หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4927

เมื่อเฉินผิงเอ่ยถึงปานใต้ร่มผ้าของไป๋เฉียน ชายชราจึงเชื่อเขา เพราะคงมีแต่คนที่ร่วมเตียงกับไป๋เฉียนที่รู้เรื่องนี้

“งั้นเจ้าก็เป็นลูกเขยของข้าจริงๆ รีบลุกขึ้นเถอะ” ชายชรายอมรับเฉินผิง

ชายชราเพ่งมองเฉินผิง เริ่มชื่นชอบเขามากกว่าเดิม จากนั้นก็ตบไหล่เฉินผิงแล้วพูดว่า “ไม่เลว แม้ระดับบำเพ็ญเพียรจะยังไม่สูงนัก แต่เจ้าก็มีความสามารถพอตัว ทั้งยังหล่อเหลา เจ้าสองคนคิดจะมีลูกด้วยกันหรือเปล่า”

“ยังไม่ถึงเวลานั้น เราวางแผนว่าจะรอให้ไป๋เฉียนมาถึงอาณาจักรแดนสรวงและครอบครองกระดูกเซียนเสียก่อนจึงจะมีลูก จากนั้นเด็กจะเกิดมาพร้อมกระดูกเซียนและได้เปรียบตั้งแต่เกิด เมื่อถึงเวลานั้น พ่อตาก็จะได้ช่วยดูแลหลานๆ อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าเยี่ยงครอบครัว” เฉินผิงโกหก

“เยี่ยมมาก! เมื่อถึงเวลานั้น ข้าจะมอบของขวัญมากมายให้หลานๆ ของข้า” ผู้เฒ่ารู้สึกพอใจกับสิ่งที่ได้ยินมาก

จากนั้นเขาก็ถามว่า “ตอนนี้พลังของไป๋เฉียนอยู่ที่ขั้นไหน คงใกล้จะมาถึงอาณาจักรแดนสรวงแล้วใช่ไหม”

ผู้เฒ่าดูใจร้อนเล็กน้อย หวังอยากให้เฉินผิงและไป๋เฉียนมีลูกเร็วๆ

“น่าจะอีกไม่นาน ผมว่าเธอน่าจะมาถึงที่นี่ได้เมื่อกฎฟ้าดินพาผู้คนเข้ามาในรอบหน้า” เฉินผิงกล่าว

“วิเศษ!” ผู้เฒ่าตื่นเต้น

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็รู้สึกผิดที่หลอกเขา แต่ก็ไม่ได้แย่เกินไปนัก เพราะยังมีเค้าความจริงอยู่บ้าง

จะอย่างไรเฉินผิงและไป๋เฉียนก็มีสัมพันธ์ลึกซึ้งด้วยกันจริงๆ

เมื่อได้ยินคำพูดของผู้เฒ่า เฉินผิงรู้สึกว่าเขายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะเข้ารับใช้ในตำหนักเจ้าเมือง เขาจึงคิดว่าจะลองไปชกมวยใต้ดิน “พ่อตา ตอนนี้ก็ดึกแล้ว ทำไมคุณไม่ค้างที่นี่สักคืน พรุ่งนี้ค่อยพาผมไปตลาดมืด”

“ก็ดี ดูจากทักษะและร่างกายทนทานของเจ้า น่าจะชนะได้สักสองสามยกอย่างไม่ยากเย็น!” ผู้เฒ่าพยักหน้า

เฉินผิงพาพ่อตาเข้าไปในหอสะกดมาร เวลาผ่านไปเร็วมากในหอคอย การบำเพ็ญเพียรเพียงคืนเดียวในนั้นเทียบเท่ากับเวลาสิบคืนในโลกภายนอก

เมื่อชายชราได้เห็นหอสะกดมารและได้ฟังเฉินผิงอธิบายความสามารถของมัน เขาก็ทั้งประหลาดใจและดีใจ

“ลูกเขยของข้าไม่ธรรมดาจริงๆ” พ่อตายิ่งชื่นชมเฉินผิงมากขึ้นไปอีก