หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4859

หลังจากพูดจบ ฮั่วจ้าวก็ก้าวไปข้างหน้า ตรงไปหาเฉินผิง

ในขณะนั้นเฉินผิงกำลังเผชิญอัสนีบาต สายฟ้านับไม่ถ้วนผ่าใส่ร่างกายของเขาไม่หยุดหย่อน

“ผู้บำเพ็ญเพียรทุกคนของนครจันทร์ตะวัน จงฟังคำสั่งข้า จงปกป้องเฉินผิงด้วยชีวิตของเจ้า อย่าให้ใครแตะต้องเขาได้!” หลินฉงคำราม

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากของนครจันทร์ตะวันก็ระเบิดรัศมีออกมาเป็นครั้งสุดท้าย

หลังจากผ่านการต่อสู้ครั้งใหญ่และไม่มีเวลาพักฟื้นตัวมากพอ ผู้บำเพ็ญเพียรของนครจันทร์ตะวันรู้ดีว่าการเผชิญหน้ากับฮั่วจ้าวนั้นไม่ต่างกับเข้าไปตาย

อย่างไรก็ตาม เพราะเป็นคำสั่งของหลินฉง พวกเขาจึงพร้อมทำตาม แม้ว่าจะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม

ผู้บำเพ็ญเพียรของนครจันทร์ตะวันยืนเรียงกันเป็นกำแพงมนุษย์ต่อหน้าเฉินผิง พวกเขาพร้อมที่จะปกป้องเฉินผิงด้วยชีวิต

“ข้าจะรับมือให้เอง!”

ในขณะนั้น ราชาสิบตำหนักก็ปรากฏตัวขึ้น รัศมีของเขาปะทุออกมาจากภายในร่างเต็มกำลัง

“เจ้าเป็นคนของตำหนักทวยเทพเหรอ” ฮั่วจ้าวขมวดคิ้วทันทีเมื่อเห็นราชาสิบตำหนัก

“ใช่! ข้าคือเจ้าแห่งตำหนักลำดับสิบของตำหนักทวยเทพ!”

ราชาสิบตำหนักพยักหน้า

“ถ้ามาจากตำหนักทวยเทพจริงๆ แล้วทำไมถึงไปช่วยเจ้าคนที่ชื่อเฉินผิง เจ้าคงไม่รู้ว่าไม่เพียงแต่ข้าจะเป็นผู้อาวุโสของตระกูลฮั่วเท่านั้น แต่ยังเป็นเจ้าแห่งตำหนักลำดับแปดของตำหนักทวยเทพด้วย ข้าขอสั่งให้เจ้าหลีกทางเดี๋ยวนี้!” ฮั่วจ้าวพูดกับราชาสิบตำหนักอย่างเย็นชา

หลายคนในตระกูลฮั่วมีตำแหน่งสูงในตำหนักทวยเทพ และฮั่วจ้าวก็เป็นหนึ่งในนั้น

“เจ้าต่างหากที่ต้องไป อย่างเจ้าจัดการเฉินผิงไม่ได้หรอก หากยอดฝีมือที่หนุนหลังเขาปรากฏตัวขึ้น ถึงตอนนั้นก็สายเกินไปที่จะเสียใจแล้ว!” ราชาสิบตำหนักแนะนำฮั่วจ้าว

“บังอาจ! เจ้าแค่ปกครองตำหนักลำดับสิบของตำหนักทวยเทพ กล้าพูดกับข้าแบบนี้ได้ยังไง รนหาที่!”

ฮั่วจ้าวขมวดคิ้วและซัดฝ่ามือในทันใด

ราชาสิบตำหนักกัดฟัน แทนที่จะหลบ เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดออกมาและชกออกไป

ตูม!

ฮั่วจ้าวมองหลี่ชุนเฟิงและหนานป้าเถียนอย่างประหลาดใจ “ผู้บำเพ็ญเพียรอาณาจักรแดนสรวง พวกเจ้าสองคนติดอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์อย่างนั้นหรือ”

“ไม่ต้องมาแส่เรื่องของคนอื่น! เจ้ารีบไสหัวไปซะ ไม่อย่างนั้นเราจะไม่ปราณี!” หนานป้าเถียนคำราม

ฮั่วจ้าวหัวเราะเบาๆ “ถึงจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรแดนสรวง แต่พวกเจ้าก็เหลือพลังแค่สามส่วนเท่านั้น ต่อให้รวมพลังกันก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า”

“ข้าไม่อยากสร้างศัตรูมากเกินไป ในเมื่อพวกเจ้าสองคนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรแดนสรวง ข้าก็จะไว้ชีวิต ไปให้พ้นได้แล้ว!” ฮั่วจ้าวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“สามหาว!” หนานป้าเถียนสบถและชกออกไป

เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หลี่ชุนเฟิงก็ชักดาบยาวของเขาออกมาเช่นกัน ก้าวไปข้างหน้าอย่างฉับพลัน ไม่มีทางที่พวกเขาจะอยู่เฉยได้ในขณะที่ฮั่วจ้าวกำลังจะลงมือกับเฉินผิงที่เผชิญกับอัสนีบาต

ทั้งสองเปิดฉากโจมตีฮั่วจ้าว เมื่อเห็นอย่างนั้น หลินฉงและฉีเต้าจางก็รีบลงมือทันที

ตอนนี้การใช้กำลังกลุ้มรุมโจมตีฮั่วจ้าวไม่ถือว่าเป็นเรื่องผิด ทุกคนต่างหมดพลังไปมาก และจำเป็นต้องร่วมมือกันโค่นฮั่วจ้าว

จากนั้น ทั้งสี่ก็เข้าต่อสู้กับฮั่วจ้าว