เมื่อหลงฉีก้าวลงจากเวที เขาจ้องเฉินผิงด้วยสายตาเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและเกลียดชัง
“ฝากไว้ก่อนเถอะ!” หลงฉีจากไปพร้อมกับสมุนของเขา
เฉินผิงไม่ได้หวาดกลัวต่อคำขู่ของหลงฉี เขาหันไปมองฝูงชนด้านล่างและถามว่า “มีใครอยากลองสู้อีกไหม”
ทุกคนสบตากัน และไม่มีใครกล้าก้าวขึ้นไปบนเวที
เจ้าเบิ้มสบตากับชายตาฟ้า จากนั้นก็รีบกระโดดขึ้นไปบนเวทีสูง
ร่างใหญ่หันมาหาเฉินผิงแล้วพูดว่า “ข้าเอง”
เจ้าเบิ้มรู้ว่ามีทหารลาดตระเวนอยู่ในเมือง ทำให้จัดการพวกเฉินผิงได้ลำบาก อย่างไรก็ตาม หากเขาฆ่าเฉินผิงบนเวที ก็จะถือว่าเฉินผิงโชคร้ายเอง จากนั้นเขาก็จะได้ถุงใส่ของของเฉินผิงไปครอง
เฉินผิงเหลือบมองเจ้าเบิ้ม จากนั้นก็ส่ายหัวและพูดว่า “คุณสู้ผมไม่ได้หรอก อย่าพยายามเลยดีกว่า”
“ถ้าไม่ลองจะรู้ได้ยังไง” หลังจากที่เขาพูดจบ เจ้าเบิ้มก็ชกหมัดเข้าที่ใบหน้าของเฉินผิงอย่างหนักหน่วง
เฉินผิงขมวดคิ้ว “คิดจะฆ่าผมหรือไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...