หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4908

การเหาะผ่านอาณาจักรแดนสรวงราบรื่นกว่าที่คิดไว้มาก แทบจะไม่ได้ใช้พลังเลย

“อาณาเขตนี้ไม่ได้ถูกแบ่งด้วยภูมิประเทศ ระวังตัวให้ดี!” หูหม่าซือเหาะไปหาเฉินผิงและเตือนเขา

“คุณหูหม่าซือ เข้าใจผิดแล้ว” เฉินผิงตอบ “ถ้าจะว่ากันจริงๆ คุณสองคนนั่นแหละที่ต้องระวัง ไม่ใช่ผม อย่าลืมว่าผมครอบครองรัศมีของสามเผ่าพันธุ์ ไม่ว่าจะอยู่ในอาณาเขตของเผ่าไหน ผมก็จะอยู่รอดปลอดภัย!” เขายิ้มน้อยๆ ขณะพูด

เมื่อได้ยินอย่างนั้น หูหม่าซือก็กลอกตา “ข้าไม่ได้กังวล ข้ามีเครื่องรางอำพราง ข้าสามารถเปลี่ยนรัศมีให้เป็นของเผ่าพันธุ์ใดก็ได้ตามต้องการ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ซิ่วรุ่ยก็ดูลำบากใจ เขาไม่มีอะไรที่จะปกปิดรัศมีตัวเองได้เลย

“หูหม่าซือ ถ้าเราไม่ได้อยู่ในอาณาเขตของเผ่ามนุษย์ ข้าขอเครื่องรางอำพรางด้วยได้ไหม” ดวงตาของซิ่วรุ่ยเป็นประกายขณะถาม

“อ้อ ได้สิ” หูหม่าซือตอบ “แต่ข้าไม่ได้จะให้เปล่าๆ เจ้าต้องเอาบางอย่างมาแลก”

“เจ้าต้องการอะไรจากข้าอีก ข้าถูกขังมาหลาร้อยปี ข้าไม่มีของมีค่าเหลืออยู่เลย จะเอาอะไรก็เอาไปเถอะ!” ซิ่วรุ่ยเอื้อมมือเข้าไปในถุงใส่ของอย่างสิ้นหวัง