขนาดนี้ คงต้องมีคนมาประคับประคองไว้ แต่สำหรับเฉินผิงการทำธุรกิจการค้าไม่ใช่สิ่งที่เขาชอบจริงๆ!

ไม่นาน เหล่าคนที่ดื่มกินจนอิ่มหนำแล้วก็เตรียมตัวอำลากันและกลับไป!

แต่ในขณะนั้นเอง ประตูของงานเลี้ยงก็ถูกเปิดออกอย่างกระทันหัน คนนับสิบต่างพากันบุกเข้ามาพร้อมอาวุธครบมือ ใบหน้าของผู้ที่เป็นหัวหน้าดูโหดร้ายและทรงพลัง รังสีบางอย่างแผ่ซานออกมาจากร่างกาย ดูแวบเดียวก็รู้ว่าเป็นยอดฝีมือ!

เมื่อเห็นคนเหล่านั้นผลุนพลันเข้ามา ทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็ล้วนพากันตื่นตระหนก ใบหน้าของกู่เวิ่นเทียนเย็นเชียบ บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ อย่างถังหลงก็ชัดมีดพร้าเล่มยาวออกมาจากเอวและขึ้นไปข้างหน้าเพื่อคุ้มครองกู่เวิ่นเทียน!

“พนักงานรักษาความปลอดภัย พนักงานรักษาความปลอดภัยล่ะ?”

เมื่อซูเหวินจงเห็นคนบุกรุกเข้ามาก็ร้องเรียกเสียงดัง แต่กลับไม่มีพนักงานรักษาความปลอดภัยเข้ามาสักคน!

“ประธานซู หยุดเรียกเถอะ พนักงานรักษาความปลอดภัยของคุณไม่มีทางเข้ามาได้แล้ว!”

ผู้มาเยือนกล่าวอย่างเยือกเย็น

“เฝิงซื่อไห่ จู่ๆ แกก็พาคนบุกเข้ามา คิดจะทำอะไร ที่นี่เป็นงานเลี้ยงที่ท่านกู่เตรียมขึ้นมานะ!”

ซูเหวินจงซักถามเสียงดัง

ที่แท้คนพวกนี้ก็เป็นคนขององค์กรมังกรแดงและผู้นำคนนี้ก็คือหัวหน้าองค์กร...เฝิงซื่อไห่!

เฝิงซื่อไห่เดินไปตรงหน้ากู่เวิ่นเทียนอย่างรวดเร็ว เขาโค้งคำนับและกล่าวว่า “ท่านกู่ ผมไม่ได้มีเจตนาจะรบกวน ผมแค่มาหาหลินเทียนหู่!”

หลินเทียนหู่ในตอนนี้กำหมัดทั้งสองไว้แน่น ตั้งแต่เฝิงซื่อไห่เข้าประตูมาเขาก็รู้แล้วว่ามันกำลังมาหาเขา!