หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4715

ทันใดนั้น ห้วงอากาศรอบๆ พวกเขาก็สั่นไหว และผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานหลายคนก็เข้ามาล้อมรอบ

ทุกคนล้วนอยู่ที่ขั้นมหายานระดับเก้า และแผ่รัศมีอันทรงพลังออกมา

เมื่อเห็นอย่างนั้น คิ้วของเซียวหยวนซานก็ขมวดเข้าหากันทันที เขาไม่ลังเลแม้แต่วินาทีเดียวและก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับคนของเขาเพื่อปกป้องเฉินผิง

เสวียนปิงและโจวถังก็ชักอาวุธออกมาเช่นกัน

แม้ว่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้า แต่ทั้งสองให้คำมั่นว่าจะภักดีต่อเฉินผิงแล้ว จึงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อช่วยเฉินผิง

ไม่ว่าจะชนะหรือไม่ก็ตาม สิ่งสำคัญคือต้องแสดงความมุ่งมั่นให้เห็น

“ฉันคือเสวียนปิงแห่งเขาหนานหัว ตอนนี้ฉันได้ประกาศความภักดีต่อคุณเฉินแล้ว หากใครกล้าแตะต้องเขา ฉันกับศิษย์น้องจะสู้จนตัวตาย!” เสวียนปิงตะโกนเสียงดังใส่เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรที่กำลังเข้ามา

แต่แล้วผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านั้นไม่แม้แต่จะเหลือบมองเสวียนปิง พวกเขามุ่งตรงไปหาเฉินผิง

ขณะที่เสวียนปิงและโจวถังกำลังจะลงมือ ผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านั้นก็คุกเข่าลงต่อหน้าเฉินผิงทันที

“คุณเฉิน โปรดรับเราเป็นสมุนด้วย!”

ภาพอันน่าตกตะลึงทำให้เสวียนปิง เซียวหยวนซาน และคนอื่นๆ สับสนไปหมด

ใบหน้าของเฉินผิงเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อเช่นกัน

นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมวันนี้ถึงมีผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้ามากมายมาหาฉันและขอให้ฉันรับเป็นลูกน้อง

“หมายความว่ายังไง” เฉินผิงถามด้วยความสับสน

ชายไว้เคราคนหนึ่งเงยหน้าขึ้นมองเฉินผิงแล้วพูดว่า “คุณเฉิน พวกเราเป็นผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรเช่นกัน เราจึงอยากติดตามคุณด้วย”

ผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ ก็คิดเช่นเดียวกัน

“นี่มัน...”

เฉินผิงพูดอะไรไม่ออก

“คุณเฉิน เราพร้อมจะฝ่าฟันทุกอุปสรรคเพื่อคุณโดยไม่ลังเล พวกเราจะเป็นหมารับใช้คุณ จะขย้ำทุกคนตามที่คุณสั่ง!” ชายไว้เคราพูดด้วยท่าทีจริงจัง

โจวถังชะงัก นั่นมันคำพูดของเขาไม่ใช่เหรอ

หลังจากที่ผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นลุกขึ้น พวกเขาก็จ้องมองเฉินผิงไม่วางตา ทำเอาเขารู้สึกประหม่า

“คุณเฉิน ดูเหมือนว่าบารมีของคุณจะไม่น้อยเลย คุณดึงดูดยอดฝีมือมากขนาดนี้ได้ ถ้ามีผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้ามากขนาดนี้ ยังจะต้องกลัวพวกตำหนักลำดับสิบอีกหรือ เราจะฆ่าทุกคนที่พวกมันส่งมา!” เสวียนปิงอุทานด้วยสีหน้าตื่นเต้น

เมื่อมีคนติดตามเฉินผิงมากมายขนาดนี้ เท่ากับว่าเขาครอบครองกองกำลังที่น่าเกรงขาม

เฉินผิงยิ้มน้อยๆ หัวใจของเขาพองโต

ฉันนี่มันบารมีมากล้นจริงๆ!

ทันใดนั้นจ้าวมารสีชาดก็โพล่งขึ้นมา “ทุกคนในโลกนี้ล้วนขับเคลื่อนด้วยผลประโยชน์ของตัวเอง การกระทำของพวกเขาถูกกำหนดโดยความโลภ...”

“จ้าวมาร หมายความว่ายังไง” เฉินผิงถามด้วยความสับสน

“อย่าถามเลย เดี๋ยวเจ้าก็รู้เอง!” จ้าวมารสีชาดตอบอย่างมีเลศนัย

ฉินผิงอดไม่ได้ที่จะแค่นหัวเราะเมื่อเห็นจ้าวมารสีชาดวางท่า