หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 48

“ไม่เจียมตัว!”

กู่เวิ่นเทียนตบโต๊ะอย่างเหี้ยมโหด ร่างกายของเขาโกรธเคืองสุดขีด!

ทุกคนในนี้ต่างตกใจกับความโกรธเคืองของกู่เวิ่นเทียนไม่น้อย เมื่อถังหลงที่อยู่ข้างๆ เห็นกู่เทียนเวิ่นโกรธ เขาจึงกระโดดมาอยู่ข้างหน้าหลินเทียนหู่!

“เฝิงซื่อไห่ แกไม่ไว้หน้าท่านกู่ แกกำลังรนหาที่ตายใช่ไหม!”

ถังหลงระเบิดจิตวิญญาณของนักสู้ออกมาอย่างเข้มข้น กระดูกบนร่างกายเขากำลังส่งเสียงดังกร๊อบแกรบ!

เฝิงซื่อไห่หยุดฝีเท้าลง เขาขมวดคิ้วพลางกล่าวกับถังหลง “ถังหลง ถ้าวันนี้สู้กันให้ตายไปข้างหนึ่ง แกก็อาจจะเอาชนะฉันไม่ได้ มิหนำซ้ำฉันยังมีลูกน้องอีกตั้งสิบคนอยู่ที่นี่!”

“หึ จะชนะหรือไม่ ต้องลองก่อนถึงจะรู้!”

ถังหลงทำเสียงไม่พอใจอย่างเย็นชา

“ท่านกู่ ตามเจตนาเดิมผมไม่อยากเป็นศัตรูกับท่าน แต่หากท่านขู่เข็ญอีกครั้ง องค์กรมังกรก็จะไม่อ่อนข้อให้ เร็วร้ายที่สุดก็คือสู้กันให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ถึงตอนนั้นคงจะไม่มีใครรอดออกไปจากที่นี่!”

สายตาเฝิงซื่อไห่กระพริบอย่างกระปรี้กระเปร่า ดูเหมือนว่าเขาจะเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี!

กู่เวิ่นเทียนหน้าแดงมาก เขาโกรธเฝิงซื่อไห่จตัวสั่นระริก ในหงเฉิงไม่มีใครไม่ไว้หน้าเขา แต่วันนี่เจ้าเฝิงซื่อไห่กลับทำให้เขาเสียหน้า!

เมื่อเห็นลูกน้องนับสิบที่ดูร้ายกาจทางด้านหลังเฝิงซื่อไห่ กู่เวิ่นเทียนก็เกิดลำบากใจ เฝิงซื่อไห่มีการเตรียมการมาก่อน หากต้องขัดแย้งกันจริงๆ คงจัดการไม่ง่ายเป็นแน่!

“ท่านกู่ วันนี้ให้ผมกับเฝิงซื่อไห่ตัดสินกันเป็นครั้งสุดท้ายเถอะ พวกคุณไม่ต้องก้าวก่าย!”

หลินเทียนหู่มองออกว่ากู่เวิ่นเทียนลำบากใจ หลังจากพูดจบ เขาก็เริ่มโจมตีเฝิงซื่อไห่!

หลินเทียนหู่เหวี่ยงหมัดแรกพร้อมกับเสียงผิวปาก เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและระเบิดพลังออกมาจนถึงขีดสุด!

เขารู้ว่าไม่ควรออมมือเมื่อต่อสู้กับเฝิงซื่อไห่

เมื่อเฝิงซื่อไห่เห็นหลินเทียนหู่เป็นฝ่ายเริ่มโจมตี รอยยิ้มเย้ยหยันก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า เขาเผชิญหน้ากับหมัดนี้ของหลินเทียนหู่โดยไม่หลบหลีกเลยแม้แต่น้อย!

ผัวะ...

โครม...