หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4858

ทุกสายตาจับจ้องไปที่ฮั่วเจิ้นเฟิงขณะที่เขาเก็บถุงใส่ของ เขาไม่รอช้าและหยิบตราประทับตระกูลฮั่วออกมา เขาบีบแก่นโลหิตของตัวเองออกมาหนึ่งหยดและปล่อยให้มันซึมเข้าไปในตราประทับ

ตูม!

ลำแสงพุ่งออกมาจากตราประทับของตระกูลฮั่วและตรงขึ้นไปบนฟ้า

ทันใดนั้น รัศมีที่น่าหวาดกลัวอันท่วมท้นก็แผ่กระจายไปทั่ว ทุกคนในที่แห่งนั้นสัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันยากจะต้านทาน

ทุกคนต่างจับจ้องไปที่ลำแสง

ในขณะนั้นเฉินผิงอยู่ท่ามกลางอัสนีบาต สายฟ้าวิ่งพล่านไปมาในก้อนเมฆ

หลินฉงและฉีเต้าจาง รวมถึงคนอื่นๆ ต่างขมวดคิ้ว

“หรือจะมียอดฝีมือมาช่วยหมิงเฉาอีก”

ทุกคนเริ่มรู้สึกวิตก

แค่รับมือศพพยาบาทที่พวกเขาเผชิญอยู่ก็ยากพอแล้ว หากคู่ต่อสู้มียอดฝีมือมาสมทบ พวกเขาก็คงแพ้ในไม่นาน

เมื่อพลังอันน่าเกรงขามเข้ามาใกล้มากขึ้น ชายวัยกลางคนที่สวมชุดคลุมสีเขียวก็ปรากฏตัวขึ้นช้าๆ ชายคนนี้ค่อนข้างผอม และไม่ว่าจะมองมุมไหน เขาก็ดูไม่เหมือนยอดฝีมือ

ยิ่งไปกว่านั้น เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนไม่ใช่ร่างจริง ไม่อาจดูจากรัศมีได้ว่าระดับบำเพ็ญเพียรของเขาอยู่ที่ขั้นไหน

เมื่อเผชิญกับชายวัยกลางคน หมิงเฉาก็ชะงักชั่วขณะ ท่าทีจองหองตามปกติหายไปชั่วคราว

“เกิดอะไรขึ้น” ชายวัยกลางคนถามพร้อมหันไปมองฮั่วเจิ้นเฟิง

“ท่านบรรพชน ตระกูลฮั่วกำลังเดือดร้อน” ฮั่วเจิ้นเฟิงกล่าว

อย่างไรก็ตาม ชายวัยกลางคนโบกมือและพูดว่า “อย่าอัญเชิญข้าตามใจชอบ ข้าไม่ใช่บรรพชนตระกูลฮั่ว ตราประทับตระกูลฮั่วของเจ้าแค่เรียกคนอย่างข้ามาช่วยเจ้าเท่านั้น”

เห็นได้ชัดว่าชายวัยกลางคนไม่ใช่บรรพบุรุษของตระกูลฮั่ว ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนเขาจะไม่มีตำแหน่งสำคัญในตระกูลฮั่วเช่นกัน

ฮั่วเจิ้นเฟิงตกตะลึงและสับสนเล็กน้อย เพราะตั้งแต่ที่ได้เป็นประมุขตระกูลฮั่ว เขาก็รู้ว่าตราประทับนั้นสืบทอดต่อกันมาหลายชั่วอายุคน ว่ากันว่าในช่วงเวลาที่ตระกูลฮั่วเข้าตาจน ตราประทับสามารถเรียกบรรพบุรุษของตระกูลฮั่วออกมาได้

ฮั่วจ้าวหันไปมองฮั่วเจิ้นเฟิงด้วยความไม่พอใจ

“เพราะไอ้หมอนั่น เฉินผิง เป็นศัตรูของฉัน ฉันตั้งใจจะฆ่าเขา และเจ้าสำนักฮั่วอยู่ฝ่ายฉัน” หมิงเฉาเอ่ย

“เจ้าเป็นใคร” ฮั่วจ้าวถาม

“ฉันคือคุณชายหมิงแห่งตำหนักซื่อหมิง!” หมิงเฉาพูดอย่างอวดดี

“ตำหนักซื่อหมิง? ข้าไม่เคยได้ยิน!” ฮั่วจ้าวส่ายหัว หลังจากนั้นเขาก็หันไปหาฮั่วเจิ้นเฟิงแล้วพูดว่า “นี่เจ้าใช้ตราประทับของตระกูลฮั่วเพื่อช่วยคนนอกอย่างนั้นหรือ เจ้าน่าจะรู้ว่าพวกสายเลือดรองอย่างตระกูลของเจ้ามีตราประทับตระกูลฮั่วเพียงหนึ่งชิ้น ทั้งที่ยังไม่ถึงขั้นคอขาดบาดตายแต่เจ้ากลับใช้ตราประทับ”

ฮั่วจ้าวไม่พอใจ คาดไม่ถึงว่าฮั่วเจิ้นเฟิงจะใช้ตราประทับตระกูลฮั่วเพื่อเรียกเขาออกมา แต่กลับทำเพราะช่วยคนนอก

“ท่านผู้อาวุโส ตำหนักซื่อหมิงนั้นทรงอิทธิพลอย่างมากในอาณาจักรนิรันดร์ พวกเขามีทรัพยากรมากมาย ทั้งยังมอบผลึกเซียนให้เราห้าแสนชิ้น แดนอวสานรกร้างว่างเปล่าและไร้ทรัพยากร เพื่อความรุ่งเรืองของตระกูลฮั่ว เราจึงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องร่วมมือกับคนนอก” ฮั่วเจิ้นเฟิงรีบอธิบาย

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮั่วจ้าวก็แค่นเสียงเย็นชา “สายเลือดรองของตระกูลฮั่วอย่างพวกเจ้าตกต่ำถึงขนาดที่ต้องพึ่งพาคนนอกเพื่อเอาตัวรอดอย่างนั้นหรือ ก็ได้... เมื่ออัญเชิญข้ามาแล้ว ครั้งนี้ข้าจะช่วย แต่ถ้าหากในวันหน้าพวกเจ้าเข้าตาจน จะไม่มีใครมาช่วยอีกแล้ว!”