หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4928

เช้าวันรุ่งขึ้น เฉินผิงก็ออกจากห้องพร้อมกับพ่อตาของเขา

ตอนนั้นเสียงจากห้องของหูหม่าซือเงียบไปแล้ว และหูหม่าซือก็เดินออกมา มีรอยคล้ำใต้ตาทั้งสองที่เห็นได้ชัด

ซิ่วรุ่ยก็ออกมาจากห้องของเขาเช่นกัน เมื่อเขาและหูหม่าซือเห็นชายชราออกมาจากห้องของเฉินผิง พวกเขาก็อึ้งไป

หูหม่าซือเหลือบมองชายชราคนนั้นก่อนจะพูดขึ้น “บ้าเอ้ย เฉินผิง อย่าบอกนะว่าเจ้ามีรสนิยมประหลาด”

“คุณหูหม่าซือ พูดอะไรของคุณ ผู้อาวุโสคนนี้คือพ่อตาของผม เป็นผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรนิรันดร์” เฉินผิงแนะนำชายชราให้ซิ่วรุ่ยและหูหม่าซือรู้จัก

จากนั้นเขาก็หันไปหาชายชราและแนะนำตัว “พ่อตา สองคนนี้เป็นเพื่อนของผม ซิ่วรุ่ยและหูหม่าซือ”

“สวัสดี ข้าคือราชาจิ้งจอกไป๋อี้” ชายชรากล่าวเรียบๆ

หลังจากแนะนำตัวและทักทายกัน เฉินผิงก็ถามไป๋อี้ “พ่อตา ช่วยพาเราไปที่ตลาดมืดได้ไหม”

“ได้สิ” ไป๋อี้พยักหน้า

“ตลาดมืด? ตลาดมืดที่ไหน? ที่นั่นขายผู้หญิงด้วยหรือเปล่า” เมื่อได้ยินเช่นนั้น หูหม่าซือก็หูผึ่งทันที

“คุณหูหม่าซือ ผู้หญิงสองคนนั้นน่าจะพอแล้ว ขืนมีอีกคนเดี๋ยวก็เหนื่อยตายหรอก” เฉินผิงเหนื่อยใจ

ทั้งสี่คนออกจากโรงเตี๊ยม ไป๋อี้เดินนำหน้า ตรงไปยังตลาดมืด

“เฉินผิง เจ้าไปรับบทเจ้าบ่าวอสูรในอาณาจักรนิรันดร์ตั้งแต่เมื่อไหร่ แถมยังได้พ่อตาเป็นเผ่าอสูรด้วย” หูหม่าซือกระซิบถามเฉินผิง

“พูดจาดีๆ หน่อย รับบทเจ้าบ่าวอสูรอะไรของคุณ จริงอยู่ที่เป็นเผ่าอสูร แต่พวกเขากลายร่างเป็นมนุษย์ไปนานแล้ว คนส่วนใหญ่ในเมืองซือหนิวเป็นเผ่าอสูรทั้งนั้น เพราะแบบนั้นคุณถึงไม่อยากนอนกับผู้หญิงที่นี่เหรอ” เฉินผิงถาม

“อยากสิ! ถึงผู้หญิงที่นี่จะไม่ได้กลายร่าง ข้าก็ไม่ติด” หูหม่าซือหัวเราะ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็กลอกตาทันที ไม่คุยกับคนพูดไปเรื่อยอย่างหูหม่าซืออีก

ไม่ไกลออกไปบนเวทีสูงตระหง่าน มีคนสองคนกำลังสู้กันอย่างดุเดือด

รอบๆ เวที มีกลุ่มคนซึ่งดวงตาของพวกเขาแดงก่ำกำลังร้องโหวกเหวก พวกเขาคือคนที่วางเดิมพันไว้

ที่ด้านบนของพื้นที่กว้างใหญ่มีบ้านหลายหลังลอยกลางอากาศ เคลื่อนที่ไปมาตลอดเวลาและจะเห็นผู้คนกำลังเคลื่อนไหวในห้องต่างๆ

เฉินผิงและคนอื่นๆ ตื่นตาตื่นใจมาก จากนั้นพวกเขาก็เดินตามไป๋อี้ไปข้างหน้า

เมื่อเข้าใกล้ผู้คุมคนหนึ่งที่แต่งตัวหยาบๆ ทุกคนก็ยืนตรงทันที จากนั้นพวกเขาก็ทักทายไป๋อี้อย่างยำเกรงและกล่าวว่า “หัวหน้า!”

ไป๋อี้ผงกหัวเล็กน้อยในขณะที่พวกเฉินผิงสับสน

ในตลาดมืด เมื่อทุกคนเห็นไป๋อี้ พวกเขาก็จะทักทาย “หัวหน้าไป๋!”

เฉินผิงเดินไปหาไป๋อี้ด้วยความสับสน จากนั้นถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “พ่อตา คุณรู้จักคนพวกนี้ด้วยเหรอ แล้วทำไมพวกผู้คุมถึงเรียกคุณว่าหัวหน้า”