หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4738

“ในเมื่อเจ้าไม่ยอมตัดเอง อย่างนั้นข้าจะช่วย”

ทันทีที่หลินฉงพูดจบ เขาก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเฉินผิงโดยไม่ปล่อยให้มีโอกาสโต้ตอบ

หลินฉงเอื้อมมือไปที่แขนของเฉินผิง ถ้าเขาคว้าได้ แขนของเฉินผิงคงขาดแน่

เฉินผิงชกหมัดป้องกันตัวตามสัญชาตญาณ เขาจะปล่อยให้หลินฉงตัดแขนของเขาไม่ได้

ในขณะที่หมัดของเฉินผิงกำลังจะพุ่งออกไป หลินฉงก็ตัวแข็งทื่อทันทีราวกับเห็นผี เขายืนนิ่งอยู่กับที่อย่างตกตะลึง มือที่เหยียดออกไปลอยอยู่กลางอากาศและไม่ขยับ

เปรี้ยง!

หมัดของเฉินผิงโดนหลินฉงอย่างจัง ทำให้เขาต้องถอยหลังไปสามก้าว

เฉินผิงขมวดคิ้วด้วยความสับสน เกิดอะไรขึ้น ทำไมหลินฉงถึงหยุดกะทันหัน

ตุบ!

หลังจากตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง หลินฉงก็คุกเข่าลงต่อหน้าเฉินผิงทันที

เฉินผิงตกใจจนต้องถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หลินฉงก็ยังเป็นว่าที่พ่อตาของเขา แล้วทำไมอยู่ดีๆ ถึงคุกเข่าให้

“นายท่าน ขอแสดงความนับถือ นามของข้าคือหลินฉง!”

หลินฉงก้มหัวลงและโค้งคำนับเฉินผิง

เฉินผิงชะงัก ทันใดนั้นก็เห็นแหวนมังกรฟ้าบนมือของเขา

“ท่านคือหนึ่งในกองกำลังของตำหนักมังกรฟ้าเหรอ” เฉินผิงถาม

“ใช่ ข้าคือกองกำลังภายใต้ตำหนักมังกรฟ้า นายท่าน ข้าไม่รู้จักท่านและบังอาจลบหลู่ท่าน โปรดอภัยให้ข้าด้วย!”

เขาไม่กล้าเรียกชื่อเฉินผิงตรงๆ

“ตามใจคุณ” เฉินผิงตอบพร้อมพยักหน้าขณะมองดูวังโอ่อ่าที่ประดับประดาด้วยทองคำ จากนั้นเขาก็ถามว่า “บอกผมทีว่านครจันทร์ตะวันแข็งแกร่งแค่ไหนในอาณาจักรนิรันดร์ คุณรับมือตำหนักลำดับสิบได้ไหม”

ตำหนักลำดับสิบรังควานเฉินผิงมาสักพักแล้ว และเขาต้องการกำจัดพวกมัน

หลินฉงอธิบาย “ทำลายตำหนักลำดับสิบมันเรื่องง่าย แต่เบื้องหลังพวกมันคือตำหนักทวยเทพ และเบื้องหลังตำหนักทวยเทพคือชาวสวรรค์ หากต้องเผชิญหน้ากับตำหนักทวยเทพ นครจันทร์ตะวันคงไม่มีทางสู้ได้ แต่วางใจเถิดคุณเฉิน เท่าที่ข้ารู้มีเพียงตำหนักลำดับสิบที่อยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ ส่วนตำหนักอื่นๆ ของตำหนักทวยเทพอยู่ในอาณาจักรอื่น แม้ข้าจะไม่รู้แน่ชัดว่าอยู่ที่ไหนก็ตาม ดังนั้นต่อให้เราทำลายตำหนักลำดับสิบได้ ตำหนักทวยเทพก็คงขัดขวางเราได้ยาก”

เขาพูดต่อ “ในอาณาจักรนิรันดร์ พลังของนครจันทร์ตะวันอยู่ที่สามอันดับแรก ตัวข้ารู้จักเจ้าแคว้นทั้งห้าหลายคน เรารู้จักกันมานาน แต่บันไดสวรรค์กำลังจะปรากฏขึ้นในเร็วๆ นี้ ไม่มีใครรู้ว่ามีผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรนิรันดร์กี่คนที่รอดชีวิตอยู่ในบันไดสวรรค์ ใครก็ตามที่ทนอยู่ในนั้นได้ครบร้อยปีจะครอบครองพลังน่าเกรงขาม คนเหล่านั้นคือตัวแปรที่ไม่อาจคาดเดา”

“สามอันดับแรกในอาณาจักรนิรันดร์เหรอ” เฉินผิงครุ่นคิดพร้อมยิ้มเยาะ หมายความว่าเขาพิชิตอาณาจักรนี้ได้โดยไม่ต้องกลัวใคร

“จะว่าไปยังมีชาวสวรรค์จำนวนมากที่ติดอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์ เทียบกับคุณแล้ว พวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหน” เฉินผิงถาม

“ชาวสวรรค์เหล่านั้นถูกขังไว้ที่นี่ พลังของพวกเขาถูกสะกดและเสื่อมถอยลงอย่างต่อเนื่อง ไม่อาจบำเพ็ญเพียรได้นานเป็นพันปี เมื่อเทียบกับพวกมันแล้ว ข้าไม่จำเป็นต้องกลัว ครั้งหนึ่งนักพรตฉีเต้าจางเองก็เคยเป็นชาวสวรรค์ และหากเขาไม่ได้อาศัยอยู่ในนครจันทร์ตะวันมาโดยตลอด พลังของเขาคงเสื่อมถอยลงยิ่งกว่านี้ แต่ในระยะหลังๆ อาคมฟ้าดินเริ่มมีวี่แววไม่มั่นคง เมื่ออาคมพังทลาย ชาวสวรรค์จะฟื้นคืนพลังและกลับสู่อาณาจักรแดนสรวง หากเป็นเช่นนั้น ข้าจะไม่ใช่คู่มือของพวกมันอีกต่อไป” หลินฉงกล่าว