หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4710

เฉินผิงพยักหน้า จากนั้นเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและพูดอย่างใจเย็น “รัศมีทรงพลังมากมาย ดูเหมือนว่าผลึกเซียนแสนชิ้นจะล่อตาล่อใจหลายคน”

เซียวหยวนซานชะงักแล้วถาม “เจ้ารู้เรื่องคำสั่งประหารจากตำหนักลำดับสิบแล้วหรือ เฉินผิง”

“ใช่แล้ว คนเหล่านี้ล้วนมาเพราะผมใช่ไหม” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้ม

เซียวหยวนซานพยักหน้าก่อนที่จะเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในระหว่างที่เฉินผิงบำเพ็ญกายา

“เฉินผิง พวกเขาคือกลุ่มอำนาจที่ซ่อนอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ ข้าเคยพบพวกเขาสามคน ระดับบำเพ็ญเพียรของแต่ละคนคือขั้นมหายานระดับเก้า แปลว่าเราจะประมาทพวกเขาไม่ได้” เขาเผย

จากนั้นเขาก็พูดต่อ “ตอนนี้พวกเขาไม่กล้าเข้ามาตามล่าตัวเจ้าในแคว้นเซียว ข้าคิดว่าคงจะดีที่สุดหากเจ้าอยู่ในแคว้นเซียวและเลี่ยงไม่ออกไปข้างนอกโดยไม่จำเป็น”

“ขั้นมหายานระดับเก้าเหรอ”

เฉินผิงหัวเราะ ทันใดนั้นเขาก็หายวับไปในอากาศ

เซียวหยวนซานหน้าซีดด้วยความตกใจ เขาตะโกนทันที “ทุกคน ออกไปปกป้องเฉินผิง!”

ทันใดนั้น ผู้บำเพ็ญเพียรนับร้อยก็ลอยขึ้นไปในอากาศเหนือนครหลวง ตามหลังเฉินผิงไปอย่างใกล้ชิด

“มากันแล้ว” หลินเข่อต้งพึมพำด้วยรอยยิ้มจางๆ ขณะมองผู้บำเพ็ญเพียรนับร้อยที่เหาะออกจากนครหลวงแคว้นเซียว

ไม่นานเฉินผิงก็มาถึงหลินเข่อต้ง

เขาเหลือบมองชายคนนั้นและหลินโร่วหยาที่ยืนอยู่ข้างหลัง รู้สึกไม่ทุกข์ร้อน เพราะเขาไม่กลัวต่อให้ทั้งสองกลุ้มรุมเขาก็ตาม

“ขั้นมหายานระดับสอง ไม่เลว ไม่เลว”

หลินเข่อต้งมองเฉินผิงด้วยท่าทีเย่อหยิ่ง เขาถามว่า “แกคือเฉินผิงสินะ”

“ใช่ คุณเป็นใคร” เฉินผิงถาม

“คนที่มาสังหารเจ้า” หลินเข่อต้งพูดไม่ทันไร ร่างของเขาก็พร่ามัวและไปถึงตัวเฉินผิง

เขาจู่โจมโดยไม่ลังเล

หลินเข่อต้งลุกขึ้นจากพื้น ใบหน้าของเขามืดมน และโลหิตของเขาเดือดพล่าน เขาไม่นึกว่าตัวเองจะหมดสภาพแบบนี้ต่อหน้าเฉินผิง และนั่นยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก

การโจมตีของเขาก่อนหน้านี้ถูกหยุดยั้งได้อย่างง่ายดาย และเขาไม่มีโอกาสโต้กลับด้วยซ้ำ

“อยากโดนอีกเหรอ”

เฉินผิงยิ้มเยาะ ดวงตาของเขาเปล่งประกายยั่วยุ

“บังอาจ!” ใบหน้าของหลินเข่อต้งบิดเบี้ยวด้วยความโกรธขณะที่โทสะพลุ่งพล่าน

เขารู้ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินผิง แต่เขาปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ เขาจึงสูดหายใจเข้าลึกๆ รวบรวมพลังวิญญาณทั้งหมด และเตรียมโจมตีอีกครั้ง

“ฮึ! น่าขำ” เฉินผิงส่ายหัว ร่างของเขาพร่ามัว และพริบตานั้นก็ปรากฏตัวต่อหน้าหลินเข่อต้ง พลังวิญญาณควบแน่นในมือเขา ก่อนที่จะกลายเป็นลำแสงที่พุ่งตรงไปยังหลินเข่อต้ง

“อย่าเข้ามา!” หลินเข่อต้งถอยหนีด้วยความกลัว แต่เขาหนีไม่พ้น ความเร็วของเฉินผิงนั้นน่าตกใจ ทำเอาหลินเข่อต้งตกอยู่ในความสิ้นหวัง

“ผิดคาดใช่ไหมล่ะ” เฉินผิงเย้ยหยัน แสงในมือของเขายิงออกไป ตรงไปที่หัวใจของหลินเข่อต้ง