“เรารู้จักกันหรือเปล่า” เฉินผิงถามชายชรา
“ไม่หรอก แต่ตอนนี้รู้จักกันแล้ว” ชายชรากล่าวพร้อมหัวเราะเบาๆ
เฉินผิงพูดไม่ออก เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายชราชื่ออะไร และชายชราก็ไม่รู้ชื่อเขาด้วย
เฉินผิงเริ่มไม่พอใจและพูดว่า “ขอโทษด้วย ผมต้องบำเพ็ญเพียร ไม่อยากให้ใครรบกวน”
แต่ชายชราก็ไม่ได้ไปไหน กลับทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของเฉินผิง
เฉินผิงขมวดคิ้ว เขาระวังตัวขึ้นมาทันที พร้อมที่จะชักกระบี่พิฆาตมังกรทุกเมื่อ
ผู้เฒ่ายิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ทำร้ายเจ้า อีกอย่าง ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทุกคนเป็นผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์!”
สายตาของเฉินผิงจ้องชายชราเขม็ง ในขณะเดียวกันเขาก็แอบวางอาคม ปิดกั้นทั้งห้องอย่างแน่นหนา
ในเมื่อชายชรารู้ว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ เฉินผิงจึงไม่สามารถปล่อยให้ผู้บุกรุกออกไปได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...