หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4712

เมื่อเห็นตราประทับ ความฮึกเหิมของหลินเข่อต้งก็หดหาย เขาได้แต่จ้องมองเฉินผิงอย่างดุร้าย จากนั้นก็หันไปหาหลินเข่อฟ่านแล้วพูดว่า “ข้าจะกลับไปกับเจ้า...”

ขณะที่หลินเข่อต้งกำลังจะจากไปพร้อมกับหลินเข่อฟ่าน เฉินผิงก็ชักกระบี่พิฆาตมังกรของเขาออกมาและเข้าขวางทาง

“คิดเหรอว่าจะไปจะมาตามอำเภอใจได้ คิดเหรอว่ามันง่ายขนาดนั้น พวกคุณไปได้ แต่ต้องทิ้งชีวิตไว้ที่นี่!”

เขาฟันกระบี่พิฆาตมังกรอย่างรวดเร็ว เฉินผิงปลดปล่อยคลื่นปราณดาบที่ฟันผ่านทั้งฟ้าดิน

หลินเข่อฟ่านขมวดคิ้วในขณะที่หลินเข่อต้งจ้องเขม็งและเตือนว่า “เจ้าหนู เจ้ากำลังเล่นกับไฟ”

“ฉันจะเล่นแม่แกด้วย! ไปตายซะ! วันนี้-”

ก่อนที่เฉินผิงจะพูดจบ เสวียนปิงและโจวถังก็เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว

ขณะที่เฉินผิงสัมผัสถึงรัศมีของพวกเขา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

ถ้าต้องรับมือกับหลินเข่อต้งและหลินเข่อฟ่าน เฉินผิงยังพอไหว

อย่างไรก็ตาม หากมีผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้าอีกสองคนมาสมทบ เฉินผิงก็รู้ว่าเขาไม่มีทางชนะ

“พวกแกสองคน ถอยไปซะ!”

เฉินผิงโบกมือไล่ให้หลินเข่อต้งและหลินเข่อฟ่านหลีกทาง

“ไอ้สารเลว!”

หลินเข่อต้งโกรธจัด แต่หลินเข่อฟ่านพาเขาหนีไปแล้ว

หลินโร่วหยาอยู่ข้างหลังพวกเขา แต่เฉินผิงไม่ได้ไล่ตามเธอ เขาเฝ้าดูเสวียนปิงและโจวถังอย่างระมัดระวัง

“เฉินผิง พวกเขาคือสามคนแรกที่มาตามหาเจ้า”

เซียวหยวนซานเข้าหาเฉินผิง แต่ทันทีที่พูดจบ เขาก็สังเกตเห็นว่ามีชายในชุดคลุมเพียงสองคน ซึ่งเดิมทีมีสามคน เขาจึงถามว่า “พวกเจ้ามากันสามคนไม่ใช่เหรอ แล้วคนตัวใหญ่ที่ถือค้อนศิลาดาวตกอยู่ไหน”

เสวียนปิงไม่ตอบคำถามของเซียวหยวนซาน แต่เขาเข้าหาเฉินผิงอย่างนอบน้อมและโค้งคำนับ “สวัสดี คุณเฉิน ฉันชื่อเสวียนปิง และนี่คือโจวถัง”

ท่าทีสุภาพของเขาทำให้เฉินผิงประหลาดใจ

“พวกคุณมีสามคนไม่ใช่เหรอ แล้วอีกคนอยู่ไหน” เฉินผิงถาม

“เขาตายแล้ว” เสวียนปิงเอ่ยโดยไม่พยายามปกปิดความจริง