หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4718

“ท่านพ่อ เฉินผิงทำแบบนี้กับข้า ท่านต้องล้างแค้นให้ข้า!” หลินเข่อต้งอุทาน

“ล้างแค้นเหรอ” ดวงตาของหลินฉงเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ “เจ้าไม่ละอายบ้างเลยหรือยังไง เป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้าแท้ๆ กลับถูกคนที่อยู่แค่ขั้นมหายานระดับสองเล่นงานจนกระอักเลือด ยังจะมีหน้าพูดเรื่องแก้แค้นอีก ออกไปให้พ้นหน้าข้าแล้วไปทบทวนความผิดของตัวเองที่ผาสำนึกตนซะ! นอกจากยารักษาที่จำเป็นสำหรับการฟื้นตัวให้เจ้าแล้ว อย่าหวังว่าเจ้าจะได้รับทรัพยากรอย่างอื่น!”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลินเข่อต้งก็ตกตะลึงและอุทานออกมา “ท่านพ่อ นี่มันไม่ยุติธรรมเลย ไม่ยุติธรรม! หลินเข่อติ้ง นาง-”

“เอาตัวไป!”

หลินฉงโบกมือไล่

ขณะที่หลินเข่อฟ่านกำลังจะพาหลินเข่อต้งออกไป หลินเข่อต้งก็ลุกขึ้นยืนทันใดและตะโกน “ท่านพ่อ ถึงเฉินผิงจะทุบตีข้าและท่านเลือกที่จะไม่แก้แค้นให้ก็ไม่เป็นไร แต่มันดูหมิ่นท่านแม่! ท่านจะไม่ทำอะไรเลยเหรอ”

คิ้วของหลินฉงขมวด “ดูหมิ่นแม่ของเจ้าเหรอ เขาพูดอะไร”

“เฉินผิงเป็นคนน่ารังเกียจมาก มันทุบตีข้า และถึงท่านจะไม่แก้แค้นให้ข้า มันยังบอกว่าจะเล่นสนุกกับท่านแม่ด้วยซ้ำ ท่านคงจะไม่อยู่เฉย ใช่ไหม” หลินเข่อต้งพูด

ตูม!

รัศมีของหลินฉงระเบิดออกมาจากตัวเขากะทันหัน ตามมาด้วยฝ่ามือที่ฟาดลงบนโต๊ะหินตรงหน้าอย่างรุนแรง

โต๊ะหินสลายเป็นผงทันที หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“มันกล้าพูดแบบนั้นออกมาเหรอ มันกล้าพูดแบบนั้น...” หลินฉงโกรธจนพูดต่อไม่ได้ เขาหายใจดังเฮือก จากนั้นจึงหันไปหาหลินเข่อฟ่าน “หลินเข่อฟ่าน พาคนไปลากตัวเฉินผิงมาให้ข้าเดี๋ยวนี้!”

“ท่านพ่อ คือเฉินผิง เขา-”

“เงียบ! ข้าสั่งให้เจ้าพาตัวมันมาหาข้าเดี๋ยวนี้!” ดวงตาของหลินฉงเป็นประกายโทสะ

เมื่อเห็นอย่างนั้น หลินเข่อฟ่านก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาหันหลังแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว

หลินเข่อต้งที่ได้เห็นอดหัวเราะไม่ได้ เขามั่นใจว่าเฉินผิงต้องไม่ตายดีแน่

ท้ายที่สุดแล้ว หลินฉงขึ้นชื่อว่าเป็นคนที่เทิดทูนภรรยามาก การที่เฉินผิงกล้าพูดจาเหยียดหยามเธอเป็นเรื่องที่หลินฉงจะไม่ยอมปล่อยผ่าน

แม้ว่าเฉินผิงจะเก่งกาจมาก จนแม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานระดับเก้าก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา แต่ถ้าต้องเผชิญกับหลินฉง เฉินผิงก็ไม่ต่างจากแมลง หลินฉงบดขยี้เขาได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว

ยิ่งกว่านั้น เฉินผิงยังเป็นแค่ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นมหายานคนหนึ่ง แล้วเขาจะรับมือกับพลังของนครจันทร์ตะวันได้อย่างไร

“นักพรตฉีเต้าจาง จะเข้าใจผิดหรือไม่ก็ตาม เมื่อพาชายคนนั้นมาที่นี่แล้ว ข้าจะอบรมเขาให้หนักก่อนที่เราจะคุยกันต่อ คนหนุ่มที่พูดถึงแม่ผู้อื่นแบบนี้เป็นเรื่องที่รับไม่ได้ เพื่อตัวเสี่ยวติ้งเอง ข้าจึงต้องสั่งสอนเฉินผิง!”

หลินฉงโกรธมาก แม้ว่าไม่ได้คิดจะฆ่าเฉินผิง แต่ก็ตั้งใจที่จะมอบบทเรียนให้เขา

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ฉีเต้าจางก็ไม่พยายามโน้มน้าวหลินฉงอีก ตราบใดที่ไม่ฆ่าเฉินผิงก็ไม่เป็นไร ส่วนการมอบบทเรียนให้เฉินผิงและสั่งสอนอบรมเขานั้นถือเป็นเรื่องปกติ

ตอนนี้ฉีเต้าจางหวังเพียงว่าเฉินผิงจะเลี่ยงความขัดแย้งกับหลินเข่อฟ่านได้

หากทั้งสองบาดหมางกัน ทุกอย่างคงจะวุ่นวายขึ้นอย่างแน่นอน แต่ถ้าพวกเขาทำร้ายกันโดยไม่ได้ตั้งใจ เรื่องเข้าใจผิดนี้ก็จะยุ่งเหยิงเข้าไปอีก

ฉีเต้าจางภาวนาในใจ เจ้าเด็กนั่นควรจะทำตัวดีๆ อย่าสร้างปัญหา เพื่อตัวเขาเอง หวังว่าเขาจะรู้จักสงบปากสงบคำเสียบ้าง