หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4715

ทันใดนั้น ห้วงอากาศรอบๆ พวกเขาก็สั่นไหว และผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานหลายคนก็เข้ามาล้อมรอบ

ทุกคนล้วนอยู่ที่ขั้นมหายานระดับเก้า และแผ่รัศมีอันทรงพลังออกมา

เมื่อเห็นอย่างนั้น คิ้วของเซียวหยวนซานก็ขมวดเข้าหากันทันที เขาไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวและก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับคนของเขาเพื่อปกป้องเฉินผิง

เสวียนปิงและโจวถังก็ชักอาวุธออกมาเช่นกัน

แม้ว่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้า แต่ทั้งสองให้คำมั่นว่าจะภักดีต่อเฉินผิงแล้ว จึงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยเฉินผิง

ไม่ว่าจะชนะหรือไม่ก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องแสดงความมุ่งมั่นให้เห็น

“ฉันคือเสวียนปิงแห่งเขาหนานหัว ตอนนี้ฉันได้ประกาศความภักดีต่อคุณเฉินแล้ว หากใครกล้าแตะต้องเขา ฉันกับศิษย์น้องจะสู้จนตัวตาย!” เสวียนปิงตะโกนเสียงดังใส่เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรที่กำลังเข้ามา

แต่แล้วผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านั้นไม่แม้แต่จะเหลือบมองเสวียนปิง พวกเขามุ่งตรงไปหาเฉินผิง

ขณะที่เสวียนปิงและโจวถังกำลังจะลงมือ ผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านั้นก็คุกเข่าลงต่อหน้าเฉินผิงทันที

“คุณเฉิน โปรดรับเราเป็นสมุนด้วย!”

ภาพอันน่าตกตะลึงทำให้เสวียนปิง เซียวหยวนซาน และคนอื่นๆ สับสนไปหมด

ใบหน้าของเฉินผิงเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อเช่นกัน

นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมวันนี้ถึงมีผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้ามากมายมาหาฉันและขอให้ฉันรับเป็นลูกน้อง

“หมายความว่ายังไง” เฉินผิงถามด้วยความสับสน

ชายไว้เคราคนหนึ่งเงยหน้าขึ้นมองเฉินผิงแล้วพูดว่า “คุณเฉิน พวกเราเป็นผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรเช่นกัน เราจึงอยากติดตามคุณด้วย”

ผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ ก็คิดเช่นเดียวกัน

“นี่มัน...”

เฉินผิงพูดอะไรไม่ออก

“คุณเฉิน เราพร้อมจะฝ่าฟันทุกอุปสรรคเพื่อคุณโดยไม่ลังเล พวกเราจะเป็นหมารับใช้คุณ จะขย้ำทุกคนตามที่คุณสั่ง!” ชายไว้เคราพูดด้วยท่าทีจริงจัง

โจวถังชะงัก นั่นมันคำพูดของเขาไม่ใช่เหรอ