หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4864

ผู้ที่ถูกวิญญาณร้ายครอบงำจะถูกกร่อนวิญญาณ สุดท้ายก็จะกลายเป็นวิญญาณร้ายอีกดวงในหมัดมรณะ

หมัดของผู้พิทักษ์มีวิญญาณร้ายสิงสู่นับล้านดวง แสดงให้เห็นว่าหมัดของเขาฆ่าคนไปมากเพียงใด

ในขณะที่เฉินผิงเผชิญกับหมัดที่กำลังเข้ามา สีหน้าของเขาดูจริงจังและเคร่งเครียด

เฉินผิงคิดจะใช้จิตตวิสุทธิดูดกลืนและสกัดวิญญาณร้ายเหล่านั้น อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่วิญญาณมีมหาศาล มันจึงต้องใช้เวลา อีกฝ่ายย่อมไม่ปล่อยให้เขาทำแบบนั้น

เฉินผิงกำกระบี่พิฆาตมังกรไว้แน่น หวังว่าจะฟันเพื่อเปิดเส้นทางหนีแคบๆ แล้วพุ่งออกไปจากจุดที่ถูกหมัดมรณะกลืนกิน

ก่อนที่เฉินผิงจะเคลื่อนไหว แหวนเก็บของก็สั่นไหวกะทันหัน หลังจากนั้นอสูรกลืนสวรรค์ก็พุ่งออกมา

ต่อหน้าวิญญาณร้ายนับไม่ถ้วน ดวงตาของอสูรกลืนสวรรค์เป็นประกาย

หลังจากนั้นอสูรกลืนสวรรค์ก็อ้าปากกว้างทันที

วิญญาณร้ายนับล้านถูกดูดเข้าไปในท้องของอสูรกลืนสวรรค์ ปากของมันเป็นดั่งกระแสน้ำวน เหล่าวิญญาณร้ายพยายามหนีอย่างสิ้นหวัง แต่พวกมันก็ถูกตรึงไว้อย่างแน่นหนา

เมื่อเห็นอย่างนั้น ผู้พิทักษ์ก็สบสนไปหมด นั่นมันบ้าอะไรกัน

ทันใดนั้นวิญญาณร้ายนับล้านก็ถูกดูดเข้าไป และโลกก็กลับคืนสู่ภาวะปกติ

ทุกคนต่างจ้องมองอย่างว่างเปล่า ยืนนิ่งอึ้ง

ภายใต้สายตาของทุกคน อสูรกลืนสวรรค์เลียริมฝีปากของมัน และในที่สุดก็กลับเข้าไปในแหวนเก็บของของเฉินผิง

เมื่อเห็นอสูรกลืนสวรรค์กลับมา เฉินผิงก็หัวเราะลั่น จากนั้นเขาก็หันไปหาผู้พิทักษ์และพูดว่า “สัตว์เลี้ยงตัวน้อยของผมคงหิวมาก ขอบคุณที่เลี้ยง!”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น ทุกคนก็ตะลึงอย่างที่สุด

ผู้พิทักษ์จ้องมองฝูงวิญญาณร้ายที่หายไปอย่างไม่เชื่อสายตา และร้องไห้ออกมา

“นั่นมันความพยายามทั้งชีวิตของข้า! วิญญาณร้ายเป็นล้านดวง! เอาคืนมา!”

ผู้พิทักษ์ใจสลาย วิญญาณที่รวบรวมมาทั้งชีวิตถูกสัตว์ประหลาดตัวเล็กกลืนกินจนหมด

ในขณะนั้น เฉินผิงถึงกับอึ้งเมื่อเห็นผู้พิทักษ์ร่างยักษ์ร้องไห้กะทันหัน

“ไอ้เด็กเวร บังอาจปฎิเสธความเมตตาของข้า”

สีหน้าของผู้พิทักษ์เย็นชา และเขาก็ปลดปล่อยหมัดออกไปทันที

แม้หมัดจะไม่มีความพยาบาทของวิญญาณร้ายนับล้าน แต่พลังของหมัดก็ยังมากพอที่จะทำให้ห้วงมิติสั่นไหว และทำให้ฟ้าดินพลิกผัน

“ไม่ต้องกลัว ลูกเขยของข้า ข้ามาแล้ว!”

เสียงตะโกนดังขึ้น และแสงสว่างวาบก็ปัดพลังของหมัดออกไปทันที

“ท่านพ่อ” ฮั่วเม่ยอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาเมื่อเห็นผู้มาเยือน

เจ้าแคว้นแดนเหนือนั่นเอง และเขาดูพิศวงยากหยั่งถึงเมื่อมาถึงพร้อมกับดาบเหล็กดำในมือ

เมื่อเห็นเจ้าแคว้นแดนเหนือ หลินฉงก็ขมวดคิ้วและถามว่า “เจ้าแคว้นแดนเหนือ เฉินผิงกลายเป็นลูกเขยของท่านตั้งแต่เมื่อไหร่กัน อีกอย่างท่านไม่เคยพูดถึงลูกสาวเลย”

หลินฉงนึกว่าเฉินผิงเป็นคนรักของหลินเข่อติ้ง แล้วเขาไปคบหากับลูกสาวของเจ้าแคว้นแดนเหนือตั้งแต่ตอนไหน