หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 474

“คุณเฉินถ้าคุณฝึกฝนต่อไปเรื่อยๆ คุณจะกลายเป็นอมตะในท้ายที่สุดหรือไม่? มันจะทำให้คุณสามารถบินได้และมีชีวิตที่ยืนยาวหรือเปล่า?”

ไป๋จ่านถังถามด้วยความสงสัยเหมือนเด็กนักเรียนที่ต้องการศึกษาหาความรู้

เฉินผิงยิ้มพร้อมกับส่ายหัวของเขา “มันยังมีอีกหลายสิ่งที่ฉันยังไม่เข้าใจในการจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียร ฉันยังไม่รู้ถึงขีดจำกัดของมันดีนัก”

ไป๋จ่านถังรู้สึกว่าตัวเองช่างถามมากจนเกินไป เขารีบเอ่ยคำขอโทษในทันที “คุณเฉินฉันแค่สงสัยใคร่รู้ ต้องขออภัยถ้านั่นเป็นการเสียมารยาท”

เฉินผิงตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไรหรอก!”

หลังจากที่พวกเขาพูดคุยกันได้สักพัก ไป๋จ่านถังตะโกนออกคำสั่งแก่คนที่อยู่ด้านนอก “ทุกคน โปรดเข้ามาได้”

ซุนซือเหมี่ยวเข้ามาพร้อมกับลูกน้องของเขา

“ซุนซือเหมี่ยวฟังนะ สมุนไพรทั้งหมดในตำหนักยาแห่งนี้ จะอยู่ภายใต้การดูแลของคุณเฉินทุกอย่างจะต้องได้รับความเห็นชอบจากเขา ใครก็ตามที่ไม่เชื่อฟังบทลงโทษคือตายสถานเดียว” ไป๋จ่านถังเปล่งวาจาอย่างเท่าเทียมแก่ซุนซือเหมี่ยวและผู้ใต้บังคับบัญชาคนอื่นๆ

“รับทราบครับคุณไป๋”

ซุนซือเหมี่ยวพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง

“นำเหล่าสมุนไพรมามอบแก่คุณเฉิน เอาพวกมันไปใส่ไว้ในรถ” ไป๋จ่านถังออกคำสั่ง

ซุนซือเหมี่ยวหันไปหาพ่อบ้านในทันที “พ่อบ้านกัว คุณช่วยจัดเตรียมคนให้มาขนสมุนไพรทั้งหมดไปใส่ไว้ในรถด้วยนะ!”

หลังจากนั้นซุนซือเหมี่ยวจ้องมองไปที่ไป๋จ่านถัง แล้วก็หันไปมองยังเฉินผิงเขาดูเหมือนต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง

เฉินผิงวางแผนที่จะไปยังเขาเหิงชานสองถึงสามวัน เขาคิดว่ามันจะเป็นการปลอดภัยกว่าสำหรับซูอวี่ฉีและกู่หลิงเอ๋อร์ เมื่ออยู่ในการดูแลของไป๋จ่านถัง ยิ่งไปกว่านั้น ไป๋จ่านถังนั้นแข็งแกร่งกว่าชื่อเฟิ่ง เฉินผิงเป็นกังวลว่าฉินเฟิงอาจจะกลับมาเพื่อล้างแค้นเขาได้ ฉันไม่ควรให้กู่หลิงเอ๋อร์ ปล่อยเขาไปตั้งแต่แรกเลย